Η ώρα είναι 05.30 το πρωί. Βρισκόμαστε στην πύλη του Ναυτικού Οχυρού Σκαραμαγκά. Περιμένουμε ώστε να ολοκληρωθούν οι απαραίτητες διαδικασίες ελέγχου και έπειτα να κατευθυνθούμε προς τη Διοίκηση Ταχέων Σκαφών (ΔΤΣ). Εισερχόμαστε στην περιοχή του λιμενίσκου της Αμφιάλης, ορμητήριο της θρυλικής ΔΤΣ, και κατευθυνόμαστε στο γραφείο του Διοικητή της Πλοίαρχου Σταύρου Καρλατήρα ΠΝ. Ο Πλοίαρχος Καρλατήρας μας υποδέχεται με τη γνωστή παραδοσιακή εγκάρδια φιλοξενία που αποτελεί γνώρισμα για όλους τους αξιωματικούς του ΠΝ. Ο Διοικητής της ΔΤΣ ιδιαίτερα έμπειρος αξιωματικός, έχει διατελέσει 4 φορές Κυβερνήτης πολεμικού πλοίου. Συγκεκριμένα σε παράκτιο περιπολικό, τορπιλλάκατο, πυραυλάκατο, φρεγάτα ενώ είναι από  τους ελάχιστους Αξιωματικούς του Πολεμικού Ναυτικού που διατέλεσαν Κυβερνήτες από το βαθμό του Σημαιοφόρου, με συνολική προϋπηρεσία πάνω από 16 έτη στη ΔΤΣ, έχοντας διατελέσει επίσης Διοικητής της 3ης Μοίρας Πυραυλακάτων και Επιστολέας της ΔΤΣ κατά το παρελθόν.

 Στη πρώτη σύντομη κουβέντα μαζί του ενημερωνόμαστε για το πρόγραμμα της άσκησης ΟΡΜΗ 1/19. Τα επόμενα λεπτά θα επιβιβαστούμε στην πυραυλάκατο ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΔΗΣ και θα αποπλεύσουμε μαζί με άλλα έξι πλοία προς την περιοχή του Σαρωνικού. Στο γραφείο του Πλοίαρχου Καρλατήρα συναντάμε και τον Επιστολέα της ΔΤΣ, Αντιπλοίαρχο Γ. Γκότση ΠΝ, επίσης έμπειρο Αξιωματικό των ταχέων σκαφών. Στο γραφείο του Διοικητή με εντυπωσιακή θέα στον όρμο της Αμφιάλης δεν έχει ξημερώσει ακόμα. Ξεχωρίζουμε μια εντυπωσιακή σημαία της ΔΤΣ, εκ της συστάσεως του τότε στολίσκου τορπιλλακάτων το 1966. Έξω από το γραφείο του Διοικητή  υπάρχουν έξι χαρακτηριστικές λέξεις που αντικατοπτρίζουν διαχρονικά το πνεύμα τη ΔΤΣ και των πληρωμάτων της.

