Είναι γεγονός πως η χώρα μας έχει επιβάλει από το 2005 μονομερή αφοπλισμό και αυτοεμπάργκο στα εξοπλιστικά της προγράμματα. Τελευταίο πρόγραμμα που υλοποιήθηκε ήταν αυτό της απόκτησης των 30 αεροσκαφών του προγράμματος Peace Xenia IV. Με εξαίρεση την απόφαση για τον εκσυγχρονισμό των ΑΦΝΣ και των F-16 κανένα άλλο πρόγραμμα δεν έχει υλοποιηθεί σε επίπεδο αξιοποίησης του υφιστάμενου υλικού με εκσυγχρονισμούς.
Το ζήτημα της απόκτησης των F-35 ασφαλώς και δεν αποτελεί άμεση επιχειρησιακή προτεραιότητα. Και εξηγούμαστε. Στη προκειμένη η ΠΑ πρέπει με νύχια και δόντια να κρατήσει όρθιο το υλικό που ήδη υπηρετεί σε αυτή. Οι οροφές μαχητικών έχουν δεχθεί και δέχονται δραματική συρρίκνωση και αδιαμφισβήτητα τα 20-25 αεροσκάφη F-35 δεν σώζουν τη κατάσταση. Βαδίζουμε ολοταχώς για μια ΠΑ αποτελούμενη από 85 Viper, 38 εκσυγχρονισμένα Block 50 καθώς και 24 Mirage 2000-5 Mk2. Η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή σε επίπεδο αριθμών και λίγοι το έχουν αντιληφθεί. Σήμερα η ΠΑ διαθέτει 230 μαχητικά και οριακά καλύπτει τις επιχειρησιακές της ανάγκες. Αμφότερα τα Mirage 2000 EGM/ BGM και τα F-4E οδεύουν προς τη δύση της καριέρας τους ενώ τα Block 30 στη καλύτερη θα απαξιωθούν πλήρως ή θα πουληθούν μερικώς. Ως εκ τούτων, από τα 230 αεροσκάφη θα πέσουμε στα 147 αεροσκάφη. Τα συμπεράσματα δικά σας…
Φυσικά ο εκσυγχρονισμός των F-16 δεν αναμένεται να είναι πολύ ρόδινος αφού η Lockheed Martin ακόμα δεν δώσει λύση για τη συμβατότητα μεταξύ νέου ραντάρ ηλεκτρονικής σάρωσης και συστήματος αυτοπροστασίας.
Ένας σοβαρός σχεδιασμός θα έπρεπε ήδη να είχε προχωρήσει στα εξής βήματα: πλήρης αποκατάσταση διαθεσιμοτήτων σε όλα τα ιπτάμενα μέσα ακόμα και σε αυτά που είναι στρατηγικής αξίας, προμήθεια νέων όπλων, ατρακτιδίων και συστημάτων (κάτι για το οποίο δεν υπάρχει καμία ειλημμένη απόφαση παρά τις εισηγήσεις ικανότατων αξιωματικών), αναβάθμιση του Συστήματος Αεροπορικού Ελέγχου κάτι που θα έδιδε αποφασιστικό πλεονέκτημα στη ΠΑ, αύξηση των δυνατοτήτων συλλογής πληροφοριών και στοχοποίησης με UAV, βελτίωση των δυνατοτήτων αεράμυνας και κάτι που πολλοί παραβλέπουν: αεροπορική εκπαίδευση. Θα εκπαιδεύουμε ιπτάμενους για το F-35 στα Τ-2;
Τα παραπάνω συνοψίζουν τις άμεσες πολύ άμεσες ανάγκες σε βραχυπρόθεσμο χρόνο. Πάμε όπως παρακάτω. Κρατήστε ως σημείωση πως η προμήθεια των 20-25 F-35 θα κοστίσει περί τα 3,5 δις ευρώ. Με αυτά τα χρήματα θα μπορούσαν να αναγεννηθούν οι Ένοπλες Δυνάμεις. Ένοπλες Δυνάμεις δεν είναι μόνον ΠΑ.
Το ΠΝ θέλει άμεσα δύο προγράμματα: εκσυγχρονισμό ΜΕΚΟ και νέες τορπίλες. Προγράμματα που θα έπρεπε να είχαν υλοποιηθεί προ δεκαετίας. Επιτέλους, να ολοκληρωθεί η ένταξη στον στόλο της 6ης και 7ης ΤΠΚ Super Vita. Για τον εκσυγχρονισμό ΜΕΚΟ θα γράψουμε απλώς πως τα 120 εκατομμύρια ευρώ δεν αρκούν και περιορίζονται σε ένα πολύ επιφανειακό εκσυγχρονισμό τη στιγμή που τα πλοία θα μπορούσαν με βάση τις διαθέσιμες επιλογές εκσυγχρονισμού να αποκτήσουν καίριες δυνατότητες.
