Η διαρκής τουρκική προκλητικότητα σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο σε συνδυασμό με τη συνεχή προσπάθεια της νεοθωμανικής Τουρκίας του Ερντογάν για ραγδαία άνοδο της στρατιωτικής ισχύος αποτελούν παράγοντες για τη ενίσχυση της ελληνικής αποτροπής. Όχι μόνον σε στρατιωτικό επίπεδο αλλά σε και σε διπλωματικό.
Κείμενο του ΔΙΑΜΑΝΤΗ ΓΚΟΛΙΔΑΚΗ, Καρδιολόγος, Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και Πολιτικό στέλεχος της ΝΔ στη Θεσσαλονίκη
Τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα με μέριμνα της Κυβέρνησης Σαμαρά και των τότε υπουργών άμυνας και εξωτερικών οικοδόμησε μια πραγματική συμμαχία η οποία στη συνέχεια μετατράπηκε σε φιλία με το Κράτος του Ισραήλ. Μια χώρα με κοινά συμφέροντα στη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου που έχουν ως κοινό παρονομαστή την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου ,και την κοινή αντιμετώπιση της τουρκικής επεκτατικότητας.
Οι πολυεπίπεδες στρατιωτικές συνεκπαιδεύσεις μεταξύ των Ελληνικών και των Ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων αναβάθμισαν και διεύρυναν ακόμα περισσότερο τη συνεργασία μεταξύ των δύο κρατών και είχαν ως συνέπεια να αποκομίσουν πολύτιμες εμπειρίες οι επαγγελματίες στρατιωτικοί και των δυο χωρών. Είναι κοινός τόπος άλλωστε πως το Ισραήλ αποτελεί μια χώρα παράδειγμα προς μίμηση για τους τομείς της αποτροπής, της άμυνας και της αμυντικής βιομηχανίας. Ένα κράτος ,περικυκλωμένο από εχθρούς που εδώ και δεκάδες χρόνια αγωνίζεται και πετυχαίνει την επιβίωση του. Ο λαός του Ισραήλ ,παρά τους συστηματικούς διωγμούς τους οποίους υπέστη, κατάφερε να σταθεί στα πόδια του και να προοδεύσει. Καταστάσεις, τις οποίες βίωσε -σε διαφορετικό ιστορικό χρόνο -και ο Ελληνισμός. Αυτά τα κοινά βιώματα, αποτελούν συνεκτικό ιστό κατανόησης μεταξύ των δύο λαών. Ειδικά μιλώντας για την πόλη μου, την Θεσσαλονίκη, όπου η πολυπληθής εβραϊκή κοινότητα άφησε την σφραγίδα της στην ιστορία της Πρωτεύουσας της Μακεδονίας.
Η διατήρηση της άριστης σχέσης και φιλίας με το Ισραήλ δεν είναι λοιπόν άλλη μια αδήριτη ανάγκη στην ελληνική εξωτερική πολιτική. Αποτελεί μονόδρομο για την αντιμετώπιση της τουρκικής απειλής και τη χάραξη κοινής αμυντικής πολιτικής στην Ανατολική Μεσόγειο. Αθήνα, Λευκωσία και Τελ Αβίβ έχουν δημιουργήσει ένα ισχυρό ανάχωμα απέναντι στη τουρκική προκλητικότητα.
Η Ελλάδα μόνον οφέλη αποκομίζει από τις διπλωματικές και στρατιωτικές σχέσεις με το Κράτος του Ισραήλ στις οποίες έχουν προστεθεί οικονομικά, τουριστικά και ενεργειακά θέματα ισχυροποιώντας τη διμερή συνεργασία σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό.
Ελλάδα και Ισραήλ είναι έθνη ανάδελφα και για αυτό ακριβώς χρειάζονται το ένα το άλλο, τώρα ίσως περισσότερο από ποτέ.
