Ο Ελληνικός Στρατός (ΕΣ) διατηρεί σε υπηρεσία 418 αυτοκινούμενα πυροβόλα τύπου M-109 σε τέσσερις εκδόσεις και πέντε διαμορφώσεις. Τα M-109 είναι και θα παραμείνουν, για αρκετά χρόνια, η «ραχοκοκαλιά» του Ελληνικού Πυροβολικού. Παρά τη γνωστή οικονομική αδυναμία της χώρας και τις άλλες επιτακτικές ανάγκες που έχουν οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, είναι δεδομένο ότι κάποια στιγμή στο εγγύς μέλλον, τουλάχιστον οι παλαιότερες εκδόσεις, θα χρειαστούν ένα πρόγραμμα αναβάθμισης προκειμένου να συνεχίσουν να προσφέρουν τις πολύτιμες υπηρεσίες τους απρόσκοπτα και αποτελεσματικά.
Τα 418 M-109 του ΕΣ αποκτήθηκα διαδοχικά ως εξής: (α) 51 M-109A1B: Πρόκειται για μια έκδοση ενδιάμεση των εκδόσεων M-109A1 και M-109A2. Αγοράστηκαν το 1975 από τις ΗΠΑ, με κόστος $ 16.000.000 (σε τιμές 1975) και παρελήφθησαν την περίοδο 1976-1978 (β) 82 M-109A2: Αποκτήθηκαν από τις ΗΠΑ στη δεκαετία του 1980 (γ) 50 Μ-109GEA1: Αποκτήθηκαν από τη Γερμανία το 2000 (δ) 223 Μ-109GEA2: Αγοράστηκαν από τη Γερμανία, με κόστος € 16.598.720, το Φεβρουάριο του 2010 και παρελήφθησαν εντός του διμήνου Νοέμβριος-Δεκέμβριος του 2010. Συγκεκριμένα, 70 πυροβόλα παρελήφθησαν το Νοέμβριο, ενώ τα υπόλοιπα 153 το Δεκέμβριο και (ε) 12 Μ-109A5: Αγοράστηκαν από τις ΗΠΑ το 1997, με κόστος $ 22.000.000, και παρελήφθησαν το 1999. Το δικαίωμα προαίρεσης για επιπλέων 12 πυροβόλα, το οποίο προβλεπόταν στην αρχική σύμβαση, δεν ενεργοποιήθηκε.
Το M-109 αναπτύχθηκε από την αμερικανική United Defense (πλέον BAE Systems) στις αρχές της δεκαετίας του 1960 (αποτελεί εξέλιξη του αυτοκινούμενου πυροβόλου M-108). Στην έκδοση M-109 ήταν εξοπλισμένο με πυροβόλο Μ-126 και κάνη μήκους 23 διαμετρημάτων, ενώ είχε μέγιστο βεληνεκές 14,6 χιλιόμετρα. Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 παρουσιάστηκε η έκδοση M-109A1, εφοδιασμένη με πυροβόλο Μ-126A1 και μέγιστο βεληνεκές 24 χιλιόμετρα με τη χρήση πυρομαχικών επαυξημένου βεληνεκούς.
Το 1978 εμφανίστηκε η έκδοση M-109A2, η οποία παρουσιάζει βελτιώσεις σε 27 σημεία σε σχέση με την έκδοση M-109A1 με σημαντικότερη την υιοθέτηση του πυροβόλου M-185 με κάνη μήκους 39 διαμετρημάτων. Η έκδοση M-109A3 ενσωματώνει βελτιωμένο οδηγό ευθυγράμμισης του συστήματος σύγκλισης και νέας βάσης στήριξης του πυροβόλου.
Η έκδοση M-109A4 αποτελεί πακέτο αναβάθμισης για τις εκδόσεις M-109A2 και M-109A3 με την προσθήκη συστήματος προστασίας από ραδιολογικές, βιολογικές και χημικές ουσίες, μηχανικό μηχανισμό περιστροφής του πύργου κ.ά. Στην έκδοση M-109A5 οι σημαντικότερες βελτιώσεις αφορούν στην αντικατάσταση του πυροβόλου M-185 από το Μ-284, στην πιστοποίηση της χρήσης των προωθητικών γεμισμάτων M-203A1, που αυξάνουν το βεληνεκές στα 30 χιλιόμετρα, και στην εγκατάσταση νέου κινητήρα μέγιστης ισχύος 440 ίππων.
