Στα μέσα της δεκαετίας του 1980 το Πολεμικό Ναυτικό αποφάσισε την προμήθεια τεσσάρων νέων φρεγατών κλάσης MEKO 200 από τα γερμανικά ναυπηγεία Blohm & Voss του Αμβούργου. Η επιλογή αυτή ανακοινώθηκε στις 18 Απριλίου του 1988 και η σύμβαση υπογράφτηκε δέκα μήνες περίπου αργότερα στις 10 Φεβρουαρίου του 1989. Το ύψος της σύμβασης ήταν 1,232 δις δολάρια και περιλάμβανε την ναυπήγηση τεσσάρων φρεγατών MEKO 200 Mod.3 από τις οποίες η πρώτη θα κατασκευαζόταν στις εγκαταστάσεις της Blohm & Voss στη Γερμανία και οι υπόλοιπες τρεις στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά στην Ελλάδα. Τα πλοία παραδόθηκαν στο Πολεμικό Ναυτικό μεταξύ των ετών 1992 και 1998 με μικρή καθυστέρηση σύμφωνα με το αρχικό χρονοδιάγραμμα. Τα πλοία ονομάστηκαν F-452 ΥΔΡΑ (1992), F453 ΨΑΡΑ (1996), F453 ΣΠΕΤΣΑΙ (1998) και F454 ΣΑΛΑΜΙΣ (1998). Γεννεολογικά οι φρεγάτες MEKO 200 προέρχονται από τις φρεγάτες MEKO 360 των ναυτικών της Νιγηρίας και Αργεντινής όπου πρωτοχρησιμοποίηθηκε ο σχεδιασμός σύμφωνα με το πρότυπο MEKO (MEhrzweck KOmbination) που σημαίνει «Συνδυασμός Πολλαπλών Χρήσεων» και αποτελεί σήμα κατατεθέν της σειράς τυποποιημένων πλοίων των ναυπηγείων B+V με εναλλακτικά συστήματα πρόωσης και εξοπλισμού. Κάτι αντίστοιχο με την δανέζικη τυποποίηση STANFLEX. Οι ελληνικές φρεγάτες ανοίκουν στην Τρίτη γενιά Mod.3 των MEKO όπως και τα αντίστοιχα πλοία του τουρκικού ναυτικού ΜΕΚΟ 200 ΤΝ Track I/II, τα πλοία του πορτογαλικού ναυτικού MEKO 200 PN και τα τα πλοία του αυστραλιανού και Νεο Ζυλανδικού ναυτικού MEKO 200 ANZAC. Συνολικά εικοσιπέντε πλοία Mod.3 ναυπηγήθηκαν και για τα πέντε ναυτικά.

