Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκονται οι σχετικές διαπραγματεύσεις μεταξύ της κατασκευάστριας εταιρείας των Rafale, Dassault Aviation και του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας καθώς και των επιτελών της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικών Εξοπλισμών και Επενδύσεων (ΓΔΑΕΕ), με επίκεντρο τη σύναψη της νέας σύμβασης τεχνικής υποστήριξης (Follow On Support) των 24 μαχητικών Rafale F3R της Πολεμικής Αεροπορίας. Σύμφωνα με πληροφορίες, του DefenceReview.gr, το κόστος της νέας σύμβασης τεχνικής υποστήριξης των 24 μαχητικών Rafale F3R της ΠΑ, ανέρχεται στα 580 εκατομμύρια ευρώ ενώ η διάρκεια της είναι τέσσερα έτη. Στη σύμβαση Follow On Support περιλαμβάνονται όλες οι υπηρεσίες υποστήριξης καθώς και το σύνολο των απαραίτητων ανταλλακτικών προκειμένου η ΠΑ να διαθέτει διαθεσιμότητες άνω του 75%. Αξίζει να τονιστεί πως στο προαναφερθέν κονδύλι της τάξεως των 580 εκατομμυρίων ευρώ, περιλαμβάνονται οι κρατήσεις υπέρ των ταμείων των Ενόπλων Δυνάμεων (6.14% επί του παραπάνω κόστους) καθώς και η ρήτρα τιμαριθμικής αναπροσαρμογής.
Υπενθυμίζεται στα πλαίσια της αρχικής σύμβασης πρόσκτησης των 24 μαχητικών Rafale F3R της ΠΑ, δαπανήθηκαν 127 εκατομμύρια ευρώ (σύμβαση προμήθειας των πρώτων 18 αεροσκαφών) για τη τεχνική υποστήριξη ενώ επιπρόσθετα 60 εκατομμύρια ευρώ (επίσης για FOS) διατέθηκαν στα πλαίσια της δεύτερης σύμβασης για τα επιπλέον 6 μαχητικά Rafale F3R. Αναφέρεται επίσης ότι το κόστος των αρχικών 18 αεροσκαφών Rafale F3R ήταν 1.9 δισεκατομμύρια ευρώ ενώ απαιτήθηκαν επιπλέον 424 εκατομμύρια ευρώ για τα οπλικά τους συστήματα καθώς και 127 εκατομμύρια ευρώ για την αρχική σύμβαση τεχνικής υποστήριξης. Ακολούθησε η δεύτερη σύμβαση για τα επιπρόσθετα 6 μαχητικά κόστους 833 εκατομμυρίων ευρώ, 195 εκατομμυρίων ευρώ για τα όπλα τους και τέλος 63 εκατομμυρίων ευρώ για τη σύμβαση τεχνικής υποστήριξης. Συνολικά για 24 μαχητικά (συμπεριλαμβανομένων των δύο συμβάσεων πρόσκτησης νέων όπλων και των δύο επιμέρους συμβάσεων τεχνικής υποστήριξης) δαπανήθηκαν 3.5 δισεκατομμύρια ευρώ συμπεριλαμβανομένων των νόμιμων κρατήσεων υπέρ των ταμείων των Ενόπλων Δυνάμεων.
Αξίζει να αναφερθεί πως η τεχνική υποστήριξη του στόλου των F-16 της Πολεμικής Αεροπορίας γίνεται μέσω διακρατικών συμβάσεων FMS (Foreign Military Sales), οι οποίες αναφέρονται ως “Q Case” και “K Case” και περιλαμβάνουν υλικά (ανταλλακτικά) και υπηρεσίες για την τεχνική υποστήριξη του στόλου των ελληνικών F-16 όλων των εκδόσεων (Block) με χρονικό ορίζοντα τεσσάρων ετών τεχνικής υποστήριξης. Ενδεικτικά αναφέρεται η σύμβαση “Q Case” η οποία εγκρίθηκε από την αρμόδια επιτροπή Εξοπλιστικών Προγραμμάτων & Συμβάσεων της Βουλής στις 20 Μαΐου 2020 και ήταν ύψους 250 εκατομμυρίων ευρώ για τέσσερα έτη. Επίσης, στις 21 Απριλίου 2021, το Κυβερνητικό Συμβούλιο Εξωτερικών και Άμυνας (ΚΥΣΕΑ) αποφάσισε την εκταμίευση και διάθεση επιπλέον 142 εκατομμυρίων ευρώ για την υποστήριξη των αεροσκαφών F-16 μέσω της διακρατικής FMS (Foreign Military Sales) σύμβασης “K Case”.
