Οι αποβατικές επιχειρήσεις μας έχουν απασχολήσει εκτενώς σε προγενέστερα άρθρα μας. Τα μέσα εκτέλεσης των αποβατικών επιχειρήσεων παραμένουν απαρχαιωμένα από κάθε άποψη. Στο παρόν κείμενο θα σταθούμε αποκλειστικά και μόνον στα μέσα αποβατικών ενεργειών από τα υφιστάμενα αρματαγωγά.
Όπως είναι γνωστό η Διοίκηση Αμφιβίων Δυνάμεων του Αρχηγείου Στόλου έχει συγκροτήσει επιτροπή για την μελέτη αντικατάστασης των ΑΒΑΚ. Σημειώνεται, ότι κάθε Αρματαγωγό φέρει τέσσερα ΑΒΑΚ. Δύο βρίσκονται στο κατάστρωμα και άλλα δύο είναι κρεμασμένα έτοιμα προς καθέλκυση.
Η υφιστάμενη κατάσταση είναι γνωστή. Περιλαμβάνει τις Αποβατικές Ακάτους (ΑΒΑΚ) καθώς και λέμβους ZODIAK. Παλαιότερα είχε γίνει γνωστή μια σκέψη να τοποθετηθεί μια υποτυπώδης θωράκιση επί των ΑΒΑΚ στο πάνω μέρος ώστε να υπάρχει μια σχετική προστασία αλλά η σκέψη αυτή εγκαταλείφθηκε.
Τα ΑΒΑΚ αποτελούν το τρίτο ή το τέταρτο κύμα των Πεζοναυτών προς την ακτή. Τα πρώτα κύματα εξέρχονται με λέμβους ZODIAK οι οποίες επιτυγχάνουν σχετικά υψηλές ταχύτητες άρα εξασφαλίζουν μειωμένο χρόνο πλεύσης προς την ακτή απόβασης. Το μειονέκτημα τους είναι πως σε δυσμενείς καιρικές συνθήκες δεν μπορούν να πλεύσουν για προφανείς λόγους.
Σε δέκα ΑΒΑΚ το ΠΝ έχει εγκαταστήσει υδροπροωθητές και έτσι επιτυγχάνουν μια ταχύτητα έμφορτα περί τους 20 κόμβους (μέγιστη ταχύτητα). Τα ΑΒΑΚ αφήνονται περί τα 5 ναυτικά μίλια από την ακτή απόβασης ώστε τα αρματαγωγά να μην κινδυνεύουν από όπλα ευθυτενούς τροχιάς.
Δεδομένου πως οι Έλληνες πεζοναύτες έχουν ανάγκη μέσων αποβατικών ενεργειών σε τρεις άξονες είναι η προσέγγιση μας. Ο πρώτος άξονας είναι η απόκτηση των Μ12 Jurmo ή ενός σκάφους αντίστοιχων δυνατοτήτων και χαρακτηριστικών ώστε άμεσα να αξιοποιηθεί από τις υφιστάμενες υποδομές των αρματαγωγών (γερανός, κατάστρωμα). Ο γερανός των αρματαγωγών μπορεί να σηκώσει το Μ12 Jurmo αφού είναι αντίστοιχου βάρους με τις ΑΒΑΚ. Συνεπώς, καλύπτεται η ανυψωτική ικανότητα των γερανών χωρίς μετασκευές. Άρα μπορούν να υπάρξουν δύο έως τρία Μ12 Jurmo στο κατάστρωμα.
Ενδεχομένως να μπορούν να κρεμαστούν άλλα δύο Μ12 Jurmo στα καπόνια εκεί που βρίσκονται άλλα δύο ΑΒΑΚ. Εδώ πιθανόν να χρειάζονται νέα συρματόσκοινα.
