Όπως είναι γνωστό τα 70 μεταχειρισμένα ελαφρά ελικόπτερα ένοπλης αναγνώρισης OH-58D Kiowa Warrior κατέφτασαν στην Ελλάδα πριν λίγες ημέρες, από την Αμερική. Για το όλο πρόγραμμα και την επιχειρησιακή αξία των ελικοπτέρων έχουμε αναφερθεί επανειλημμένα στο «DefenceReview.gr», όπως και για το γεγονός ότι μαζί με τα ελικόπτερα η Ελλάδα εξασφάλισε και μια τεράστια ποσότητα ανταλλακτικών, τα οποία θα επιτρέψουν την πλήρη επιχειρησιακή αξιοποίηση των ελικοπτέρων, για πολλά χρόνια, χωρίς να υπάρξει πρόβλημα υποστήριξης.
Ωστόσο, τα ελικόπτερα ήρθαν χωρίς ρουκέτες και αντιαρματικά βλήματα, κενό που θα καλυφθεί από το υπάρχον απόθεμα οπλισμού των AH-64 Apache του Ελληνικού Στρατού (ΕΣ), μιας και τα δύο (2) ελικόπτερα μεταφέρουν τα ίδια όπλα, αλλά σε διαφορετικές ποσότητες. Και εννοούμε τις μη-κατευθυνόμενες ρουκέτες Hydra-70 των 70 χιλιοστών και τα αντιαρματικά βλήματα AGM-114 Hellfire. Το θετικό είναι ότι από προγενέστερες, βεβαιωμένες αγορές, ο ΕΣ διαθέτει επαρκές απόθεμα Hydra και AGM-114 Hellfire για την κάλυψη των αναγκών των OH-58D Kiowa Warrior.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με βεβαιωμένες παραγγελίες και παραλαβές, όπως αυτές προκύπτουν από τα ενημερωτικά δελτία της αμερικανικής υπηρεσίας DSCA (Defense Security Cooperation Agency), ο ΕΣ έχει προμηθευτεί, σε τρείς (3) διαδοχικές παραγγελίες, τουλάχιστον 1.327 αντιαρματικά βλήματα τύπου AGM-114 Hellfire. Αναλυτικά, το 1991 αγοράστηκαν 446 βλήματα της έκδοσης AGM-114A1 Basic Hellfire, τα οποία παρελήφθησαν το 1995, ενώ το 1998 αγοράστηκαν, έναντι ποσού $ 24 εκατομμυρίων, άλλα 248 βλήματα της έκδοσης AGM-114K Hellfire II, τα οποία παρελήφθησαν την περίοδο 2000-2001. Το 2007 αγοράστηκαν άλλα 663 βλήματα, τα οποία παρελήφθησαν την περίοδο 2009-2010. Εξ’ αυτών, 633 ανήκουν στην έκδοση AGM-114K1 Hellfire II, 24 είναι της έκδοσης AGM-114Μ1 Hellfire II (για τα ελικόπτερα ναυτικής συνεργασίας S-70 Aegean Hawk του Πολεμικού Ναυτικού) και τα υπόλοιπα έξι (6) είναι εκπαιδευτικά. Ομοίως, το 1991 αγοράστηκαν 5.520 ρουκέτες Hydra-70, ενώ, το Μάρτιο του 1997, αγοράστηκαν άλλες 11.000 Hydra-70.
Όπως είναι επίσης γνωστό το συνολικό κόστος απόκτησης των 70 OH-58D Kiowa Warrior ήταν ελάχιστο, μόλις $ 49 εκατομμύρια, έναντι συνολικής ονομαστικής αξίας $ 580 εκατομμυρίων, σε σχέση με την επιχειρησιακή αξία των ελικοπτέρων. Πιστεύουμε ωστόσο ότι αξίζει ο ΕΣ να επενδύσει, ένα εξίσου μικρό ποσό, στην αναβάθμιση των Hydra-70 σε κατευθυνόμενες ρουκέτες APKWS ΙΙ (Advanced Precision Kill Weapon System ΙΙ) με σύστημα καθοδήγησης λέιζερ. Η συλλογή αναβάθμισης των APKWS ΙΙ σχεδιάστηκε και αναπτύχθηκε από τη βρετανική BAE Systems.
Το μέγιστο βεληνεκές των Hydra-70 είναι 10,5 χιλιόμετρα, υπό ιδανικές συνθήκες, ενώ το μέγιστο δραστικό βεληνεκές είναι 8 χιλιόμετρα, ανάλογα με την πλατφόρμα εκτόξευσης (ελικόπτερο ή αεροσκάφος) και ύψος εκτόξευσης. Ωστόσο, το πρόβλημα με τις μη-καθοδηγούμενες ρουκέτες είναι το μεγάλο ποσοστό αστοχίας, ακόμα και στο μικρό βεληνεκές των 2 χιλιομέτρων, ενώ το ποσοστό αστοχίας αυξάνει ανάλογα όσο αυξάνει και το μέγιστο βεληνεκές.