Η έκδοση M-109A6 Paladin είναι μια ριζικά αναβαθμισμένη έκδοση με έμφαση στη μαχητική ικανότητα του πυροβόλου, το οποίο μεταφέρει 39 βλήματα, επιτυγχάνει μέγιστο ρυθμό βολής τρία (3) βλήματα σε 15 δευτερόλεπτα ή οκτώ (8) βλήματα τα 60 δευτερόλεπτα, έχει μέγιστο συνεχόμενο ρυθμό βολής ένα (1) βλήμα ανά τρία (3) λεπτά κ.ά. Επιπλέον έχει αυξηθεί η θωράκιση του συστήματος, ενώ έχει ενισχυθεί η υποδομή ηλεκτρονικών συστημάτων όπως και ο βαθμός αυτοματοποίησης με αποτέλεσμα να μειωθούν οι απαιτήσεις επάνδρωσης στα τέσσερα (4) άτομα.
Σήμερα σε παραγωγή βρίσκεται η έκδοση M-109A7 η οποία μοιράζεται πολλά κοινά συστήματα με τα τεθωρακισμένα οχήματα της οικογένειας Bradley. Επιπλέον ενσωματώνει νέες τεχνολογίες, οι οποίες είχαν αναπτυχθεί για το πυροβόλο NLOS (Non-Line-Of-Sight) του ακυρωθέντος προγράμματος FCS (Future Combat Systems). Επιπλέον το κάθε M-109A7 συνοδεύεται και από ένα όχημα μεταφοράς πυρομαχικών M-992A3.
Η BAE Systems προσφέρει τα πακέτα αναβάθμισης M-109A6 Paladin και M-109A7, δεδομένου ότι οι εκδόσεις A1-A5 είναι εκτός παραγωγής. Το κόστος αναβάθμισης ενός M-109A1B/-109A2/-109GEA1/-109GEA2 στο επίπεδο M-109A6 Paladin είναι της τάξεως των $ 3 εκατομμυρίων περίπου, ενώ το κόστος αναβάθμισης στο επίπεδο M-109A7 είναι ιδιαίτερα υψηλό, της τάξεως των $ 5,2 εκατομμυρίων.
Εκτός από τις δύο εκδόσεις M-109A6 Paladin και M-109A7 στη διεθνή αγορά υπάρχουν και άλλες προτάσεις αναβάθμισης, άλλες ριζικής και άλλες μερικής.
Η έκδοση Μ-109 KAWEST της ελβετικής RUAG ενσωματώνει το πυροβόλο ελβετικής προέλευσης L47 το οποίο ενσωματώνει κάνη μήκος 47 διαμετρημάτων και αυξημένο βεληνεκές με συμβατικά πυρομαχικά (36 χιλιόμετρα). Άλλες σημαντικές βελτιώσεις αφορούν στην εγκατάσταση ενός νέου και ποιο αξιόπιστου ηλεκτρικού συστήματος με ενσωματωμένο σύστημα διάγνωσης βλαβών, στην εγκατάσταση συστήματος αδρανειακής πλοήγησης και παγκόσμιου προσδιορισμού θέσης, στην εγκατάσταση νέου συστήματος πυρόσβεσης κ.ά.
Η ολλανδική εταιρία RDM σε συνεργασία με τη γερμανική Rheinmetall έχουν αναπτύξει την έκδοση Μ-109L52, η οποία ενσωματώνει το πυροβόλο του PzH-2000 και βελτιώσεις στο σύστημα τροφοδοσίας του πυροβόλου με αποτέλεσμα να αυξηθεί ο μέγιστος ρυθμός βολής από τα τρία στα 9-10 βλήματα το λεπτό.
Η Νορβηγία έχει αναπτύξει την έκδοση M-109A3GNM η οποία αποτελεί εξέλιξη της έκδοσης M-109A3GN (αναπτύχθηκε και υιοθετήθηκε από τη Νορβηγία στα μέσα της δεκαετίας του 1980). Στην έκδοση M-109A3GNM το πυροβόλο ενσωματώνει νέα συστήματα ενδοεπικοινωνίας, νέο αδρανειακό σύστημα πλοήγησης και σύστημα παγκόσμιου προσδιορισμού θέσης.
Τέλος, η Νότιος Κορέα έχει αναπτύξει την έκδοση K-55A1, η οποία αποτελεί εξέλιξη της έκδοσης K-55. Η έκδοση Κ-55 αφορά σε πυροβόλα της έκδοσης M-109A2 με ορισμένα υπό-συστήματα νοτιοκορεατικής προέλευσης. Η έκδοση K-55A1, γνωστή ως «Πρόγραμμα Βελτίωσης Απόδοσης», ενσωματώνει νέο ψηφιακό βαλλιστικό υπολογιστή, νέες οθόνες πολλαπλών ενδείξεων, σύστημα παγκόσμιου προσδιορισμού θέσης και πρόσκτησης στόχων, ασύρματο σύστημα ζεύξης δεδομένων και ισχυρότερο σύστημα παροχής ενέργειας. Η έκδοση K-55A1 ενσωματώνει πολλά στοιχεία από το πυροβόλο K-9 Thunder και τεχνολογικά βρίσκεται κοντά στην έκδοση M-109A6 Paladin.
