Σκληρός, απαιτητικός και ιδιαίτερα επίπονος αναμένεται να είναι ο διαγωνισμός απόκτησης νέου τροχαίου υλικού για τον Ελληνικό Στρατό (ΕΣ). Το Γενικό Επιτελείο Στρατού (ΓΕΣ) σχεδιάζει μια αξιολόγηση όλων των υποψηφιοτήτων ανάλογη αυτής της απόκτησης νέων αρμάτων μάχη προ μιας εικοσαετίας που έλαβε χώρα στο Λιτόχωρο το 2000. Το κόστος σε πρώτη φάση έχει προϋπολογιστεί περί τα 550 εκατομμύρια ευρώ.
Το πρόγραμμα απόκτησης νέου τροχαίου υλικού είναι μια χρόνια και συνάμα νευραλγική απαίτηση του ΕΣ καθώς διαθέτει απαρχαιωμένο υλικό ηλικίας 40 ετών. Ειδικά, στα ειδικοποιημένα οχήματα όπως περισυλλογής, γεφυρών, κινητών ομάδων επισκευών η κατάσταση είναι εξαιρετικά οριακή.
Ήδη το ΓΕΣ απέστειλε προς τις ενδιαφερόμενες εταιρείες την ανάγκη να φέρουν τα οχήματα τους στο Κέντρο Εκπαίδευσης Τεθωρακισμένων (ΚΕΤΘ) ώστε να υπάρξει μια πραγματική αξιολόγηση σε πλειάδα κωλυμάτων και εμποδίων. Κύριοι διεκδικητές αναμένεται να είναι οι εξής εταιρείες: Iveco Defence, Rheinmetall MAN, Scania, Renault, Oshkosh και η Tatra.
Το πρόγραμμα του ΓΕΣ αφορά την αντικατάσταση των παρωχημένων φορτηγών περί τα S8500 STEYR 680 Μ3 (όλων των εκδόσεων) καθώς και των MERCEDES BENZ 290 GD. To σύνολο των παραπάνω ανέρχεται στα 15.000 οχήματα τα οποία θα αντικατασταθούν σταδιακά σε βάθος χρόνου. Στόχος φυσικά είναι τα οχήματα να συναρμολογηθούν στην Ελλάδα στις εγκαταστάσεις της παλαιάς Ελληνικής Βιομηχανίας Οχημάτων (ΕΛΒΟ) που πρόσφατα εξαγοράστηκε από την Plasan έναντι πινακίου φακής.
Το ζητούμενο βέβαια θα ήταν η πολιτική ηγεσία σε συνεργασία με τον ΕΣ να αναθέσουν το πρόγραμμα στην ελληνική αμυντική βιομηχανία με τον σχεδιασμό και παραγωγή ενός ελληνικού οχήματος που θα αντικαταστήσει τα παραπάνω οχήματα του ΕΣ. Να σημειωθεί πως υπάρχει ολοκληρωμένη μελέτη ελληνικής εταιρείας που δραστηριοποιείται στον χώρο των οχημάτων, κόστους 15-20 εκατομμυρίων ευρώ με ολοκληρωμένο πλάνο έρευνας και ανάπτυξης που περιλαμβάνει τα απαραίτητα σχέδια και πιστοποιήσεις ώστε να υπάρξει μια προμήθεια άνευ τεχνικού ρίσκου.
Συνεπώς το στοίχημα είναι αφενός να υπάρξει ορθή κάλυψη των επιχειρησιακών αναγκών του ΕΣ αλλά και ταυτοχρόνως να υπάρξει υψηλή εγχώρια προστιθέμενη αξία σε ένα τόσο μεγάλο και σημαντικό πρόγραμμα.