Οι ελληνικές φρεγάτες ΜΕΚΟ 200 ΗΝ έχουν ολικό μήκος (LOA) 117 μέτρα, μήκος ίσαλου γραμμής (LWL) 109 μέτρα, ολικό πλάτος (Β) 14,8 μέτρα πλάτος ίσαλου γραμμής (BWL) 13.8 μέτρα, κοίλο (D) 9,1 μέτρα, μέσο βύθισμα (T) 4,1 μέτρα και εκτόπισμα πλήρες φόρτου 3403 τόνους. Η γάστρα είναι χωρισμένη σε δώδεκα υδατοστεγή διαμερίσματα και διαθέτει τρία καταστρώματα. Αντίστοιχα η υπερκατασκευή διαθέτει δύο καταστρώματα και το κατάστρωμα της γέφυρας. Τόσο η γάστρα όσο και η υπερκατασκευή του πλοίου είναι κατασκευασμένες εξολοκλήρου από χάλυβα τύπου τύπου D36. Κατά τον σχεδιασμό του πλοίου, έχει γίνει πρόβλεψη για την ενσωμάτωση χαρακτηριστικών περιορισμού της διατομής ραντάρ καθώς και του υπέρυθρου ίχνους του πλοίου. Το πλοίο έχει ενδιαιτήσεις για 189 άτομα ενώ το πλήρωμα αποτελείται από 173 αξιωματικούς, υπαξιωματικούς και ναύτες. Οι ενδιατήσεις των ναυτών είναι διαμερίσματα των 9 ή 18 κλινών και για τους υπαξιωματικούς διαμερίσματα των 4 ή 8 κλινών. Αντίστοιχα οι ενδιαιτήσεις των αξιωματικών είναι καμπίνες του ενός ή δύο ατόμων. Οι ενδιαιτήσεις του πληρώματος είναι δεν τοποθετημένες στα άκρα του πλοίου για να αποφεύγεται η καταπόνηση του πληρώματος. Η Φρεγάτα διαθέτει όλους τους απαράιτητους χώρους για την παραμονή του πληρώματος σε μεγάλης διάρκειας αποστολές όπως εγκαταστάσεις αφαλάτωσης θαλάσσιου ύδατος, ψυγεία, ιατρείο με χειρουργική κλίνη κ.α. H εσωτερική δομή του σκάφους έχει στηριχθεί στο μέγιστο δυνατό αριθμό αυτόνομων υδατοστεγών διαμερισμάτων. Αυτό έγινε δυνατό με την κάθετη ανάπτυξη των κύριων δικτύων, αποφεύγοντας έτσι τη διάτρηση των υδατοστεγών φρακτών. Έτσι κάθε διαμέρισμα διαθέτει τα παρακάτω ανεξάρτητα συστήματα δικτύων/συστημάτων:

1. Ανεξάρτητο σύστημα εξαερισμού και κλιματισμού. Οι MEKO 200 ΗΝ διαθέτουν Σύστημα Κλιματισμού Μόνιμης Προστασίας (DSK) που καλύπτει το σύνολο των απαιτήσεων κλιματισμού για το πλήρωμα και τον εξοπλισμό. Κάθε υδατοστεγές διαμέρισμα έχει μία ανεξάρτητη μονάδα (LUFE) και όλο το σκάφος διαθέτει εννέα από αυτές που εκτός των άλλων προσφέρουν και προστασία ΡΒΧΠ. Το σύστημα εξαερισμού και κλιματισμού είναι σχεδιασμένο έτσι ώστε να περιορίζει την εξάπλωση της φωτιάς και του καπνού σε περίπτωση πλήγματος ή ατυχήματος.
2. Αυτόνομο σύστημα διανομής ηλεκτρικής ισχύος. Οι φρεγάτες ΜΕΚΟ 200 ΗΝ διαθέτουν δύο κύριους πίνακες διανομής φορτίου οι οποίοι βρίσκονται σε απόσταση μεταξύ τους. Αυτοί τροφοδοτούν με ηλεκτρική ισχύ δεκατρία Κέντρα Φορτίου (LC) τα οποία τροφοδοτούν αποκλειστικά τα υδατοστεγή διαμερίσματα με ηλεκτρική ισχύ.
3. Ανεξάρτητο σύστημα πυρόσβεσης. Οι  φρεγάτες ΜΕΚΟ 200 ΗΝ υποδιαιρείται σε εννέα τμήματα με εντελώς ανεξάρτητα συστήματα πυρόσβεσης θαλασσίου ύδατος. Το κάθε υδατοστεγές διαμέρισμα διαθέτει ανεξάρτητο δίκτυο πυρόσβεσης με δική του αντλία παροχής θαλασσινού νερού στο δίκτυο. H ενεργοποίηση των αντλιών, η πίεση ύδατος, η ρύθμιση των βαλβίδων και τα συστήματα ψεκασμού παρακολουθούνται και ελέγχονται με τηλεχειρισμό από το DCHQ ή από τις δύο DCSB, ενώ είναι δυνατός ο τοπικός έλεγχος από το πλήρωμα.