Η χρήση των Hydra-70 στο Αφγανιστάν κατέδειξε το δομικό πρόβλημα αστοχίας των μη-κατευθυνόμενων ρουκετών και οδήγησαν στην έναρξη του προγράμματος APKWS, από την General Dynamics, το 2002. Ωστόσο το APKWS ακυρώθηκε, τον Απρίλιο του 2005, καθώς τα αποτελέσματα των δοκιμών δεν ήταν θετικά. Τον Σεπτέμβριο του 2005 η BAE Systems πραγματοποίησε επιτυχημένες δοκιμές, στο πλαίσιο του προγράμματος APKWS, με αποτέλεσμα ο διαγωνισμός να επαναληφθεί ως πρόγραμμα APKWS II. Τον Απρίλιο του 2006 η BAE Systems επιλέχθηκε ως η κύρια ανάδοχος εταιρίας του προγράμματος APKWS II (το σύστημα παράγεται σε συνεργασία με τη Northrop Grumman). Η ένταξη σε υπηρεσία των πρώτων APKWS II πραγματοποιήθηκε τον Μάρτιο του 2012.
Σύμφωνα με τα επιχειρησιακά συμπεράσματα του Αμερικανικού Στρατού, πάνω στα οποία στηρίχθηκε το πρόγραμμα APKWS II, οι μη-κατευθυνόμενες ρουκέτες, λόγω του μεγάλου ποσοστού αστοχίας, ιδιαίτερα στο μεγάλο βεληνεκές, απαιτούσαν την εκτόξευση πολλών ρουκετών ταυτόχρονα (Salvo), χωρίς όμως εξασφαλισμένα αποτελέσματα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη γρήγορη κατανάλωση του αποθέματος των Hydra-70, επί των AH-64 Apache (2 κάλαθοι ρουκετών x 19 ρουκέτες Hydra-70 σε κάθε κάλαθο, στην τυπική διαμόρφωση) και την αναγκαστική στροφή στη χρήση του πυροβόλου M-230 των 30 χιλιοστών, με μέγιστο δραστικό βεληνεκές 1,5 χιλιόμετρα, ή στους οκτώ (στην τυπική διαμόρφωση) βλημάτων AGM-114 Hellfire.
Αυτή η δυσαναλογία έγινε εμφανής, για τον Αμερικανικό Στρατό, από τις πρώτες εβδομάδες των επιχειρήσεων στο Αφγανιστάν, όπου λόγω γεωγραφίας και εδάφους με πολλές και ακανόνιστες ορεινές εξάρσεις και πολλές χαράδρες τα αμερικανικά AH-64 Apache και OH-58 Kiowa Warrior είχαν ανάγκη από πυρά ακριβείας, για την προσβολή καλά κρυμμένων στόχων, από μεγάλες αποστάσεις, για λόγους ασφαλείας. Με άλλα λόγια ο Αμερικανικός Στρατός είδε στην πράξη ότι οι μη-κατευθυνόμενες Hydra-70 δεν ήταν αποτελεσματικό πυρομαχικό. Κάπως έτσι, εσπευσμένα, ξεκίνησε το πρόγραμμα APKWS, λίγους μόνο μήνες μετά την έναρξη των επιχειρήσεων στο Αφγανιστάν.
Οι APKWS II χρησιμοποιούν την τεχνολογία DASALS (Distributed Aperture Semi-Active Laser Seeker : Ερευνητής Ημιενεργού Λέιζερ Διανεμόμενου Διαφράγματος). Το DASALS, το οποίο ενσωματώνεται στη μέση της Hydra-70, μεταξύ του κινητήρα Mk.66 και της πολεμικής κεφαλής, μέσω της μονάδας καθοδήγησης WGU-59/B, επιτρέπει στον ερευνητή λέιζερ να προσαρμόζεται στην απόληξη εκάστου εκ των τεσσάρων (4) εμπρόσθιων πτερυγίων ελέγχου (Canard) και να λειτουργούν ως ένας ενιαίος ερευνητής.
