Η προηγούμενη εβδομάδα αποτέλεσε έναν πραγματικό οργασμό θετικών ειδήσεων και εξελίξεων για το Πολεμικό Ναυτικό (ΠΝ). Η παρουσία μας στη Γαλλία περιλάμβανε ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων μέσα στο οποίο ξεχώρισε η επίσκεψη μας στο ναυπηγείο της Naval Group στη Λοριάν της Δυτικής Γαλλίας. Στη Λοριάν το πρόγραμμα των FDI εξελίσσεται απολύτως ομαλά και άκρως επιτυχημένα. Στα πλαίσια της παραμονής μας εκτός της εντυπωσιακής ξενάγησης στις εγκαταστάσεις του ναυπηγείου, είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε σωρεία παρουσιάσεων εταιρειών όπως της Thales, της MBDA, της Lacroix και φυσικά της Naval Group.
Όμως το πλέον σημαντικό ήταν η δυνατότητα να συζητήσουμε με υψηλόβαθμα στελέχη του γαλλικού ναυπηγικού κολοσσού όλες μας τις απορίες βασιζόμενοι πάνω στις δικές σας παρατηρήσεις και επισημάνσεις. Αυτό είναι άλλωστε και το νόημα του υγειούς διαλόγου και της ανταλλαγής επιχειρημάτων. Διαβάζοντας τα σχόλια σας τόσο στην ιστοσελίδα όσο και στα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα, κεντρική απορία πολλών φίλων και αναγνωστών ήταν κατά πόσο η FDI γίνεται να λάβει περισσότερα κελιά βλημάτων και χώρους και κατά συνέπεια να μεγεθυνθεί και να είναι μεγαλύτερου εκτοπίσματος.
Ως εκ τούτων, συζητήσαμε το παραπάνω ζήτημα με διαφορετικά υψηλόβαθμα στελέχη της Naval Group στο περιθώριο της επίσκεψης μας στη Λοριάν. Αμφότεροι ήταν πρώην αξιωματικοί του Γαλλικού Ναυτικού οι οποίοι προΐστανται στα προγράμματα επιφανείας της Naval Group. Υπενθυμίζεται πως το θέμα των φρεγατών FDI μεγαλύτερου εκτοπίσματος το είχαμε αναφέρει και προ δυο ετών έχοντας δεχθεί κριτική και αρκετές επικρίσεις πως κάτι τέτοιο είναι αδύνατο και ανέφικτο. Το άρθρο είχε δημοσιευτεί στις 11 Ιουλίου 2020 (https://defencereview.gr/polemiko-naytiko-oi-belharra-hn-dinoyn-ti-poiot/) με έμφαση στις επιμηκυμένες φρεγάτες FDI.
Απαντώντας στο ερώτημα του γράφοντος, μας εξήγησαν πως κάτι τέτοιο πράγματι είναι δυνατό και εφικτό από ναυπηγικής πλευράς δίχως τεχνικό ρίσκο. Συγκεκριμένα όπως μας ανέφεραν στο μέσον του πλοίου προστίθεται ένα ακόμα block περίπου 9 με 10 μέτρων πάνω στο οποίο δύναται να τοποθετηθεί επιπρόσθετος επιχειρησιακός εξοπλισμός. Αυτός περιλαμβάνει επιπρόσθετα 16 κελιά κάθετων εκτοξευτών Sylver A50 ή Sylver A70 για βλήματα SCALP NAVAL και δυνατότητα κρούσης ή κελιά για βλήματα VL MICA NG ώστε να εξασφαλιστεί η ύπαρξη ενός βλήματος μέσης ακτίνας. Εναλλακτικά όμως μας τόνισαν κάθε ναυτικό μπορεί να αξιοποιήσει τον εν λόγω χώρο για μεγαλύτερο UAV με ανάλογη βάση εκτόξευσης και περισυλλογής, εκτοξευτές με περιφερόμενα πυρομαχικά (loiter munition) ή τοποθέτηση άλλων οπλικών ή ηλεκτρονικών συστημάτων.
Μας τονίστηκε φυσικά πως κάτι τέτοιο περιλαμβάνει ένα επιπρόσθετο κόστος σε συνάρτηση και με την εγκατάσταση των ανάλογων συστημάτων. Το ζητούμενο είναι πως η φιλοσοφία σχεδίασης των FDI επιτρέπει ευέλικτες διαμορφώσεις και επιπλέον χώρους. Σε επιχειρησιακό επίπεδο με τη προσθήκη ενός ακόμη τμήματος (block) στο μέσον του πλοίου προσδίδει τεράστια ισχύ πυρός με συνολικά 48 κελιά και πληθώρα διαμορφώσεων και εφαρμογών.
Δυνητικά το ΠΝ θα μπορούσε σε μεσοπρόθεσμο χρονικό διάστημα να στραφεί σε μια τέτοια επιλογή ενός πανίσχυρου πλοίου με 48 κελιά αφού πρώτα είχε καλύψει άλλες άμεσες εκκρεμότητες των μονάδων επιφανείας όπως των νέων κορβετών καθώς και των λοιπών μονάδων κρούσης όπως της αντικατάστασης των γερασμένων υποβρυχίων τύπου «209».
Πάντα όμως στην εξίσωση οφείλουμε να εξετάζουμε και τον παράγοντα κόστος. Αυτό βέβαια είναι κάτι που δεν δύναται να μας επισημανθεί με απόλυτη ακρίβεια και λεπτομέρεια.
Όλα τα παραπάνω φυσικά έχουν τεθεί σε γνώση του ΠΝ το οποίο εξετάζει και μελετά κάθε πρόταση για την εξέλιξη των νέων ελληνικών φρεγατών. Σε κάθε περίπτωση η ηγεσία του ΠΝ που πρωτοπόρησε με την επιλογή των FDI αντιλαμβάνεται και αξιολογεί όλες τις τεχνολογικές προοπτικές για τις FDI οι οποίες αντιπροσωπεύουν την αιχμή της τεχνολογίας προσδίδοντας για το ΠΝ με σχεδίαση με διαρκή τεχνολογική εξέλιξη και νέες επιχειρησιακές προοπτικές.