Ο παραπάνω σχεδιασμός των δικτύων εξασφαλίζει τη μέγιστη αυτονομία μεταξύ των διαμερισμάτων και επιτρέπει τη συνέχιση της λειτουργίας του πλοίου μετά από πλήγμα. Το προωστήριο σκεύος του πλοίου είναι συνδυασμός ντιζελομηχανών ή αεροστροβίλων (CODOG, COmbined Diesel Or Gas) και αποτελείται από δύο τετράχρονες ναυτικές μηχανές ντίζελ MTU 20V956 TB 82 με μέγιστη απόδοση 3830 kW στις 1800 σ.α.λ. και δύο ναυτικούς αεροστροβίλους General Electric LM2500-30 με μέγιστη απόδοση υπό κανονικές συνθήκες 22300 kW στις 3600 σ.α.λ. Οι κύριες μηχανές και οι αεροστρόβιλοι δίνουν κίνηση μέσω μειωτήρα BGS 191 Lo της Renk σε δύο άξονες που κινούν ισάριθμες πεντάφυλλες προπέλες μεταβλητού βήματος της Escher Wyss. Για την αποφυγή εκπομπής θορύβου από τις κύριες μηχανές του πλοίου, αυτές βρίσκονται μέσα σε ηχομονωτικούς θαλάμους και πάνω σε ελαστικούς αποσβεστήρες κραδασμών. Η μέγιστη ταχύτητα της ΜΕΚΟ 200 ΗΝ είναι 31,75 κόμβοι ένω με ταχύτητα 20 κόμβων έχει εμβέλεια 4000 ν.μ. Με τις δύο ντιζελομηχανές σε πλήρη ισχύ το πλοίο μπορεί να πιάσει τους 21 κόμβους ταχύτητα καλύπτοντας έτσι μεγάλο μέρος των επιχειρησιακών ταχυτήτων επιτυγχάνοντας μέγιστη οικονομία καυσίμου. Επίσης το πλοίο διαθέτει μονό πηδάλιο ενώ για την αύξηση της ευστάθειας διαθέτει παρατροπίδια (bilge keels) καθώς και ενεργό σύστημα πτερυγίων σταθεροποίησης.

Η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος γίνεται από τέσσερις ηλεκτρογεννήτριες ντίζελ MTU 8V396 TB53 μέγιστης ισχύος 655 kW στις 1800 σ.α.λ. οι οποίες είναι συνδεδεμένες με εναλλάκτες της Siemens. Οι ηλεκτρογεννήτριες είναι τοποθετημένες ανά δύο μαζί με τον έναν κύριο πίνακα διανομής ενέργειας σε διαφορετικά διαμερίσματα. Κάθε ζεύγος γεννητριών μπορεί να καλύψει το σύνολο των αναγκών του πλοίου παρέχοντας 100% εφεδρική ηλεκτρική ισχύ και ενισχύοντας την ικανότητα επιβίωσης σε περίπτωση εχθρικών πληγμάτων. Η διάταξη των κύριων μηχανημάτων του πλοίου ακολουθεί τη συνήθη σχεδιαστική τάση με δύο κύρια μηχανοστάσια και δύο διαμερίσματα βοηθητικών μηχανημάτων. Η διάταξη αυτή στις ΜΕΚΟ 200 ξεκινώντας από μπροστά προς τα πίσω είναι: το πλωριό διαμέρισμα βοηθητικών μηχανημάτων με τις δύο ηλεκτρογεννήτριες, ακολούθως το Νο1 Μηχανοστάσιο με τους αεροστροβίλους, το Νο2 μηχανοστάσιο με τον μειωτήρα και τις δύο κύριες ντιζελομηχανές και τέλος το πρυμνό διαμέρισμα βοηθητικών μηχανημάτων με τις άλλες δύο ηλεκτρογεννήτριες και τον δεύτερο πίνακα διανομής ηλεκτρικής ενέργειας.