Και φυσικά υπάρχει και ο Στρατός Ξηράς. Πρωταρχική ανάγκη είναι ο εκσυγχρονισμός των Apache A καθώς και νέοι αντιαρματικοί πύραυλοι Hellfire έκδοσης L και ασφαλώς τα ΝΗ90 με αποκατάσταση διαθεσιμοτήτων, τα προγράμματα εκσυγχρονισμού των δύο πολύ κρίσιμων συστημάτων του Πυροβολικού και συγκεκριμένα των MLRS και RM-70 και ασφαλώς των ανάλογων σύγχρονων πυρομαχικών τους, η αντικατάσταση των συστημάτων βραχέως βεληνεκούς διότι τα OSA δεν ανταποκρίνονται στις νέες απειλές, η κάλυψη αναγκών σε σύγχρονα ταχύπλοα για την ΑΣΔΕΝ και τους Αμφίβιους Καταδρομείς και όχι φουσκωτά για εκδρομές, ο εκσυγχρονισμός των ΤΟΜΠ του Πεζικού, η ανανέωση των αντιαρματικών όπλων (τα φορητά είναι μια μεγάλη πονεμένη ιστορία που κανείς δεν ασχολείται), η αύξηση των δυνατοτήτων ηλεκτρονικού πολέμου και στοχοποίησης και επίγνωσης της τακτικής κατάστασης, η κάλυψη των αναγκών σε φορτηγά γενικής χρήσης.
Αυτά είναι πολύ γρήγορα γιατί αν επεκταθούμε σε επιμέρους κρίσιμες ανάγκες όπως των Τεθωρακισμένων ή των Ειδικών Δυνάμεων ή άλλων Όπλων και Σωμάτων θα πέσει πολύ γέλιο. Για να μην πούμε τι αποτροπή θα συνιστούσε η απόκτηση επιπλέον MLRS ή HIMARS ή άλλων στρατηγικών όπλων όπως JASSM.
Η ουσία είναι πως υπάρχουν άμεσες ανάγκες να αξιοποιηθεί το υφιστάμενο υλικό. Με τα οπλικά συστήματα που έχουμε μπορούμε να πετύχει πολλαπλάσιο όφελος έναντι της απειλής εφόσον τα υποστηρίξουμε σωστά και τα αξιοποιήσουμε μέσω εκσυγχρονισμών.
Κανείς δεν αναιρεί την ανάγκη νέου μαχητικού αεροσκάφους όπως το F-35 αν και εκτίμηση τόσο δική μας όσο και πολλών ιπταμένων είναι πως η ΠΑ θέλει ένα μαχητικό πολλαπλών ρόλων και κυρίως ένα μαχητικό με στρατηγικά όπλα που αλλάζουν τα δεδομένα στην εναέρια μάχη και στη προσβολή στόχων βαθιά στην εχθρική ενδοχώρα. Αντίστοιχα καλός ο εκσυγχρονισμός των ΜΕΚΟ αλλά το ΠΝ θέλει νέες φρεγάτες και όχι μόνον δύο αλλά τουλάχιστον τέσσερις και επιπλέον τέσσερις κορβέτες με δυνατότητες φρεγατών… Επιπροσθέτως, νέες πυραυλακάτους και υποβρύχια.
Όμως το στοίχημα είναι να καλυφθούν άμεσα οι ανάγκες αξιοποίησης του υλικού που έχουμε και όχι η Lockheed να γίνεται εθνικός προμηθευτής των Ενόπλων Δυνάμεων (δείτε τις τρεις τελευταίες συμβάσεις) εκτός και εάν νομίζουν ορισμένοι πως επειδή εξαγγέλλεται το F-35 η Ελλάδα αγοράζει πολιτική στήριξη στα πρότυπα της Σαουδικής Αραβίας…
Και κάτι τελευταίο: προϋπόθεση για το F-35 η Ελλάδα πρέπει να βάλει την αποδέσμευση στρατηγικών όπλων από τις ΗΠΑ και βιομηχανικού έργου. Φυσικά το ίδιο θα έπρεπε να γίνει και με τα Ευρωπαϊκά προγράμματα είτε του FCAS είτε του TEMPEST ώστε εγκαίρως να εξασφαλιστεί ελληνική συμμετοχή.
Κανείς και ούτε και εμείς αναιρούμε την ανάγκη απόκτησης νέου μαχητικού ούτε τις ικανότητες του F-35. Μας προβληματίζει ο τρόπος που γίνεται. Μήπως θα έπρεπε να γίνει ανοικτός δημόσιος διαγωνισμός για Νέο Μαχητικό Αεροσκάφος;
Στη τελική συζητάμε και εξαγγέλλουμε F-35 όταν οι υπόλοιπες Ένοπλες Δυνάμεις είναι υπό κατάρρευση…
