Οι χθεσινές εκρήξεις στις αποθήκες πυρομαχικών και όπλων της 111 Πτέρυγα Μάχης ξεχειλίζουν το ποτήρι της οργής είτε για την ανικανότητα είτε για την εγκληματική αμέλεια όλων των εμπλεκόμενων φορέων του κρατικού μηχανισμού.
Καλές οι παρελάσεις, καλές οι δηλώσεις περί «ετοιμότητας και αποτροπής» καλές και οι τελικές φάσεις των μεγάλων διακλαδικών ασκήσεων αλλά το έλλειμα διαχείρισης κρίσεων εξακολουθεί να υφίστανται.
Η 111 Πτέρυγα Μάχης αποτελεί τη μεγαλύτερη Αεροπορική Βάση της ΠΑ με τρεις Μοίρες μαχητικών F-16 και μεγάλο απόθεμα όπλων αέρος – εδάφους και αέρος – αέρος. Προς το παρόν δεν υπάρχουν πληροφορίες αναφορικά με την έκταση των καταστροφών και των ζημιών.
Το ζήτημα είναι πως φτάσαμε στο σημείο οι φλόγες και η φωτιά να φτάσουν στις αποθήκες. Γιατί το πύρινο μέτωπο πέρασε σε μια τέτοια νευραλγική περιοχή; Υπήρξαν προληπτικά μέτρα σε επίπεδο δημιουργίας αντιπυρικών ζωνών περιμετρικά των αποθηκών; Καθαρίστηκαν εγκαίρως όλα τα πιθανά σημεία ώστε να μην περάσει η φωτιά και να μην βρει τίποτα να κάψει; Τάχθηκαν οι πυροσβεστικές δυνάμεις κατά τρόπο ώστε να αναχαιτίσουν τη φωτιά; Ή μόνον εκκενώσεις διατάχθηκαν περιοχών;
Γιατί δεν δόθηκε διαταγή να μεταφερθούν εγκαίρως τα όπλα από τις αποθήκες; Γιατί υπήρξε αυτή η αδράνεια σε επίπεδο ΓΕΕΘΑ – ΓΕΑ;
Η χώρα καίγεται εδώ και αρκετές ημέρες και δεν φταίει μόνον η κλιματική αλλαγή. Οι ευθύνες του κρατικού μηχανισμού για αυτή τη κατάντια είναι μεγάλες. Πολύ μεγάλες και δεν μπορούν τα προβλήματα να κρυφτούν πίσω από τη δικαιολογία της κλιματικής αλλαγής.
Για το χθεσινό συμβάν των απανωτών εκρήξεων και της μη έγκαιρης μεταφοράς των πυρομαχικών υπάρχουν πολύ σοβαρές υπηρεσιακές ευθύνες σε όλους ανεξαιρέτως (ΓΕΕΘΑ, ΓΕΑ, Πυροσβεστικό Σώμα, Πολιτική Προστασία).
Καλές οι εκκενώσεις περιοχών και κατοίκων από το «112» αλλά δεν αρκεί. Εκτός και εάν η κυβέρνηση έχει ως μέτρο σύγκρισης τις φονικές πυρκαγιές στο Μάτι με τους 100 νεκρούς. Το γράφουμε αυτό με έμφαση γιατί συχνά ακούμε από τους κυβερνητικούς «έχουμε καταστροφές μα δεν θρηνούμε θύματα».
Οι παθογένειες του κυβερνητικού μηχανισμού διαχείρισης μείζονων κρίσεων συνεχίζονται με αμείωτο ρυθμό και ένταση και ουδείς ασχολείται σοβαρά. Ελάχιστα πράγματα έχουν αλλάξει προς το καλύτερο.
Οι εικόνες αποθηκών πυρομαχικών να εκρήγνυνται σαν να είμαστε στην Ουκρανία είναι το λιγότερο απαράδεκτες και άμεσα η πολιτική ηγεσία, ο πρωθυπουργός και ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας οφείλουν να αναζητήσουν υπηρεσιακές ευθύνες.
Η ετοιμότητα του κρατικού μηχανισμού φαίνεται σε τέτοιες απροβλέπτες και δύσκολες καταστάσεις. Όχι σε τελετές, εορτές και επιδείξεις.