Η λειτουργία του συστήματος πρόωσης και των βοηθητικών μηχανημάτων και συστημάτων, όπως το παροχής ηλεκτρικής ισχύος, εξαερισμού και κλιματισμού, προστασίας NBC, πυρόσβεσης και ελέγχου καταστροφών ελέγχονται ηλεκτρονικά από το κεντρικό Ναυτικό Σύστημα Αυτοματισμού (NAUTOS) της Siemens. Το σύστημα NAUTOS ελέγχεται κεντρικά από το Κέντρο Ελέγχου Μηχανοστασίου (MCR, Machinery Control  Room) όπου είναι εγκατεστημένη κονσόλα με τέσσερις θέσεις χειριστών, καθένας από τους οποίους διαθέτει δύο έγχρωμες οθόνες και κάθε θέση μπορεί να αναλάβει τον έλεγχο του συνόλου των λειτουργιών. H κονσόλα του NAUTOS λειτουργεί επίσης και ως Αρχηγείο Ελέγχου Καταστροφών (DCHQ) του πλοίου.

Ο Οπλισμός

Οι ελληνικές φρεγάτες ΜΕΚΟ 200 ΗΝ φέρουν στην πλώρη ένα ναυτικό πυροβόλο Mk45 Mod2A διπλού ρόλου για προσβολή στόχων επιφανείας και αέρος μεγάλου διαμετρήματος 127mm/54cal. Το πυροβόλο επιτυγχάνει μέγιστο ρυθμό βολής 20 βλημάτων το λεπτό και η κάννη έχει δυνατότητα ανύψωσης σε τόξο -15^ο έως +65^ο με ταχύτητα ανύψωσης 20^ο/sec και περιστροφής 30^ο/sec. Τα βλήματα του πυροβόλου έχουν βάρος 31,7 κιλά και μπορούν να βληθούν σε μέγιστη εμβέλεια 24,38 χλμ. Για προσβολή ναυτικών στόχων σε μεγάλες αποστάσεις το πλοίο φέρει δύο τετραπλούς εκτοξευτές Mk141 τοποθετημένους στο μεσόστεγο για πύραυλους RGM-84 Block.1 C/G Harpoon με μέγιστη εμβέλεια 150 χλμ. Για στόχους αέρος υπάρχει ένας εκτοξευτής Α/Α πυραύλων Mk48 Mod2 με 16 θέσεις για πυραύλους RIM-7M Sea Sparrow. Στον συγκεκριμένο εκτοξευτή έχει γίνει αναβάθμιση του λογισμικού και σήμερα φέρει τα πιο εξελιγμένα ESSM τα οποία προσφέρουν διπλάσια εμβέλεια αναχαίτησης (50 χλμ) με μεγαλύτερη ταχύτητα (4+ μαχ) και ευελιξία. Κατά υποβρύχιων απειλών διαθέτει δύο διπλούς τορπιλοσωλήνες MK32 Mod9 για τορπίλες Mk46 Mod5 με απόθεμα δώδεκα τορπιλών, τοποθετημένους στο κύριο κατάστρωμα στο μέσο του πλοίου εκατέρωθεν.