Με βάση τα όσα δημοσιεύτηκαν επισήμως τον Αύγουστο του 2023 διαμέσου του Υπουργού Εθνικής Άμυνας ο οποίος απάντησε σε ερώτηση κοινοβουλευτικού ελέγχου και τα όσα έχουν γίνει δημοσίως γνωστά μέσα από θεσμικά έγγραφα του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας στη Βουλή των Ελλήνων για την τεχνική υποστήριξη του στόλου των F-16 της Πολεμικής Αεροπορίας έχουν διατεθεί κονδύλια της τάξης των 493 εκατομμυρίων ευρώ (επιπλέον 224 εκατομμύρια ευρώ αφορούν την εσωτερική δυνατότητα της ΠΑ να συντηρεί αυτόνομα στο Κρατικό Εργοστάσιο Αεροσκαφών τους κινητήρες F-100-PW-229) τα οποία έχουν δοθεί μέσω των επιμέρους διακρατικών συμβάσεων FMS (Foreign Military Sales), οι οποίες αναφέρονται ως “Q Case” και “K Case”. Οι σχετικές συμβάσεις πιο γνωστές ως Letter Of Acceptance (LoA) που έχουν υπογραφεί και αναλυτικά μπορείτε να τη βρείτε εδώ (https://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/67715b2c-ec81-4f0c-ad6a-476a34d732bd/12338799.pdf). Σε κάθε περίπτωση η σύγκριση μεταξύ κόστους υποστήριξης των αμερικανικών μαχητικών F-16 της ΠΑ και των γαλλικών μαχητικών είναι δύσκολο να γίνει διότι στη περίπτωση των F-16 υπάρχουν διαφορετικές και διαδοχικές συμβάσεις τεχνικής υποστήριξης (οι λεγόμενες “Q Case” και “K Case”) που ανατροφοδοτούνται με κονδύλια ενώ για τη περίπτωση των γαλλικών μαχητικών ή των ευρωπαϊκών συστημάτων το κόστος αναφέρεται με ακρίβεια και με σαφήνεια δεδομένου ότι υπάρχουν συγκεκριμένες συμβάσεις τεχνικής υποστήριξης οι οποίες αναφέρονται ως Follow On Support – FOS. Συνεπώς, δεν γίνεται να αθροιστούν αναλυτικά και επακριβώς τα κόστη των συμβάσεων τεχνικής υποστήριξης των F-16 και να γίνουν ασφαλείς συγκρίσεις. Τέλος, αναφορικά με τη FOS των Mirage 2000 (τόσο των -5 Mk2 όσο και των Mirage 2000 EGM/ BGM) το κόστος ήταν 262 εκατομμύρια ευρώ για επτά έτη. Ο κύριος λόγους που αναφέρουμε όλα τα παραπάνω στοιχεία είναι οι συγκρίσεις που γίνονται πολλές φορές δίχως να υπάρχουν επαρκή στοιχεία και κυρίως συγκρίσιμα μεγέθη. Επίσης, εάν για παράδειγμα ένα οπλικό σύστημα εγκαταλειφθεί επί μακρό χρονικό διάστημα (όπως στη περίπτωση των Mirage 2000) θα απαιτήσει μια σύμβαση τεχνικής υποστήριξης κατά πολύ ακριβότερη ενός άλλου που υποστηρίζεται με συνεχείς συμβάσεις τεχνικής υποστήριξης.
