Η χθεσινή ημέρα ήταν «μαύρη» για τους γραφειοκράτες που ασχολούνται με τα θέματα της Συρίας και της Ρωσίας στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ και στο Πεντάγωνο. Είδαν τους σχεδιασμούς τους να καταρρέουν σαν χάρτινοι πύργοι… Σχεδιασμούς που εκπόνησαν για πολλά χρόνια στη βάση μίας στρατηγικής ότι «δεν θα αφήσουμε ποτέ τη Συρία και τη Μέση Ανατολή στον (Βλαντιμίρ) Πούτιν». Χωρίς να κουνήσει το μικρό του δακτυλάκι, χωρίς να κάνει καμία απολύτως προσπάθεια, χωρίς να χάσει ούτε ένα στρατιώτη, ο Ρώσος ηγέτης πέτυχε ένα μεγάλο θρίαμβο.
Γράφει ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ για το HELLAS JOURNAL
Η Συρία είναι πλέον δική του και η Ρωσία είναι ο μεγαλύτερος παίκτης στη Μέση Ανατολή. Μεγαλύτερος βεβαίως από τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες υπέστησαν μία καταλυτική ήττα, με ευθύνη του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ.
Πελαγωμένος στα μύρια προβλήματά του και «κλειδωμένος» σε μία δική του λογική ότι η Αμερική δεν έχει καμία δουλειά 7 χιλιάδες μίλια μακριά, παραχώρησε τον πρώτο ρόλο στη Ρωσία, αλλά και στο Ιράν, που έχει ισχυρή παρουσία στη Μέση Ανατολή και στοχεύει στους τρεις πιο μεγάλους συμμάχους της Αμερικής: το Ισραήλ και την Σαουδικής Αραβία, αλλά και την Αίγυπτο. Και οι τρεις αυτές χώρες βρίσκονται στην πρώτη λίστα των θανάσιμων εχθρών της Τεχεράνης, η οποία σιγοντάρεται και από την Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν.
Ήταν μία πικρή νύχτα μέρα η χθεσινή για τους γραφειοκράτες, οι οποίοι έχουν και αυτοί ευθύνες-όχι μόνο ο κ. Τραμπ. Δεν σήκωσαν ποτέ το ανάστημά τους και να διαμαρτυρηθούν, μόνο έμειναν στα …θρανία τους υποταγμένοι στο «δάσκαλό» τους. Δύο εκ των γραφειοκρατών αυτών, που είχαν άμεση σχέση με τα τραγικά γεγονότα της Συρίας και την προδοσία των Κούρδων συμμάχων της Αμερικής, βρέθηκαν στο «δικαστήριο» της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων της Γερουσίας και ήταν να τους κλαίνε οι …ρέγγες. Τους λυπήθηκε η ψυχή μου! Ρεζιλεύτηκαν και αυτό-εξευτελίστηκαν στον υπέρτατο βαθμό.
Τόσο πολύ τους είχε υπόληψη ο κ. Τραμπ, που ούτε καν ρώτησε τη γνώμη τους για την απόφασή του να αποχωρήσει από τη Συρία, να δώσει το πράσινο φως στον Ερντογάν για την τουρκική εισβολή και στη συνέχεια να την παραδώσει στη σφαίρα επιρροής της Ρωσίας.
Ο πρέσβης Τζέφρι ήταν θλιβερός. Από τη μία έλεγε ότι οι Κούρδοι μαχητές και ο ηγέτης τους είναι φίλοι του και συνεχίζει να συνομιλεί μαζί τους. Και από την άλλη τους συνέδεε με τους αντάρτες του PKK για να μεταφέρει την τουρκική προπαγάνδα ότι είναι τρομοκράτες. Θλιβερό ανθρωπάκι, που έγινε παγκοσμίως ρεζίλι, όταν ο γερουσιαστής Ρόμπερτ Μενέντεζ του υπέβαλε την απλή ερώτηση: Αν γνώριζε… Ήταν στο σκοτάδι. Ήξερε ο Ερντογάν, γνώριζε ο Πούτιν και οι μουλάδες της Τεχεράνης, και όχι ο κ. Τζέφρι που σχεδίασε, υποτίθεται, την πολιτική για τη Συρία.