Κατά επερχόμενων πυραύλων οι φρεγάτες διαθέτουν δύο συστήματα CIWS πυροβόλων Mk15 Block 1 Phalanx. Το ένα Phalanx είναι τοποθετημένο πλώρα σε θέση μπροστά από την υπερκατασκευή και το δεύτερο πρύμα πάνω από το υπόστεγο του ελικοπτέρου. Το σύστημα χρησιμοποιεί το πυροβόλο Μ-61Α1 τύπου Gatling με έξι κάννες των 20mm. Τα όρια ανύψωσής του είναι -25ο/+80ο. Ο μέγι­στος ρυθμός βολής του πυροβόλου φθά­νει τις 4.500 βολές/λεπτό και το απόθεμα πυρομαχικών είναι 1.550 βλήματα. Το σύστημα Phalanx ελέγχεται από το ραντάρ παλμικού Doppler VPS-2, το οποίο λειτουργεί στη ζώνη συχνοτήτων Ku (12-18 GHz). Το μέγιστο βεληνεκές του Phalanx Mk.15 Block.1 είναι 1,37 χλμ. Ως τελευταία γραμμή άμυνας το πλοίο διαθέτει το σύστημα εκτόξευσης αναλωσίμων Mk.36 Mod.2 SRBOC με τέσσερις μονάδες των έξι σωλήνων εκτόξευσης αεροφύλλων/θερμοβολίδων των 130mm και το σύστημα παραπλάνησης τορπιλών Nixie AN/SLQ-25. Τέλος το πλοίο διαθέτει ελικοδρόμιο και υπόστεγο ελικοπτέρου ικανό να φιλοξενήσει ελικόπτερο κλάσης 10 τόνων όπως τα ελικόπτερα ναυτικής συνεργασίας S-70B-6 & S-70B τα οποία είναι το μακρύ χέρι του πλοίου με ικανότητα αποκάλυψης και προσβολής στόχων πάνω και κάτω από τη θάλασσα.

Ηλεκτρονικά

Οι κύριοι αισθητήρες των ελληνικών φρεγατών είναι το ραντάρ τριών διαστάσεων MW.08, το οποίο λειτουργεί στη μπάντα συχνοτήτων G, τοποθετημένο στον ιστό πάνω από τη γέφυρα του πλοίου και το ραντάρ έρευνας μεγάλης εμβέλειας δύο διαστάσεων DA.08 το οποίο λειτουργεί στη μπάντα συχνοτήτων F. Το πρώτο έχει μέγιστη εμβέλεια 80 χλμ και ικανότητα διαχείρισης 20 στόχων και το δεύτερο μέγιστη εμβέλεια 270 χλμ και ικανότητα διαχείρισης μέχρι 100 στόχων. Διαθέτει επίσης δύο συστήματα ελέγχου βολής Stir 180 τοποθετημένα πλώρα και πρύμα καλύπτοντας τόξο 360ο. Το σύστημα χρησιμοποιεί τις μπάντες I/K , με την πρώτη η μέγιστη εμβέλεια ιχνηλάτησης να είναι στα 72km και για τη δεύτερη στα 17km. Ραντάρ ναυτιλίας έχει δύο BridgeMaster από τα οποία το ένα είναι να ανιτκατασταθεί στο άμεσο μέλλον από το Scanter 6002 της Terma. Επίσης στα πλοία έχει εγκατασταθεί σε ύστερο χρόνο από ένα Η/Ο σύστημα MLT-TDR-10A της Miltech Hellas. Όσον αφορά τις ζεύξεις δεδομένων διαθέτει ζεύξεις Link 11 & Link 14. Σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου ESM/ECM είναι τo AR-700/APECS II της Argosystems. Ο εξοπλισμός συμπληρώνετε από το σύστημα COMINT Telegon 10 και το σύστημα IFF Mk12 Mod.4.

