Πρώτα απ’ όλα ξεκινάμε το παρόν άρθρο έχοντας ως γνώμονα πως μέχρι στιγμής καμία απόφαση δεν είναι ειλημμένη. Με γνώμονα την αναβάθμιση της εκπαίδευσης η πολιτική ηγεσία και ειδικότερα ο ΥΦΕΘΑ Αλκιβιάδης Στεφανής ξεκινά μια μεγάλη συζήτηση αναφορικά με το μέλλον των υπαξιωματικών στους τρεις κλάδους των ΕΔ και κατ’ επέκταση των πιθανών τρόπων με τους οποίους οι υπαξιωματικοί θα έχουν ένα πραγματικά αναβαθμισμένο ρόλο.
Να τονιστεί ότι η πρόθεση για τη μελλοντική σύσταση Σώματος Υπαξιωματικών δεν αφορά τους ήδη εν ενεργεία Υπαξιωματικούς αλλά τους νεοεισερχόμενους Υπαξιωματικούς από τις Σχολές των ΕΔ από το έτος 2021 και έπειτα. Συνεπώς, δεν θίγεται κανένα δικαίωμα των εν ενεργεία Υπαξιωματικών όπως για παράδειγμα της βαθμολογικής προαγωγής αυτών.
Οι σκέψεις του ΥΦΕΘΑ είναι πραγματικά προς τη σωστή κατεύθυνση. Και αυτό γιατί στον βαθμό του αξιωματικού θα φτάνουν όσοι πραγματικά αξίζουν μέσα από μια αντικειμενική διαδικασία αξιολόγησης. Αυτοί που πραγματικά έχουν τα κατάλληλα προσόντα θα αναδεικνύονται ως αξιωματικοί. Ο στόχος είναι να αναδεικνύονται ως αξιωματικοί οι άριστοι μέσα από μια διαδικασία που προωθεί την ευγενή άμιλλα και το πνεύμα του συναγωνισμού.
Επιπροσθέτως, τροποποιούνται τα χρόνια παραμονής των Υπαξιωματικών με αύξηση των ετών που παραμένουν ως Υπαξιωματικοί. Είναι χαρακτηριστικό πως οι Υπαξιωματικοί με από 18 έτη προάγονται ως αξιωματικοί με αποτέλεσμα να δημιουργούνται μεγάλα κενά σε θέσεις μικρών ηγητόρων. Ένα τυπικό παράδειγμα είναι το ΠΝ που διαρκώς χάνει στελέχη από τα πλοία με τοποθετήσεις σε υπηρεσίες ξηράς κάνοντας τα πλοία να πάσχουν από σοβαρή υπό στελέχωση.
Ξανά λέμε πως όλα τα παραπάνω είναι σκέψεις και προβληματισμοί. Καμία απόφαση δεν έχει παρθεί. Όμως είναι στοιχεία και γνωρίσματα προς τη σωστή κατεύθυνση που δεν είναι άλλη από την αναβάθμιση του θεσμού των Υπαξιωματικών, την ορθολογική κατανομή και διαχείριση του προσωπικού και τέλος την αριστεία. Με άλλα λόγια ανταμείβονται οι ικανοί και άξιοι Υπαξιωματικοί.
Στη παρούσα φάση έχει ζητηθεί από τα Γενικά Επιτελεία να εκφράσουν γνώμες και απόψεις στη βάση των οποίων θα γίνει ένας γόνιμος διάλογος με στόχο την αναβάθμιση του θεσμού των Υπαξιωματικών. Παράλληλα, ανοίγει και το κεφάλαιο της βαθμολογικής εξέλιξης των Υπαξιωματικών που προέρχονται ως ΕΜΘ και ΕΠ.ΟΠ όπου και εκεί παρατηρούνται φαινόμενα φυγής από καίριες θέσεις των ΕΔ με δυσαναπλήρωτα κενά.
Δυστυχώς, για ψηφοθηρικούς λόγους οι εκάστοτε κυβερνήσεις μονιμοποιούσαν τους ΕΜΘ ή τους ΕΠ.ΟΠ με αποτέλεσμα να μην ανανεώνεται η βάση του προσωπικού των ΕΔ και σταδιακά οι παραπάνω κατηγορίες Υπαξιωματικών να μην είναι τόσο παραγωγικοί. Αυτό είναι και απολύτως λογικό καθώς ένας υπάλληλος αλλιώς αποδίδει στα 20 ή στα 25 και αλλιώς στα 40 και 45 ηλικίες στις οποίες είναι πολλοί ΕΜΘ. Και φυσικά λόγω του ότι η πλειάδα των καθηκόντων τους έχουν να κάνουν με χειρωνακτικές εργασίες δεν αποδίδουν όπως ένας νέος. Επιπλέον, παρατηρούνται κρούσματα χαλαρής πειθαρχίας αφού η μονιμοποίηση στο δημόσιο των ΕΜΘ και ΕΠ.ΟΠ έφερε τη νοοτροπία της χαλάρωσης και του «έλα μωρέ δεν βαριέσαι». Φυσικά αυτό δεν αφορά το σύνολο των ΕΜΘ και ΕΠ.ΟΠ μεγάλο μέρος των οποίων είναι στελέχη με νοοτροπία μαχητή και στρατιωτικού. Όμως η έλλειψη διαρκούς αξιολόγησης έφερε τους ικανούς στην ίδια κατηγορία με τους τεμπέληδες.
Οι απαράδεκτες και άκρως καταστροφικές για τις οροφές του προσωπικού απανωτές μειώσεις θητείας (πάλι για ψηφοθηρικούς λόγους) δημιούργησαν την λανθασμένη εντύπωση περί επαγγελματικού στρατού κάτι το οποίο δεν γίνεται για οικονομικούς και άλλους λόγους. Από την άλλη μεριά αθρόες προσλήψεις δεν μπορούν και δεν πρέπει να γίνουν με τη λογική του παρελθόντος.
Εκεί που πραγματικά υπάρχει ανάγκη για προσλήψεις είναι για τις Ειδικές Δυνάμεις όπου ο μέσος όρος ηλικίας είναι 35- 40 έτη.
Συνεπώς, εάν πραγματικά θέλουμε αύξηση της επάνδρωσης αυξάνεται η θητεία τουλάχιστον στους 14 μήνες με στράτευση στα 18 περιορίζοντας τους φυγόστρατους. Και έτσι δεν έχουμε φαινόμενα σε Τάγματα Πεζικού με προβλεπόμενη δύναμη τα 600-650 άτομα σήμερα να έχουν 200 με 250. Ταυτοχρόνως, η θητεία στους έφεδρους αξιωματικούς και υπαξιωματικούς δεδομένου ότι προέρχονται ως εθελοντές και αμείβονται να είναι τουλάχιστον 18 μήνες ώστε να καλυφθούν τα κενά σε ηγήτορες μικρών κλιμακίων. Και όλα αυτά σε ένα πρίσμα ρεαλιστικής και εντατικής εκπαίδευσης