Η προσθήκη του DASALS αυξάνει το μήκος της Hydra-70 κατά 47 εκατοστά και το βάρος της κατά 4,1 κιλά. Για το λόγο αυτό η χρήση του APKWS II συνοδεύεται από τη χρήση των επιμηκυμένων εκδόσεων LAU-68F/A (7 θέσεων) και LAU-61G/A DRL (19 θέσεων) των εκτοξευτών LAU-68 και LAU-61 αντίστοιχα. Το DASALS παρέχει πεδίο όρασης 40ο στην APKWS, ενώ το μέγιστο βεληνεκές του ανέρχεται στα 14 χιλιόμετρα, εσκεμμένη προσθήκη δυνατότητας από την BAE Systems, κατόπιν ρητής απαίτησης του Αμερικανικού Στρατού, ο οποίος, σε συνεργασία με τη εταιρία Nammo, αναπτύσσουν ένα βελτιωμένο κινητήρα με στόχο την αύξηση του βεληνεκούς της APKWS στα 12-15 χιλιόμετρα.
Προς το παρόν, με τον κινητήρα Mk.66, το μέγιστο βεληνεκές του APKWS II είναι 5 χιλιόμετρα, σε περίπτωση χρήσης από ελικόπτερα, και 11 χιλιόμετρα, σε περίπτωση εκτόξευσης από αεροσκάφη. Αν και έχει μειωμένο μέγιστο βεληνεκές, σε σχέση με τις Hydra-70, εντούτοις η ακρίβεια των δύο (2) πυρομαχικών είναι εντελώς διαφορετική. Σύμφωνα με την BAE Systems, στο βεληνεκές των 5 χιλιομέτρων η APKWS II έχει πιθανότητα προσβολής 80%, ενώ για πιθανότητα προσβολής 10-15%, στο ίδιο βεληνεκές, θα πρέπει να εκτοξευτούν οκτώ (8) Hydra-70. Σ’ ένα άλλο στατιστικό που έχει δώσει στη δημοσιότητα η BAE Systems αναφέρει ευστοχία της τάξεως του 93%, σε 400 βολές και σε βεληνεκές 3 χιλιομέτρων.
Το κόστος μιας νέας ρουκέτας APKWS II ανέρχεται στα $ 25.000. Ωστόσο, διατίθεται και ως συλλογή αναβάθμισης των Hydra-70 με μικρότερο κόστος, περί τα $ 8-10.000. Και αυτό διότι η μόνη προσθήκη που γίνεται στις Hydra-70 είναι το σύστημα DASALS. Ο κινητήρας και η πολεμική κεφαλή παραμένουν ως έχουν. Ομοίως, η υιοθέτηση των εκτοξευτών LAU-68F/A και LAU-61G/A DRL δεν είναι υποχρεωτικός, αφού οι APKWS II μπορούν να ενσωματωθούν και στις προηγούμενες εκδόσεις εκτοξευτών.
Με βάση το κόστος των $ 10.000 ένα πρόγραμμα αναβάθμισης για 3.108 από τις 16.520 εν υπηρεσία Hydra-70 του ΕΣ θα κόστιζε $ 31,08 εκατομμύρια περίπου, ποσό μικρό σε σχέση με τα επιχειρησιακά πλεονεκτήματα που προσφέρουν οι APKWS II, σε σχέση με τις Hydra-70. Ο αριθμός των 3.108 ρουκετών είναι ενδεικτικός και αφορά σ’ έναν μέγιστο φόρτο για τα 28 εν υπηρεσία ΑΗ-64 Apache (4 κάλαθοι x 19 ρουκέτες έκαστος κάλαθος x 28 ελικόπτερα = 2.128 ρουκέτες) και τα 70 OH-58D Kiowa Warrior (2 κάλαθοι x 7 έκαστος κάλαθος x 70 ελικόπτερα = 980 ρουκέτες).
Και ας μην ξεχνάμε ότι η Τουρκία ήδη διαθέτει τις κατευθυνόμενες ρουκέτες Cirit στα δικά της επιθετικά ελικόπτερα T-129. Γενικά, οι κατευθυνόμενες ρουκέτες προσφέρουν μια σειρά πλεονεκτημάτων απολύτως απαραιτήτων στο σύγχρονο πεδίο μάχης όπως είναι η μεγαλύτερη ακρίβεια στις προσβολές και η λιγότερη κατανάλωση πυρομαχικών, ακριβώς λόγω της μεγαλύτερης ακρίβειας και ευστοχίας. Πιστεύουμε ότι η αναβάθμισης των Hydra-70 σε APKWS II είναι μια επένδυση που θα πρέπει να απασχολήσει τον ΕΣ. Οι APKWS II, σε συνδυασμό με την απόκτηση της νεότερης και ικανότερης έκδοσης AGM-114R των Hellfire II, θα ολοκληρώσουν επιχειρησιακά, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, την πολύ επιτυχημένη επιλογή των OH-58D Kiowa Warrior.