Για ανθυποβρυχιακό πόλεμο το πλοίο διαθέτει το σόναρ DE1160HM/VDS το οποίο είναι η εξαγωγική έκδοση του αμερικάνικου AN/SQS-56. Το DE1160HM είναι μια κυλινδρική διάταξη βάρους 1.581kg, διαμέτρου 122cm και ύψους 84cm που αποτελείται από 36 στήλες των 8 μορφοτροπέων η οποία λειτουργεί σε συχνότητα 7,5kHz και είναι τοποθετημένη στη γάστρα μέσα σε θόλο. Αντίστοιχα το ατρακτίδιο του VDS διαθέτει όμοια κυλινδρική διάταξη με 36 στήλες μορφοτροπέων βάρους 4kg, διαμέτρου 71,6cm και ύψους 46,2cm  η οποία λειτουργεί σε συχνότητα 12kHz. Η μέγιστη εμβέλεια αποκάλυψης υποβρύχιων στόχων είναι 18,3 χλμ. Ολόκληρο το σύστημα του DE1160VDS με το βαρούλκο και το καλώδιο τοποθετημένο στην πρύμνη κάτω από το ελικοδρόμιο, ζυγίζει 39 τόνους. Η πόντιση και ανέλκυση του VDS μπορεί να πραγματοποιηθεί ακόμη και σε Κατάσταση Θαλάσσης 5. Το σύστημα διαχείρισης μάχης είναι το STACOS Mod.2, το οποίο στηρίζε­ται σε υπολογιστές SMR-4 και περιλαμβά­νει οκτώ κονσόλες πολλαπλών λειτουρ­γιών MOC Mk.1 των 20 ιντσών. Το σύστημα εκτελεί τις εξής λειτουργίες: προσδιορισμό και παρουσίαση τακτικής κατά­στασης, ναυτιλία, εναέριο έλεγχο, αυτό­ματη αξιολόγηση και ιεράρχηση επερχόμενων απειλών, διαχείριση ηλεκτρονι­κών μέσων και οπλικών συστημάτων, προσομοίωση για εκπαιδευτικούς λόγους, εμπλοκή στόχων, υποστήριξη διαδικασιών διοίκησης κ.α. Η συμμετοχή των φρεγατών αυτών στην ευρωπαϊκή επιχείρηση ASPIDES για την προστασία της ελεύθερης ναυσιπλοΐας έχει φέρει μερικές μικρής έκτασης προσθήκες στον εξοπλισμό των πλοίων όπως το νέας γενιάς σύστημα ESM NLWS της SAAB στην φρεγάτα F452 ΥΔΡΑ και την υιοθέτηση του συστήματος Anti-UAV «Κένταυρος» της ΕΑΒ (το οποίο προς το παρόν εναλλάσσεται μεταξύ των πλοίων αλλά πρόκειται να εγκατασταθεί από ένα σύστημα στο κάθε πλοίο στο μέλλον).

Το πρόγραμμα αναβάθμισης

Οι φρεγάτες πρόκειται να υποβληθούν σε πρόγραμμα αναβάθμισης. Τα σενάρια ενός πλήρους πακέτου αναβάθμισης έχει αντικατασταθεί από ένα περιορισμένης έκτασης το οποίο θα περιλαμβάνει τα πιο κρίσιμα και απαραίτητα συσττήματα μαζί με την εμπειρία που αποκόμισαν τα στελέχει του Π.Ν. από την επιχείρηση ASPIDES. Το νέο πρόγραμμα θα περιλαμβάνει την αντικατάσταση του σύστημα τος μάχης STACOS Mod.2 από την τελευταία έκδοση του TACTICOS, αντικατάσταση του ραντάρ από ένα νέας γενιάς ραντάρ 3D AESA με πιο πιθανή επιλογή το NS110 της Thales και μια σειρά άλλων συστημάτων (συντήρηση των Α/Υ δυνατοτήτων των φρεγατών, εγκατάσταση ηλεκτροπτικού αισθητήρα). Όσον αφορά τον οπλισμό θα αναβαθμιστεί το κύριο πυροβόλο του πλοίου το οποίο απέδειξε τη χρησιμότητά του κατά τις επιχειρήσεις στην Ερυθρά θάλασσα καθώς και τα δύο Mk15 Phalanx. Να προσθέσουμε εδώ ότι το τι τελικά θα περιέχει το πρόγραμμα δεν έχει ακόμη οριστικοποιηθεί και ως εκ τούτου θα πρέπει περιμένουμε ως τότε για την τελική διαμόρφωση του προγράμματος.  

