Το τελευταίο διάστημα και με αφορμή την έξαρση της τουρκικής προκλητικότητας, κατακλυζόμαστε από έντυπη και ηλεκτρονική αρθρογραφία σχετικά με τον κίνδυνο ενός θερμού επεισοδίου μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
Στην πραγματικότητα, δεν ζούμε κάτι το συναρπαστικά καινούριο.Οι περισσότεροι μεγαλώσαμε με τον «μπαμπούλα» του θερμού επεισοδίου δηλαδή την τυχαία ή σκόπιμη, ανεξέλεγκτη χρήση οπλικών συστημάτων στον εναέριο ή και θαλάσσιο χώρο του Αιγαίου.
Μαζί με εμάς, δεκάδες δημοσιογράφοι μικρού και μεγάλου βεληνεκούς, αναλυτές αμυντικών θεμάτων, γεωπολιτικής και γεωστρατηγικής, έκτισαν την τηλεοπτική τους αναγνωρισιμότητα και δημοφιλία, προειδοποιώντας για τον κίνδυνο ενός θερμού επεισοδίου και τα συνεπακόλουθα αρνητικά αποτελέσματα που αυτό θα έχει για τα εθνικά συμφέροντα της χώρας.
Ανεξάρτητα του πόσο κοντά ή όχι φτάσαμε κάποια στιγμή στην ένοπλη αντιπαράθεση με την Τουρκία, η πόρτα του «φρενοκομείου» παραμένει ερμητικά κλειστή.
Στον συγκεκριμένο ιστότοπο – τον μοναδικό ιστότοπο που ασκεί εξιδικευμένη κριτική για «σκληρά» επιχειρησιακά θέματα – θεωρούμε ότι πρέπει να μπει ένα τέλος στην συνεχιζόμενη κινδυνολογία δεκαετιών.
Ο λόγος είναι ανατριχιαστικά απογοητευτικός όσο και απλός:
Η χώρα μας ασκεί πολιτική κατευνασμού δεκαετιών, προστάζοντας ανύπαρκτα ιδεολογήματα περί Εθνικών Δικαίων, ειρηνικής συνύπαρξης και διευθέτησης των προβλημάτων που δημιουργεί με ρυθμό πολυβόλου το γιγαντωμένο τέρας του τουρκικού επεκατατισμού. Αρνείται να αποδεχθεί αυτονόητες έννοιες εθνικής ισχύος και κυριαρχίας, επαιτώντας ψήγματα γεωπολιτικής συμπόνοιας και συμπάθειας από χώρες και οργανισμούς, που απλά εκφράζουν την «ανησυχία» τους, σε προσεκτικά διατυπωμένες ανακοινώσεις των ίσων αποστάσεων.
Το πολιτικό και στρατιωτικό προσωπικό της χώρας μπορεί να κάνει χιλιάδες κλισέ ανακοινώσεις περί αποφασιστικής υπεράσπισης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας αλλά πλέον όλοι ή σχεδόν όλοι, υποψιαζόμαστε ότι όλα αυτά έχουν πλέον την αξία ενός πουκάμισου αδειανού, από την στιγμή που και επίσημα τα Ίμια, σύμφωνα με το τουρκικό ΥΠΕΞ, δεν είναι μια γκρίζα περιοχή, ένας γεωγραφικός σχηματισμός στο Αιγαίο με αμφισβητήσιμη κυριαρχία αλλά καθαρά Τουρκικό έδαφος!
Γιατί άραγε;
Γιατί, πολύ καιρό πριν, η Τουρκία μελέτησε και αποκωδικοποίησε τα μηνύματα της ελληνικής πλευράς:
- Αποφυγή σύγκρουσης με κάθε κόστος: ακόμα και απέναντι στην πιο αδιανόητη και προκλητική ενέργεια της Τουρκίας!
- Η πολιτική αυτο – αφοπλισμού της χώρας μας, η απαξίωση, η διάλυση της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας, η ανυπαρξία πολιτικής βούλησης να υποστηριχτούν έστω και σε επίπεδο ανταλλακτικών, κορυφαίοι πυλώνες της άμυνας της χώρας.
- Η σε επίπεδο «εγκεφαλικού» αδιαφορία της χώρα μας να εκμεταλλευτεί έστω και σε επίπεδο εικόνας και εντυπώσεων, τα αντανακλαστικά της παγκόσμιας κοινής γνώμης απέναντι σε ένα φασιστικό – αντιδημοκρατικό καθεστώς που απειλεί απροκάλυπτα και συστηματικά, ένα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
- Η παθητική αποδοχή εκ μέρους των ελληνικών στρατιωτικών ηγεσιών μνημονιακών περικοπών στην Άμυνα: Την ώρα που κάποιοι διατύπωναν τις ανεκδιήγητες μπαρούφες τους ότι «η κρίση δεν έχει επηρεάσει την αποτρεπτική ικανότητα της χώρας (!)» και το φρόνημα του προσωπικού των ΕΕΔ, από την απέναντι πλευρά, έτριβαν ευχαριστημένοι τα χέρια τους με τις χαμηλές διαθεσιμότητες στα οπλικά μας συστήματα και τα ιπτάμενα μέσα του «χακί ΕΚΑΒ» δηλαδή τα ΝΗ-90, C-27 J, C-130 H/B αλλά και τα υποβρύχια U-214, με τις γέρικες αλλά «αξιόπιστες» τορπίλες της δεκαετίας του 70.
