Οι μεγάλες δυνάμεις που διαθέτουν αεροπλανοφόρα αυξάνονται σταδιακά. Η Ρωσία μπορεί να απέσυρε το «ναύαρχος Kuznetsov» από τα νερά της ανατολικής Μεσογείου πριν από έναν περίπου χρόνο για καθαρά τεχνικούς λόγους και να επικαλείται προβλήματα στην χρηματοδότηση αναβάθμισης και εκσυχρονισμού του. Θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο όμως ότι θα επιστρέψει… Πιθανότατα δριμύτερη. Οι Γάλλοι έχουν μείνει στο ένα και μοναδικό πυρηνοκίνητο “Charles de Gaulle” μετά την απόφασή τους στα τέλη της περασμένης δεκαετίας (2007-2008) να μην συμμετάσχουν από κοινού με τους Βρετανούς στη ναυπήγηση και την κοινή επιχειρησιακή αξιοποίηση νεότευκτων αεροπλανοφόρων. Όσο για τη Βρετανία ξαναβγαίνει δυναμικά στις ανοικτές θάλασσες μετά από απουσία 40 ολόκληρων ετών από το χώρο των αεροπλανοφόρων. Από την εποχή δηλαδή που το Ark Royal αποσύρονταν από την ενεργό υπηρεσία εν έτη 1979! Το HMS “Queen Elizabeth” (R08) άρχισε πρόσφατα τις θαλάσσιες δοκιμές του, ενώ το δεύτερο αδελφό σκάφος το «Prince of Wales” (R09), θα παραδοθεί στο Royal Navy για να αρχίσει τις θαλάσσιες δοκιμές του μέσα στο 2019.

Στις μεγάλες δυνάμεις που αξιοποιούν επιχειρησιακά αεροπλανοφόρα θα πρέπει φυσικά να προστεθεί και η Ινδία με το ρωσικής ναυπήγησης  INS Vikramaditya, αλλά και η Κίνα που πλέον βρίσκεται πολύ κοντά στην έναρξη της διαδικασίας θαλάσσιων δοκιμών του δεύτερου αεροπλανοφόρου της που είναι και το πρώτο που έχει εξ΄ ολοκλήρου ναυπηγηθεί εγχώρια. Το πρώτο κινέζικο αεροπλανοφόρο, το “Liaoning” (πρώην Varyag) υπενθυμίζεται ότι βρίσκεται ήδη σε υπηρεσία, ενώ το δεύτερο εγχώριας ναυπήγησης σκάφος, με ελαφρά μεγαλύτερο εκτόπισμα (70.000 τόνοι έναντι 67.500 του “Liaoning”) πρόκειται σύμφωνα με διεθνείς πηγές να παραδοθεί σύντομα στο Ναυτικό της Κίνας και να ενταχθεί σε υπηρεσία το 2020. Το όνομα του νέου αεροπλανοφόρου της Κίνας που θα διαθέτει καταπέλτες για την απονήωση των αεροσκαφών σταθερών πτερύγων που θα μεταφέρει, δεδομένου ότι από το κατάστρωμά του πέρα από μαχητικά θα επιχειρούν και αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου, εικάζεται ότι θα είναι Shandong, καθώς επίσημη ονομασία δεν έχει ακόμα αποδοθεί. Τέλος, ένα τρίτο σκάφος του οποίου η ναυπήγηση ξεκίνησε το 2016 και του οποίου το εκτόπισμα θα είναι ακόμη μεγαλύτερο φτάνοντας τους 85.000 τόνους, εκτιμάται ότι θα ενταχθεί σε υπηρεσία το 2023-2025.

Το κινέζικο Liaoning εν πλώ. Η περιορισμένη εμπειρία του Ναυτικού της Κίνας στην επιχειρησιακή αξιοποίηση αεροπλανοφόρων εμπλουτίζεται καθημερινά. Η οικονομική ισχύς της χώρας αναμένεται να την κατατάξει ως ναυτική δύναμη αμέσως πίσω από τις ΗΠΑ στις επόμενες δεκαετίες. Η Κίνα βάσει του ισχύοντος σχεδιασμού θα διαθέτει στόλο τριών αεροπλανοφόρων μετά το 2025, με ότι αυτό συνεπάγεται σε ότι αφορά τη γεωστρατηγική της ισχύ…

Βέβαια καμία από τις προαναφερόμενες δυνάμεις δεν μπορεί να συγκριθεί σε ισχύ στο χώρο των αεροπλανοφόρων, με τις ΗΠΑ. Το πραγματικά τεράστιο κόστος σχεδίασης, ναυπήγησης και επιχειρησιακής αξιοποίησης αεροπλανοφόρων, είναι δεδομένο ότι θα αποτρέψει τη ναυπήγηση περισσότερων σκαφών του είδους στο μέλλον. Η τάση όμως είναι καταγεγραμμένη ήδη και υπάρχει… Μπορεί η κυριαρχία των ΗΠΑ στις θάλασσες και τους ωκεανούς του κόσμου να μην αμφισβητηθεί άμεσα στα χρόνια που θα έρθουν, ανταγωνισμός όμως θα υπάρξει. Και μέσα από αυτόν θα εξελιχθεί σε βαθμό που μένει να δούμε, και η δυνατότητα των προαναφερόμενων δυνάμεων να διεξάγουν αεροναυτικές επιχειρήσεις ευρείας κλίμακας σε μεγάλες αποστάσεις εκτός των χωρικών τους υδάτων και του εναέριου χώρου τους.

Μία χαρακτηριστική φωτογραφία από άλλες εποχές… Ενδεικτική όμως της στρατιωτικής και οικονομικής ισχύος των ΗΠΑ. Το βρετανικό Ark Royal (R09), αγκυροβολημένο δίπλα στο πυρηνοκίνητο USS Nimitz (CVN 68) στο ναύσταθμο του Νόρφολκ (Βιρτζίνια) πριν από 40 χρόνια, το 1978.