Το πακέτο της ThyssenKrupp Marine Systems – Thales Netherlands περιλαμβάνει τις εξής:

Πλήρεις μηχανολογικές και ηλεκτρολογικές εργασίες ώστε να αποκατασταθούν όλες οι βλάβες και τα πλοία να λάβουν επιπρόσθετη διάρκεια ζωής τουλάχιστον 15 ετών. Στους αεροστρόβιλους θα εφαρμοστούν σε μια σειρά από αναβαθμίσεις ενώ στις ηλεκτρομηχανές θα γίνει γενική επισκευή ή ακόμη και αντικατάσταση.

Εργασίες επί της πλατφόρμας (γενική επισκευή προωστήριου σκεύους, προπέλες, συμπιεστές, σύστημα μεταβλητού βήματος, μέσα πυρόσβεσης κτλ).

Νέο τακτικό σύστημα Tacticos (Block II) από τη Thales Netherlands ή ορθότερα σύστημα διαχείρισης μάχης. Οι παρεμβάσεις έχουν ως στόχο το ΠΝ να αξιοποιεί το πλήρες φάσμα των επιχειρησιακών δυνατοτήτων των ESSM Block II.

Νέο Ραντάρ NS-110

Βελτίωση των ανθυποβρυχιακών δυνατότητων με αναβάθμιση του υφιστάμενου εξοπλισμού.

Γενική επισκευή του πυροβόλο των 127mm.

Νέο ESM (VIGILE 100).

Νέα ραντάρ ελέγχου πυρός STIR 1.2 που βελτιώνουν την ακρίβεια πυρών του κύριου πυροβόλου και προσφέρουν δυνατότητα αξιοποίησης των νέας γενιάς βλημάτων ESSM Block II.

Νέο ραντάρ ναυτιλίας

Βελτίωση των επικοινωνιακών μέσων και δυνατοτήτων τόσο στο εσωτερικό του πλοίου όσο και στο γενικότερο πλαίσιο της αύξησης των μέσων διοίκησης και ελέγχου σε τακτικό επίπεδο.

Εγκατάσταση LWR (Lazer Warning Reciever) της SAAB

Νέοι CW transmitters (πομποί συνεχούς κύματος) ώστε να δύναται να βάλουν τα νέα βλήματα ESSM Block II

Αποτέλεσε καίριο ερώτημα για το ΠΝ τι πραγματικά μπορεί να γίνει με τα αντιπυραυλικά συστήματα εγγύς άμυνας των πλοίων (Close In Weapons Systems). Εξετάστηκε η αναβάθμιση των CIWS Phalanx στο τελευταίο επίπεδο. Πρωταρχικός στόχος ήταν να γίνει και στα δυο Phalanx επί των πλοίων. Συγκεκριμένα εξετάστηκε η αναβάθμιση των υφιστάμενων Phalanx στο τελευταίο επίπεδο Block 1B Baseline 2. Λόγω όμως του ότι πρόκειται για εντελώς νέο σύστημα και κυριολεκτικά αλλάζουν όλα τα μηχανικά μέρη και τα απάρτια του υφιστάμενου συστήματος το κόστος αυξάνεται κατά πολύ και κυμαίνεται περίπου σε 11 εκατομμύρια ανά μονάδα, δηλαδή περίπου 22 εκατομμύρια ευρώ ανά φρεγάτα. Αξιολογήθηκε από τους επιτελείς του ΠΝ και η λύση εγκατάστασης ενός RAM στη πρύμνη με το κόστος να ανέρχεται στα 30 περίπου εκατομμύρια ανά φρεγάτα. Πιθανότατα προκρίνεται η λύση εκσυγχρονιστεί αριθμός Phalanx εάν και εφόσον το επιτρέπει ο συνολικός προϋπολογισμός. Παράλληλα ζητήθηκε από πλευράς ΠΝ η εγκατάσταση του σόναρ μεταβλητού βάθος CAPTAS-2. Και σε αυτή τη περίπτωση όμως το κόστος θα αυξάνονταν περαιτέρω κάτι που δεν συνάδει με τον προϋπολογισμό του ΠΝ.