Η Αμερική είναι η μεγάλη ηττημένη. Οι αναλυτές πιστεύουν ότι το έχει συνειδητοποιήσει ακόμα και ο «μουσαμάς» κ. Τραμπ, αλλά ακόμα προσπαθεί να μην το παραδεχθεί. Είναι τόσο εγωιστής και υπερφίαλος, ένας πρώτης τάξης αλαζόνας, που ψεύδεται ακόμα και στον εαυτό του. Έδωσε την άδεια για να εκτελεστεί ένα σατανικό σχέδιο εναντίον των Κούρδων μαχητών, οι οποίοι είναι έρμαια των διαθέσεων του κάθε Πούτιν, του κάθε Ερντογάν και του κάθε Άσαντ.
Όλοι αυτοί τους κατηγορούν ότι συμμάχησαν με την Αμερική. Άρα είναι εχθροί τους. Η τύχη τους είναι στον αέρα. Έχασαν τα πάντα για τα οποία πολέμησαν. Πρόσφεραν θυσία στους Αμερικανούς 11 χιλιάδες γυναίκες και άνδρες. Το τόνισε επανειλημμένα ο γερουσιαστής Μενέντεζ στη διάρκεια της ειδικής ακρόασης. Και ο κ. Τζέφρι έβλεπε το …ταβάνι. Δεν είχε καν την αξιοπρέπεια να παραιτηθεί.
Ο κ. Τραμπ πρόσφερε μεγάλη υπηρεσία στον κ. Πούτιν. Η ιστορία θα απαντήσει στο βασανιστικό ερώτημα εάν το αφεντικό του είναι ο πρόεδρος της Ρωσίας. Όλοι και περισσότερο νομοθέτες το υποστηρίζουν και η Βουλή των Αντιπροσώπων ερευνά αυτή την ανάρμοστη σχέση. Πως θα ξεπληρώσει αυτή την υπηρεσία ο κ. Πούτιν. Προφανώς όπως και στις προηγούμενες εκλογές…
Στο αμερικανικό Κογκρέσο, νομοθέτες και των δύο κομμάτων, έδιναν χθες το βράδυ μία μεγάλη μάχη να διασώσουν την τιμή της Αμερικής. Προσπαθούν να θέσουν σε ψηφοφορία στη Γερουσία το νομοσχέδιο που πέρασε ήδη από τη Βουλή, αλλά ο Ρεπουμπλικανός πρόεδρος δεν το επιτρέπει γνωρίζοντας ότι θα ηττηθεί τραγικά ο πρόεδρος Τραμπ.
Αντ’ αυτού πρότεινε ένα νομοσχέδιο για επιστροφή των αμερικανικών στρατευμάτων στη Συρία και για την προστασία των Κούρδων, χωρίς να περιλαμβάνεται πρόνοια για αυστηρές κυρώσεις στην Τουρκία. Η κατοχική δύναμη προστατεύεται ακόμα από τον πρόεδρο Τραμπ. Όπως ειπώθηκε στη συνεδρίαση της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων τα συμφέροντα του στην Τουρκία είναι πολλά. Ντροπής πράγματα.
Στην Επιτροπή τονίστηκε και κάτι άλλο από τον Ρεπουμπλικάνο γερουσιαστή Κρούζ του Τέξας. Ότι δεν έχει καμία χώρα εμπιστοσύνη πια στην Αμερική. Βρέθηκε, είπε, στην Ασία και αυτό ήταν το θέμα συζήτησης. Αν θα μας προδώσετε και εμάς, όπως τους Κούρδους, τον ρωτούσαν.
Είναι σίγουρα φρικτή η κατάσταση για την αμερικανική υπερδύναμη, που υπό την προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ γίνεται μία μικρή χώρα. Περισσότερο λυπούνται εδώ τους Αμερικανούς διπλωμάτες που κάνουν μεγάλες προσπάθειες στις πρωτεύουσες, όπου εδρεύουν, για να προωθήσουν τα συμφέροντα της Αμερικής. Και οι οποίοι μπορεί ανά πάσα στιγμή να βρεθούν στη δυσάρεστη κατάσταση να δουν το «οικοδόμημα» που κτίζουν να καταρρέει, επειδή έτσι γουστάρει ο Πρόεδρος Τραμπ.
Οι πράξεις του σημερινού ενοίκου του Λευκού Οίκου έχουν πλήξει, ίσως και ανεπανόρθωτα, τις Ηνωμένες Πολιτείες. Όλο και περισσότερο καθίσταται επιτακτική ανάγκη η έρευνα για τις σχέσεις του κ. Τραμπ με τον Ερντογάν και τον Πούτιν. Δεν είναι μόνο ανάρμοστη. Είναι επικίνδυνη για την αμερικανική υπερδύναμη…
