Υπό άλλες συνθήκες θα ήταν μια απλή είδηση, ότι δηλαδή, την περασμένη Πέμπτη, 28 Μαρτίου, πραγματοποιήθηκε ενημέρωση σε επιτελείς του ΓΕΣ, με θέμα τον εκσυγχρονισμό των πολλαπλών εκτοξευτών ρουκετών M-270 MLRS. Ωστόσο, το ότι έξι (6) χρόνια μετά την εκδήλωση του σχετικού ενδιαφέροντος το πρόγραμμα της προμήθειας 40 μεταχειρισμένων αμερικανικών M-270A1 MLRS από τον ΕΣ (Ελληνικός Στρατός) ακόμα «συζητιέται» είναι κάτι που μας απογοητεύει, δεδομένης της επιχειρησιακής αξίας των συστημάτων.
Το πρόγραμμα παραχώρησης των 40 M-270A1 από τα αμερικανικά αποθέματα χρονολογείται από τα τέλη του 2013, όταν το Ελληνικό Υπουργείο Εθνικής Άμυνας κατέθεσε σχετικό αίτημα προς το Αμερικανικό. Τον Οκτώβριο του 2014 ήρθαν στη δημοσιότητα οι οικονομικές λεπτομέρειες: Με συνολικό κόστος € 530 εκατομμυρίων και αποπληρωμή εντός πενταετίας η Ελλάδα θα αποκτούσε, την περίοδο 2015-2019, 40 M-270A1, σε καλή κατάσταση, άμεσα αξιοποιήσιμα, θα αναβάθμιζε τους 36 εν υπηρεσία M-270 στο επίπεδο M-270A1, στα ΕΑΣ και με τη συνεργασία της Lockheed Martin και θα αποκτούσε, με τη μέθοδο της συμπαραγωγής, ρουκέτες GMLRS και πυραύλους ATACMS.
Το σχετικό συμβόλαιο αναμενόταν να υπογραφεί στις αρχές του 2015. Ωστόσο, η αδυναμία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, στις 29 Δεκεμβρίου του 2014, η προκήρυξη των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου του 2015 και η επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ, άλλαξε τα δεδομένα και η σχετική σύμβαση δεν υπογράφηκε ποτέ. Από το 2013 μέχρι σήμερα, έχουν αλλάξει κάποιοι παράμετροι του προγράμματος. Όπως μάθαμε και αναρτήσαμε τη σχετική είδηση, το καλοκαίρι του 2018, πλέον το κόστος της προμήθεια των 40 M-270A1 από τις ΗΠΑ, μέσω της υπηρεσίας EDA (Excess Defense Articles), είναι € 5 εκατομμύρια, δηλαδή € 125.000 ανά εκτοξευτή. Όμως, από τους 40 εκτοξευτές οι 20 είναι σε πολύ καλή κατάσταση και άμεσα αξιοποιήσιμοι, ενώ οι υπόλοιποι 20 είναι σε μέτρια κατάσταση και θα πρέπει να υποστούν πρόγραμμα αποκατάστασης πριν αξιοποιηθούν.
Δεδομένου ότι οι εκτοξευτές M-270A1 δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις ρουκέτες Μ-26 και Μ-26Α2, που διατηρεί σε υπηρεσία η Ελλάδα, αυτό σημαίνει ότι η προμήθεια των 40 M-270A1 απαιτεί και την προμήθεια νέων πυρομαχικών και εκσυγχρονισμό των 36 εν υπηρεσία ελληνικών Μ-270. Όλα τα παραπάνω έχουν προϋπολογιστεί με το ποσό των $ 350 εκατομμυρίων (€ 300 εκατομμύρια περίπου).
Η απόκτηση, εάν και εφόσον γίνει, των 40 μεταχειρισμένων M-270A1, καθώς και ο εκσυγχρονισμός των 36 εν υπηρεσία M-270, αλλά και η προμήθεια κατευθυνόμενων ρουκετών, μέγιστου βεληνεκούς 84 χιλιομέτρων, οπωσδήποτε θα αναβαθμίσει σημαντικά τις δυνατότητες και την ισχύ του Ελληνικού Πυροβολικού, αλλά η εξαετία των συζητήσεων και των διαβουλεύσεων είναι υπερβολικά πολύς χρόνος για ένα τέτοιο πρόγραμμα. Και ας μην ξεχνάμε ότι δεν είναι μόνο η Ελλάδα που ενδιαφέρεται για μεταχειρισμένα αμερικανικά οπλικά συστήματα και μάλιστα της αξίας των M-270. Υπάρχει κίνδυνος, όταν τελικά αποφασίσουμε να τα πάρουμε, αυτά να μην είναι διαθέσιμα γιατί θα έχει προλάβει άλλος. Όπως έγινε με την περίπτωση των Leopard-2A4.
Τότε, τον Μάιο του 2007 αποφασίστηκε η προμήθεια 26 Leopard-2A4, πέραν των 183 που αποκτήθηκαν στο πλαίσιο της ενδιάμεσης λύσης του προγράμματος προμήθειας των 170 Leopard-2HEL, εκ των οποίων τα 13 θα χρησιμοποιούνταν ως πηγή άντλησης ανταλλακτικών, ενώ τα υπόλοιπα 13 θα αντικαθιστούσαν ισάριθμα Leopard-1A5 της 3ης Ίλης Μέσων Αρμάτων της 32ης Ταξιαρχίας Πεζοναυτών. Δυστυχώς όμως καθυστερήσαμε πολύ και τον Ιούνιο του 2009, η Γερμανία ενημέρωσε την Ελλάδα ότι τα 26 Leopard-2A4 δεν ήταν πλέον διαθέσιμα καθώς διατέθηκαν σε άλλη χώρα.
Είχε προηγηθεί η αδράνεια μας, όταν διαπραγματευόμασταν με τη Γερμανία το πλαίσιο της προαναφερθείσας ενδιάμεσης λύσης, δηλαδή όταν είχαμε την ευκαιρία να «σκουπίσουμε» τα γερμανικά αποθέματα των Leopard-2A4. Πελαγοδρομήσαμε ξανά με αποτέλεσμα να έρθει η Τουρκία, να κινηθεί ταχύτατα και, το Νοέμβριο του 2005 να υπογράψει σύμβαση, ύψους € 365.000.000, για την προμήθεια 298 Leopard-2A4, οι παραδώσεις των οποίων έγιναν την περίοδο 2006-2008. Ως γνωστόν, λίγο αργότερα, τον Μάρτιο του 2010, υπογράφηκε νέα σύμβαση για την προμήθεια 56 επιπλέον Leopard-2A4, οι παραδόσεις των οποίων ξεκίνησαν το 2011 και ολοκληρώθηκαν το 2012. Πάλι απούσα η Ελλάδα. Ας ελπίσουμε ότι στην περίπτωση των M-270A1 θα υπάρξει, έστω και με μεγάλη καθυστέρηση, αίσιο τέλος και μάλιστα σύντομα.
