Με αφορμή πρόσφατα δημοσιεύματα που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας και θέλουν τον Στρατό Ξηράς να προσανατολίζεται στην αγορά 10 συστημάτων VBat, οφείλουμε να εξετάσουμε τις εναλλακτικές προτάσεις της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας η οποία αυτή την περίοδο βρίσκεται σε φάση ανάπτυξης και μάλιστα πετυχαίνει και σημαντικές εξαγωγικές επιτυχίες.

Η οικονομική διάσταση της αγοράς των 10 συστημάτων VBΑΤ.

Μία πιθανή αγορά 10 συστημάτων VBΑΤ θα κόστιζε στις ένοπλες δυνάμεις περί τα 45 – 65 εκατομμύρια ευρώ! Σε αυτό το κόστος περιλαμβάνονται 20 αεροχήματα, 10 σταθμοί εδάφους, ηλεκτροπτικά σύνολα, εργαλειοθήκες, εκπαίδευση και αρχική FOS 2 ετών. Πρόκειται για μια δαπάνη που θα άφηνε μηδενικό οικονομικό αποτύπωμα στην εγχώρια αμυντική βιομηχανία αλλά και μηδενική τεχνογνωσία!

Η ελληνική εναλλακτική πρόταση του UAV Aquila.

Η ελληνική εταιρεία Ucandrone μέλος του ομίλου EFA Group έχει αναπτύξει εδώ και καιρό και κατασκευάζει το τακτικό Vtol UAV κατηγορίας 1 Aquila. Πρόσφατα βρεθήκαμε στα εργαστήρια της Ucandrone, όπου είδαμε μεταξύ άλλων τη διαδικασία κατασκευής του Aquila. Το συγκεκριμένο σύστημα έχει μπει σε παραγωγή μετά από παραγγελία 36 ολοκληρωμένων συστημάτων από τον στρατό της γειτονικής Βουλγαρίας.

Διακρίνεται ο Η/Ο αισθητήρας Nighthawk V2. Φωτογραφία: Βασίλης Βενιέρης.
To Aquila στο εργαστήριο της Ucandrone. Φωτογραφία: Βασίλης Βενιέρης.

Κατασκευάζεται από σύνθετα υλικά υψηλής ποιότητας καθώς και ειδικά υλικά τα οποία απορροφούν την ΗΜ ακτινοβολία και κάνουν το αερόχημα ανθεκτικό σε παρεμβολές αλλά και δύσκολα εντοπίσιμο στα αντίπαλα radar.

Ο χειρισμός του φούρνου όπου κατασκευάζονται τη άτρακτος και οι πτέρυγες του UAV με χρήση των σύνθετων υλικών. Φωτογραφία: Βασίλης Βενιέρης.

Διαθέτει αμιγώς ηλεκτρική πρόωση κάτι που του προσφέρει χαμηλό θερμικό και ηχητικό ίχνος το οποίο σε συνδυασμό με το μικρό του μέγεθος του προσδίδει μεγάλη επιβιωσιμότητα στο πεδίο ενώ πολύ σημαντικό χαρακτηριστικό του είναι η αποδεδειγμένη αντοχή του σε ηλεκτρομαγνητικές παρεμβολές από συστήματα ΗΠ. Η αυτονομία του φτάνει τις 3,5 ώρες η ταχύτητα πτήσης τα 120 χλμ/ώρα ενώ η εμβέλειά του ανάλογα με το σύστημα αναμετάδοσης μπορεί να ξεπεράσει τα 100 χιλιόμετρα.

Σε μία λογική διαμοιρασμού της δαπάνης και σε άλλες Ελληνικές εταιρείες η Ucandrone με μόλις 25% του κόστους της αγοράς των 10 συστημάτων Vbat μπορεί να παρέχει στις ένοπλες δυνάμεις 36 συστήματα Aquila με 3 αεροχήματα το κάθε σύστημα δηλαδή 108 αεροχήματα μαζί με το φορτίο τους, 5ετή FOS, εκπαίδευση κτλ! Σε αντίθεση με τα VBAT τα οποία φέρουν μόνο Η/Ο αισθητήρα, στην πρόταση του Aquila περιλαμβάνονται ηλεκτροπτικά σύνολα Nighthawk V2, αισθητήρες mapping, αισθητήρες Signit καθώς και πακέτο οπλισμού κατευθυνόμενων βλημάτων Smag 40.

Αυτό σημαίνει ότι το Aquila μπορεί να εκτελέσει μεγαλύτερο φάσμα επιχειρήσεων, ενώ επίσης έχει τη δυνατότητα αποπροσνήωσης από φρεγάτες του πολεμικού ναυτικού αλλά και μικρότερα σκάφη, όπως πυραυλάκατοι ή κανονιοφόροι. Επιπλέον, το επικοινωνιακό σύστημα του Aquila (ίδιο με αυτό των VBAT) είναι συμβατό με την οικογένεια Mims της Skyatalis που διαθέτουν οι ειδικές δυνάμεις, τα σκάφη ειδικών επιχειρήσεων και προσεχώς και τα αναβαθμισμένα ΑΦΝΣ P-3. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να διαμοιράζει ταυτόχρονα εικόνα σε όλες τις πλατφόρμες δημιουργώντας ένα πλέγμα (Mesh network) που καλύπτει όλο το Αιγαίο με τακτική δικτύωση.

Άλλωστε, όπως αναφέραμε και προηγουμένως, το Aquila έχει τη δυνατότητα να φέρει κατευθυνόμενα μικρά πυρομαχικά Smag 40 τα οποία έχουν αναπτυχθεί εγχώρια από την Ucandrone. Με τα Smag 40 το Aquila δύναται να πλήξει μαλακούς στόχους, όπως ελαφρά οχήματα, αισθητήρες, προσωπικό κτλ. Για παράδειγμα, ένα Aquila, το οποίο θα σηκωνόταν από ένα πλοίο, θα μπορούσε με ελάχιστο κόστος και ρίσκο κατάρριψης να πλήξει εχθρικά USV προστατεύοντας το πλοίο. Αντίστοιχα σήμερα το ΠΝ για την ίδια αποστολή προσανατολίζεται να κινητοποιήσει τα πανάκριβα MH-60R με κατευθυνόμενες ρουκέτες APKWS.

Τα πυρομαχικά Smag 40 στη Defea 2025.
Το UAV Aquila και τα πυρομαχικά Smag 40 στη Defea 2025.

Τέλος, η επιβιωσιμότητα του Aquila θα ήταν πολύ μεγαλύτερη από το VBAT, αφού έχει πολύ μικρότερο θερμικό, ηχητικό αλλά και ηλεκτρομαγνητικό ίχνος ενώ ο πολύ μεγαλύτερος αριθμός αεροχημάτων θα έκαναν πολύ πιο δύσκολο το έργο της αντιμετώπισής τους. Με δεδομένο, λοιπόν, ότι και οι υπόλοιπες ελληνικές εταιρείες προσφέρουν τα συστήματά τους σε παρόμοια κόστη, η επένδυση του ποσού που απαιτείται για τα 10 συστήματα VBAT θα απέφερε πάνω από 300 αεροχήματα ικανά να καλύψουν όλο το Αιγαίο και επίσης θα έδινε μία ψήφο εμπιστοσύνης στις ελληνικές εταιρείες που παλεύουν τόσα χρόνια με δικές τους δυνάμεις και κάνουν σημαντική πρόοδο. Εξάλλου, όπως λέει και ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας (ΥΕΘΑ) Νίκος Δένδιας στις συνεντεύξεις του, σταματάμε να αγοράζουμε από το ράφι…