Συνεχίζεται η παγκόσμια μοναδική πρωτοτυπία στην οποία αλλού θα βρίσκονται οι μονάδες που θα επιχειρήσουν και αλλού τα μέσα που θα τους μετακινήσουν. Ο λόγος για τη 32 ταξιαρχία πεζοναυτών που ενώ αρχικά είχε παρθεί απόφαση μετεγκατάστασης στην Αττική ώστε να είναι δίπλα στη Διοίκηση Αμφιβίων Δυνάμεων του Α.Σ πλέον με νεότερη απόφαση και ενώ είχε αρχίσει η μεταφορά με νεότερη διαταγή αναστέλλεται. Προφανώς ο νέος Α/ΓΕΣ και η λοιπή ηγεσία του ΓΕΕΘΑ και του ΥΠΕΘΑ έχουν αντίθετη άποψη.
Την ίδια στιγμή που ο Α/ΓΕΕΘΑ μιλάει για διακλαδικότητα συνεχίζεται η πολιτική των τοπικών συμφερόντων είτε αυτή αφορά τις τοπικές κοινωνίες είτε αφορά τους στρατιωτικούς που δεν επιθυμούν να αλλάξουν μέρος. Σημειώνεται, ότι η προοπτική μετεγκατάστασης ήταν πρωτοβουλία του πρώην Α/ΓΕΣ Αντιστράτηγου Αλκβιάδη Στεφανή, όμως ο νέος Α/ΓΕΣ Αντιστράτηγος Γεώργιος Καμπάς έχει άλλη άποψη. Βλέπεται οι λέξεις «συνέχεια» και «συνέπεια» στις αποφάσεις της εκάστοτε στρατιωτικής ηγεσίας δεν υπάρχουν.
Μάλλον τον κύριο Καμπά τον ενδιαφέρει το πογκρόμ στις κρίσεις των ανωτάτων αξιωματικών. Αρκεί κανείς να δει τα νούμερα και τα στοιχεία: ούτε νησί να είχαμε χάσει δεν θα αποστρατεύονταν ΟΛΟΙ οι πρώην διοικητές κύριων νήσων στη περιοχή ευθύνης της ΑΣΔΕΝ; Μήπως τελικά οι δύο αιχμάλωτοι Έλληνες στρατιωτικοί ήταν στην ΑΣΔΕΝ και όχι στο Δ Σώμα Στρατού;
Πάμε παρακάτω: ο Α/ΓΕΣ είχε αυτή την άποψη. Ο Α/ΓΕΕΘΑ που τόσο οραματίζεται μια «νέα ευέλικτη διακλαδικότητα» σφυρίζει αδιάφορα; Δεν γνωρίζει ή δεν του έχει εξηγήσει κάποιος την υψηλή ανάγκη οι πεζοναύτες να είναι δίπλα στα μέσα που θα επιχειρήσουν;
Μάλιστα τώρα τελευταία ειπώθηκε και η κορυφαία φράση από τον κύριο ΑΝΥΕΘΑ, προς τον πρώην διοικητή της ΑΣΔΕΝ όταν ο κ. Ρήγας είπε στον πρώην ασδενάρχη έπειτα από παρότρυνση του πρώτου να έρθει στο στρατηγείο της ΑΣΔΕΝ για διαβαθμισμένη ενημέρωση: «εγώ ξέρω καλά τα ζητήματα της ΑΣΔΕΝ, διότι υπηρέτησα στη Λέσβο».
Είναι δυνατόν επί τόσο διάστημα ο κύριος Ρήγας να μην έχει πατήσει στην ΑΣΔΕΝ για να δει τη τρέχουσα κατάσταση;
Αντιλαμβάνεστε τώρα επίπεδο κουλτούρας γι’ αυτά τα θέματα και διάθεσης των πολιτικών να ασχοληθούν πραγματικά και εις βάθος πέρα από το να κάνουν ρουσφέτια στις Ε.Δ.