Τυχόν συνδυαστικές ενέργειες εγκατάστασης RAM και CAPTAS-2 ήταν επιλογές οι οποίες σε συνδυασμό με αυτές που προαναφέρθηκαν θα εκτόξευαν το κόστος περίπου στο 1 δισεκατομμύριο ευρώ για τα τέσσερα πλοία, κονδύλι απαγορευτικό δεδομένου του στενού προϋπολογισμού των 500 εκατομμυρίων ευρώ για τέσσερις φρεγάτες. Το ίδιο και η εγκατάσταση νέου ECM αφού θα πλοία θα μείνουν με αυτό που έχουν. Η προμήθεια ενός νέου ECM κυμαίνεται στα 10 εκατομμύρια ανά πλοίο ενώ το κόστος εγκατάστασης και ολοκλήρωσης θα αύξανε τον συνολικό προϋπολογισμό.

Συνεπώς οι επιλογές στα πλαίσια του εκσυγχρονισμού έπρεπε να είναι μετρημένες, σαφείς, στενευμένες και κυρίως συγκεκριμένες απόρροια προϋπολογισμού προγράμματος, ηλικίας πλοίων και επιχειρησιακού βίου αξιοποίησης. Ως προς την αύξηση της μαχητικής ισχύος καθοριστικής σημασίας είναι το νέας γενιάς TACTICOS σε συνδυασμό με τα STIR 1.2, τους νέους πομπούς συνεχούς κύματος και βλήματα ESSM Block II που θα επιτρέψουν αυξημένο αριθμό ταυτόχρονων εμπλοκών συγκριτικώς με το σήμερα. Άλλωστε το ESSM Block II διαθέτει ενεργό ερευνητή και στη τελική φάση προσέγγισης του στόχου τον ενεργοποιεί δίνοντας τη δυνατότητα στο πλοίο να εμπλέξει άλλους επιθυμητούς στόχους αναλόγως της τακτικής κατάστασης.

Αντικειμενικός σκοπός του ΠΝ και της ηγεσίας είναι τα πλοία να διατηρηθούν αξιόμαχα σε βάθος τουλάχιστον 15 ετών με ένα λογικό από οικονομικής άποψης πακέτο εκσυγχρονισμού και με βασική προϋπόθεση οι εργασίες να λάβουν χώρα στη χώρα μας. Σε επίπεδο μαχητικής ισχύος τα πλοία εισάγουν νέες τεχνολογίες που θα τους επιτρέψουν να βλέπουν καλύτερα, να διαχειρίζονται τις απειλές καλύτερα και να αξιοποιούν τα βλήματα ESSM Block II. Παράλληλα να αυξηθεί κατακόρυφα η αξιοπιστία του μηχανολογικού τους και ηλεκτρολογικού τους εξοπλισμού ώστε να είναι πλήρως αξιόμαχα και αξιόπιστα από τεχνικής πλευράς ικανά να επιχειρούν με αυξημένες δυνατότητες για τουλάχιστον 15 έτη. Ο μη εκσυγχρονισμός των φρεγατών ΜΕΚΟ για το ΠΝ θα σήμανε την πρόωρη απαξίωση μονάδων που μπορούν και επιβάλλεται να διατηρηθούν αξιόμαχες και αποτελεσματικές συμβάλλοντας καθοριστικά στη διατήρησή οροφών φρεγατών και της γενικότερης δομής δυνάμεων του ΠΝ.

Πολεμικό Ναυτικό: Το πρόγραμμα αναβάθμισης των πορτογαλικών MEKO-200PN

Πολεμικό Ναυτικό: Οι τεχνικές παράμετροι στον εκσυγχρονισμό των φρεγατών ΜΕΚΟ-200ΗΝ