- Η ογκούμενη (φανερή ή κεκαλυμένη) δυσαρέσκεια στον χώρο των κοινωνικών δικτύων για την αποτυχία της στρατιωτικής ηγεσίας να πείσει την πολιτική, για τις οδυνηρές συνέπειες που έχουν οι περικοπές στο σύνολο του αμυντικού σχεδιασμού και μηχανισμού της χώρας, είναι σίγουρο ότι όχι μόνο δεν διέλαθε της ανάλυσης των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών αλλά πιθανότατα, να αξιοποιείται μέσω εικονικών και στοχευμένων αναρτήσεων, που έχουν ως στόχο να πλήξουν σε έσχατο βαθμό, την αξιοπιστία και την αποδοχή της ελληνικής στρατιωτικής ηγεσίας στην συνείδηση μιας κουρασμένης και απογοητευμένης κοινής γνώμης.
Και κάτι τελευταίο…
Οι φιλότιμες προσπάθειες στρατιωτικής διπλωματίας της χώρας μας με συχνές ασκήσεις με το Ισραήλ, ΗΠΑ, και Άίγυπτο έχουν ένα προβληματικό «Δια Ταύτα» όταν σβήνουν τα φώτα τη εφήμερης μηντιακής κάλυψης και η αμυντική δημοσιογραφία της πούδρας ανακαλύπτει ανώδυνα χαζο-θεματάκια με κλικαδόρικους τίτλους:
Οι ασκήσεις δεν συνοδεύονται ΠΟΤΕ από προμήθειες νέου υλικού όπως συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου, αναβάθμιση συστημάτων αυτοπροστασίας, θερμικά σκοπευτικά για τις Ειδικές Δυνάμεις, εξειδικευμένα τυφέκια ελεύθερου σκοπευτή, εξαρτύσεις και ασυρμάτους νέας γενιάς, mini drones. Εισηγήσεις από τα Επιτελεία φυσιολογικά πρέπει να γίνονται, αλλά οι επενδύσεις στην ασφάλεια της χώρας δεν φέρνουν ψηφαλάκια στα κομματικά ταμεία και δεν μπορούν να υπερκεράσουν το τέρας της ελληνικής γραφειοκρατίας, αναβλητικότητας και της πίστης στο δόγμα «ο Θεός να βάλει το χέρι του».
Αυτά, τα μελετά συστηματικά η Τουρκία και ξέρει ότι μπορεί η Ελλάδα να συνεκπαιδεύεται σε πολύπλοκα αερο-ναυτικά σενάρια με Ισραήλ και ΗΠΑ αλλά απλά μένει πάντα με την «όρεξη», διαπιστώνοντας για πολλαπλή φορά, πόσο πίσω έχει μείνει σε αυτονόητα πράγματα, που θέλουν ΔΙΣ ευρώ και πάρα πολλά χρόνια για να καλυφθούν, είτε για συμβάσεις FOS είτε για εκσυγχρονισμούς και αγορές νέων συστημάτων.
Έτσι για όλα τα παραπάνω και για όσα δεν μπορούν να γραφτούν δημοσίως, δεν υπάρχει περίπτωση ΘΕΡΜΟΥ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟΥ ΕΛΛΆΔΑΣ-ΤΟΥΡΚΊΑΣ:
Οποιαδήποτε κι αν είναι η πρόκληση της Τουρκίας, με φρεγάτες, υποβρύχια, ακταιωρούς, drones, μαχητικά αεροσκάφη, αεροσκάφη ηλεκτρονικού πολέμου, γεωτρύπανα μέσα στην Ελληνική ΑΟΖ, ατυχήματα με διαμελισμένους Έλληνες πιλότους, συλλήψεις και καταδιώξεις Ελλήνων ψαράδων μέσα στα ΕΧΥ και απαγωγές Ελλήνων στρατιωτικών, η ελληνική πλευρά θα εφευρίσκει τρόπους και δικαιολογίες για την συνέχιση της πολιτικής του απροκάλυπτου κατευνασμού…
«Στρατηγική ψυχραιμία» και «νηφάλια αποφασιστικότητα» μας το πλασάρουν αλλά μάλλον σαν «αγαθός και αμετανόητος καρπαζοεισπράκτορας» θα το καταγράψει η Ιστορία.
Όλα τα άλλα είναι για να σας υφαρπάζουν κλικς για αύξηση επισκεψιμότητας και τηλεθέασης καθώς πρέπει με κάποιο τρόπο να αντιμετωπιστεί και η κατάρρευση της διαφημιστικής δαπάνης…