Τα γενικά χαρακτηριστικά του Μ12 περιλαμβάνουν: εκτόπισμα 14 τόνοι, μήκος 14,2 μέτρα, μέγιστη ταχύτητα 37 κόμβοι, μεταφορική ικανότητα 20 άνδρες μετά φόρτου, οπλισμός ένα πολυβόλο των 12,7 χιλιοστών, ένας όλμος τύπου Nemo των 120 χιλιοστών ή τέλος ένας εκτοξευτής βομβίδων των 40 χιλιοστών. Όλες οι επιφάνειες του σκάφους είναι καλυμμένες από υλικό κέβλαρ. Το Φιλανδικό σκάφος της εταιρίας Μarine Alutech έχει αυτονομία 180 ναυτικά μίλια.
Εντυπωσιακός είναι ο οπλισμός του σκάφους που περιλαμβάνει όλμο των 120 χιλιοστών τύπου AMOS. Ο τελευταίος είναι Σουηδικής κατασκευής και προέλευσης έχει τεθεί σε υπηρεσία του 2007, έχει δύο κάνες βολής η κίνηση των οποίων επιτυγχάνεται με υδρόψυκτο μηχανισμό, έχει μέγιστο βεληνεκές 10 χιλιόμετρα ενώ μπορεί να εκτελέσει και ευθείς βολές από 1.550 μέτρα έως και 150 μέτρα, ο ρυθμός βολών περιλαμβάνει μέγιστες 16 βολές το λεπτό ενώ ο μέσος ρυθμός είναι 12.
Σε άλλη περίπτωση θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν ταχύπλοα κατηγορίας RHIB στα 11 μέτρα (ίδια με τις διαστάσεις των ΑΒΑΚ). Ιδανικά θα μπορούσε να αποκτηθεί ένα RHIB στα 11 μέτρα κλειστού τύπου με μια στοιχειώδη θωράκιση. Χωρίς καμία μετασκευή τα καπόνια των αρματαγωγών δέχονται νέα RHIB. Τα RHIB θα προσφέρουν μεγάλη ταχύτητα αλλά και πάλι θα στερούνται επαρκούς προστασίας.
Συνδυαστικά με τα παραπάνω θα μπορούσε να τρέξει ένα πρόγραμμα για αμφίβιες συλλογές για τα M113 και απόκτησης των αμερικανικών AAV-7.
Η πρόταση της ARIS βασίζεται σε μια τροποποιημένη έκδοση του τεθωρακισμένου οχήματος Μ-113. Η ιταλική εταιρεία έχει εξειδικευτεί στη μετατροπή, την τροποποίηση, αλλά και τον εκσυγχρονισμό οπλικών συστημάτων, τα οποία βρίσκονται σε υπηρεσία. Έτσι σχεδίασε και ανέπτυξε μια διαδικασία τροποποίησης του οχήματος Μ-113 από συμβατικό τεθωρακισμένο όχημα σε αμφίβιο.
Το όχημα έχει μεταφορική ικανότητα δέκα ατόμων (δύο άτομα πλήρωμα και οκτώ πλήρως εξοπλισμένοι πεζοναύτες). Οι διαστάσεις του είναι (μήκος x πλάτος x ύψος) 7,2 μέτρα x 2,9 μέτρα x 2,4 μέτρα, ενώ το βάρος μάχης ανέρχεται στους 13 τόνους. Η μέγιστη ταχύτητα που επιτυγχάνει το όχημα στην ξηρά είναι τα 60 χιλιόμετρα την ώρα, ενώ έχει αυτονομία 500 χιλιόμετρα (όταν κινείται στην ξηρά). Στη θάλασσα, η μέγιστη ταχύτητα πλεύσης είναι 11 χιλιόμετρα την ώρα. Ο εξοπλισμός μάχης αποτελείται από ένα πολυβόλο των 12,7mm ή από έναν αυτόματο εκτοξευτή βομβίδων των 40mm. Ο πύργος ελέγχεται από το εσωτερικό του οχήματος. Στον ηλεκτρονικό εξοπλισμό περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, σύστημα νυχτερινής όρασης, αποστασιόμετρο laser κ.ά. Η θωράκιση του οχήματος επιτρέπει την ολόπλευρη προστασία του από φυσίγγια των 7,62mm, που βάλλονται από απόσταση 30 μέτρων ή μεγαλύτερη.
