Σε σημείο καμπής βρίσκεται το μέλλον του Όπλου των Τεθωρακισμένων του Στρατού Ξηράς. Η κατάσταση παραμένει εξαιρετικά μετέωρη δίχως να έρθουν παρθεί αποφάσεις προκειμένου να υλοποιηθούν κρίσιμα προγράμματα με κυριότερο το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των αρμάτων μάχης Leopard 2. Ειδικότερα, σε ότι αφορά τα άρματα μάχης Leopard 2 καθίσταται σαφές πως τα χρονικά περιθώρια στενεύουν απελπιστικά δεδομένου πως ήδη θα έπρεπε να είχε εκκινήσει το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των αρμάτων LEO 2 A4. Σημειώνεται πως τα LEO 2 A4 μετρούν ήδη μια εικοσαετία υπηρεσίες στις Επιλαρχίες Μέσων Αρμάτων του Δ Σώματος Στρατού ενώ η σχεδίαση και η παραγωγή τους ανάγεται στο 1980. Πλέον εγείρονται σοβαρές δυσχέρειες ως προς την τεχνική υποστήριξη των αρμάτων μάχης με γνώμονα πως πολλά από τα ηλεκτρονικά, ηλεκτρολογικά και μηχανολογικά τους μέρη είναι περασμένων δεκαετιών. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τα Leopard 1 A5 δεδομένου πως ο Ελληνικός Στρατός διαθέτει περί τα 501 άρματα μάχης. Προσφάτως, η Διεύθυνση Ιππικού – Τεθωρακισμένων, του Γενικού Επιτελείου Στρατού ενημερώθηκε από τις γερμανικές κατασκευάστριες εταιρείες αναφορικά με τα κόστη απόκτησης νέων αρμάτων και οι επιτελείς του ΓΕΣ κυριολεκτικά εξεπλάγησαν. Πλέον το κόστος ενός νέου άρματος μάχης κυμαίνεται στα 20-25 εκατομμυρίων ευρώ έκαστο. Ως εκ τούτων, η προμήθεια νέων αρμάτων στο εγγύς μέλλον καθίσταται απαγορευτική λαμβάνοντας υπόψιν το γεγονός πως το Γενικό Επιτελείο Στρατού υποχρηματοδοτείται ενώ η κύρια μέριμνα σε επίπεδο κονδυλίων αναμένεται να διατεθεί για το Πολεμικό Ναυτικό και τη Πολεμική Αεροπορία.
Εύλογα προκύπτουν ερωτήματα αναφορικά με το μέλλον των αρμάτων μάχης Leopard 2 και Leopard 1 A5. Η κατάσταση αναμένεται ζοφερή διότι δεν διαφαίνεται άμεση λήψη αποφάσεων σε ανώτατο πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο. Ο κίνδυνος της απαξίωσης εκατοντάδων αρμάτων μάχης, προβάλει ως άμεσος. Μολονότι, η υλοποίηση προγραμμάτων εκσυγχρονισμού με τη συμμετοχή ελληνικών εταιρειών, προβάλει ως η μόνη λύση, εντούτοις, πολιτική και στρατιωτική ηγεσία χρονοτριβούν επικίνδυνα. Η απαξίωση αμυντικών προγραμμάτων πολλών δισεκατομμυρίων θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στην απαξίωση ενός πολύ μεγάλου αριθμού αρμάτων και ακολούθως στην απομείωση της μαχητικής ισχύος του Στρατού Ξηράς. Ακόμη και για τη περίπτωση των Leopard 1 A5 ένα συνετό πρόγραμμα εκσυγχρονισμού επιβάλλεται προκειμένου τα άρματα μάχης να παραμένουν πλήρως λειτουργικά και αξιόμαχα, δίχως να εγείρονται προβλήματα υποστήριξης και να οδηγούμαστε σε «τακτικές» κανιβαλισμού. Σε πρώτη φάση κυρίαρχη επιλογή ως άμεση λύση, προβάλει ένα πρόγραμμα λελογισμένου εκσυγχρονισμού και τεχνικών παρεμβάσεων (προκειμένου να μην εκτοξευθεί το κόστος) για τα άρματα μάχης Leo 2 A4, ειδικότερα σε ότι αφορά μέρη των οποίων η υποστήριξη καθίσταται προβληματική λόγω παλαιότητας σχεδίασης. Κύριοι τομείς παρεμβάσεων θα πρέπει να είναι η πλήρης υποστήριξη στα μηχανολογικά και ηλεκτρολογικά μέρη των αρμάτων μάχης (συγκρότημα ισχύος, μετάδοση κίνησης) και φυσικά στα ηλεκτρονικά των αρμάτων (σκοπευτικά βοηθήματα ημέρας – νύχτας, σύστημα διοίκησης και ελέγχου, επικοινωνίες και συνολικά στην επίγνωση τακτικής κατάστασης). Το ίδιο ισχύει και για τη περίπτωση των ακόμη παλαιότερων πλην όμως αξιόμαχων αρμάτων μάχης Leopard 1 A5 διότι τα συγκεκριμένα άρματα αποτελούν τον «κορμό» της χαλύβδινης αποτροπής του Στρατού Ξηράς. Βασικοί άξονες ενός προγράμματος εκσυγχρονισμού αποτελούν οι εξής: ευκινησία – ευελιξία, θωράκιση, επίγνωση τακτικής κατάστασης και τέλος ισχύς πυρός. Η τελευταία δεν αφορά φυσικά μόνον την εγκατάσταση νέου πυροβόλου αλλά και όλων των αναγκαίων συστημάτων για τη πραγματοποίηση μιας βολής με ακρίβεια σε μεγάλες αποστάσεις (Σύστημα Ελέγχου Πυρός, βλητικός υπολογιστής, σκοπευτικά όργανα ημέρας – νύκτας, αποστασιόμετρο κτλ).
Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τη περίπτωση των αρμάτων Leo 2 (του συνόλου τους) δεδομένου πως αποτελούν μια κρίσιμη μάζα αρμάτων, τα οποία προσδίδουν τη ποιοτική υπεροχή στο Δ Σώμα Στρατού. Ήδη τα LEO 2HEL μετρούν περίπου είκοσι συναπτά έτη υπηρεσίας με ότι αυτό συνεπάγεται σε επίπεδο τεχνικής υποστήριξης. Για τον απλούστατο λόγο πως δεν νέας κατασκευής άρματα μάχης δεν πρόκειται να αγοραστούν για τα επόμενα χρόνια (σε μεσοπρόθεσμο χρονικό ορίζοντα) η υλοποίηση προγραμμάτων εκσυγχρονισμού προκειμένου επενδύσεις περασμένων δεκαετιών να μην απαξιωθούν αποτελεί μια επιλογή εκ των ων ουκ άνευ. Κάλλιστα δε η υλοποίηση τέτοιων προγραμμάτων μπορεί να πραγματοποιηθεί από πλειάδα εταιρειών της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας δίχως ρίσκο και πάντα σε αγαστή συνεργασία με τις κατασκευάστριες εταιρίες (ΟΕΜ) των αρμάτων μάχης.