Το όχημα ολοκλήρωσε την ανάπτυξή του το 1998. Τα βασικότερο σημείο του προγράμματος μετατροπής είναι η εγκατάσταση ενός ρύγχους από κράμα αλουμινίου προκειμένου να βελτιωθούν τα χαρακτηριστικά και η δυνατότητα πλεύσης του οχήματος, αφού στο συμβατικό Μ-113 το έμπροσθεν τμήμα είναι επίπεδο, με αποτέλεσμα να παρουσιάζει μεγάλη αντίσταση στο νερό. Στο πίσω μέρος του οχήματος εγκαθίστανται δύο μεταλλικές προεκτάσεις, οι οποίες διαθέτουν από ένα, ανεξάρτητα ελεγχόμενο, υδροπροωθητή, ο οποίος λειτουργεί υδραυλικά. Επίσης, στο χώρο της καμπίνας, εγκαθίσταται μια αντλία λαδιού υψηλής πίεσης, η οποία επεξεργάζεται την κινητική ενέργεια που απελευθερώνεται από τον κινητήρα.
Άλλες τροποποιήσεις αφορούν στην εγκατάσταση προεκτάσεων στο σύστημα εισαγωγής του αέρα ψύξης και λειτουργίας του κινητήρα, έτσι ώστε να απαγορευτεί η είσοδος του νερού κατά τη διάρκεια της πλεύσης, στη στεγανοποίηση όλων των εσωτερικών χώρων και στην εγκατάσταση συστήματος εξαερισμού προκειμένου να ανανεώνεται, κατά τον προβλεπόμενο τρόπο, ο αέρας στη στεγανοποιημένη καμπίνα. Το ARISgator ενσωματώνει κινητήρα συνολικής ισχύος 340 ίππων και μπορεί να επιχειρεί σε κατάσταση θαλάσσης 3. Ο κινητήρας των 340 ίππων, δεδομένου ότι το βάρος μάχης του οχήματος είναι 13 τόνοι, προσδίδει λόγο βάρους/ισχύος 26,15 ίππους ανά τόνο.
Κατά τη διάρκεια της πλεύσης, το όχημα παρουσιάζει χαμηλή σιλουέτα, ενώ μπορεί να αφεθεί και να περισυλλεγεί από τα αποβατικά σκάφη με ευκολία. Στα πλεονεκτήματα του ARISgator συμπεριλαμβάνεται και το χαμηλό κόστος μετατροπής ανά όχημα, το οποίο ανέρχεται στα € 500.000 περίπου ανά μονάδα. Η διάθεση, από τον ΕΣ, πάνω από 1.700 οχήματα τύπου Μ-113 σημαίνει ότι η πρόταση της ARIS δίνει τη δυνατότητα αξιοποίησης ενός παλαιού οπλικού συστήματος και μετατροπής του σε ένα αμφίβιο τεθωρακισμένο όχημα και μάλιστα με πολύ χαμηλό κόστος.
Οι λύσεις λοιπόν, κατά την άποψη μας, είναι ακόλουθες: Απόκτηση τεθωρακισμένων αμφίβιων οχημάτων εφόδου και ταχέων σκαφών αμφίβιας κρούσης. Κατ’ αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζονται τα εξής πλεονεκτήματα: Οι πεζοναύτες αποκτούν οργανικά μέσα εκτέλεσης αποβάσεων ιδανικά για πρώτο κύμα (ταχέα σκάφη αμφίβιας κρούσης). Τα σκάφη αυτά θα μπορούν να αναπτυχθούν ταχέα ενώ διαθέτουν την απαραίτητη ισχύ πυρός για καταστολή του εχθρικού πυρ και την ενδεδειγμένη προστασία- θωράκιση για περίπτωση που χρειαστεί να γίνε βίαιη απόβαση.