Πρωτοβουλία

Αποτελεσματικότητα

Ευελιξία

Αιφνιδιασμός

Ταχύτητα        

Τόλμη

Κατευθυνόμαστε προς την πυραυλάκατο ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΔΗΣ και κατεβαίνοντας τις σκάλες στο Διοικητήριο της ΔΤΣ κοιτάμε τις φωτογραφίες σκαφών της ΔΤΣ με εντυπωσιακές αγκιστρώσεις στα πλέον απίθανα σημεία του Αιγαίου. Όπως μας εξηγεί ο Πλοίαρχος Καρλατήρας η γεωγραφία του Αιγαίου μας ευνοεί ως Ναυτικό, ιδιαίτερα δε τη δράση των ταχέων σκαφών. Στους προβλήτες της Αμφιάλης η κινητικότητα είναι μεγάλη. Σε λίγη ώρα αποπλέουμε. Επιβιβαζόμαστε στην πυραυλάκατο ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΔΗΣ. Εκεί όπου μας υποδέχεται ένας παλιός φίλος και γνώριμος από τη φρεγάτα ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ. Ο Πλωτάρχης Αθανάσιος Οικονομίδης ΠΝ είναι πλέον Κυβερνήτης σε ένα από τα πλέον σύγχρονα πλοία του στόλου μας. Μαζί με τον Κυβερνήτη γνωρίζουμε τον Ύπαρχο του πλοίου Ιωάννη Τσιμπουξή ΠΝ. Στο καρέ των αξιωματικών θα συναντήσουμε επίσης τον Αντιπλοίαρχο Νίκο Λαζάκη ΠΝ Διοικητή της 2ης Μοίρας πυραυλακάτων, τον Αντιπλοίαρχο Ιωάννη Σιγανό ΠΝ Διευθυντή Επιχειρήσεων της ΔΤΣ, τον Πλωτάρχη Αριστείδη Τσελεπή ΠΝ αξιωματικό του γραφείου Ελέγχου Μαχητικής Ικανότητας της ΔΤΣ, τον Πλωτάρχη Χρήστο Δρούγκα Κυβερνήτη του ΤΠΚ ΞΕΝΟΣ και τέλος τον Υποπλοίαρχο (Μ) Α. ΚαραγκιόζηΠΝ, πρώτο μηχανικό του ΤΠΚ ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΔΗΣ.  

Ξημερώματα Τρίτης 29/1/2019. Ετοιμασίες για τον απόπλου…

Ο Πλοίαρχος Καρλατήρας μας εξηγεί πως οι ασκήσεις τύπου ΟΡΜΗ αποτελούν την πεμπτουσία της ΔΤΣ όσον αφορά την εκπαίδευση εν πλω των πληρωμάτων σε πλειάδα τεχνικών αντικειμένων. Η σημερινή άσκηση με την κωδική ονομασία ΟΡΜΗ 1/19 είναι άσκηση μικρής διάρκειας άνευ τακτικού σεναρίου. Κατά βάση τα τακτικά θέματα διεξάγονται είτε σε ασκήσεις τύπου ΟΡΜΗ των δύο ή περισσοτέρων ημερών παράλληλα με ασκήσεις τύπου ΑΣΤΡΑΠΗ της Διοίκησης Φρεγατών είτε σε ακόμα μεγαλύτερες ασκήσεις όπως η ΚΑΤΑΙΓΙΣ και ο ΠΑΡΜΕΝΙΩΝΑΣ.

Το χάραμα μας βρίσκει να αποπλέουμε από την Αμφιάλη. Η άσκηση ΟΡΜΗ 1/19 σε πλήρη εξέλιξη.

Στην ‘’ΟΡΜΗ 1/19’’ παίρνουν μέρος συνολικά επτά πλοία: ΤΠΚ ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΔΗΣ, ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΣ, ΡΙΤΣΟΣ, ΜΠΛΕΣΑΣ, ΜΥΚΟΝΙΟΣ, ΣΤΑΡΑΚΗΣ και ΜΑΡΙΔΑΚΗΣ. Την ίδια στιγμή βρίσκονται σε ενεργές αποστολές σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο έτερα πλοία της ΔΤΣ γεγονός που καταδεικνύει την υψηλή διαθεσιμότητα των ΤΠΚ. Όπως μας τονίζει ο Πλοίαρχος Καρλατήρας καταβάλλεται τεράστια προσπάθεια για την εξασφάλιση της μέγιστης  δυνατής διαθεσιμότητας των ταχέων σκαφών και παρά την παλαιότητα μέρους πλοίων της ΔΤΣ εξακολουθούν να ανταποκρίνονται επαρκώς στο σύγχρονο επιχειρησιακό περιβάλλον. Στην σημερινή άσκηση θα εκτελεστεί αριθμός από τεχνικά αντικείμενα. Θα σας τα παρουσιάζουμε σταδιακά ανάλογα με τη χρονική πορεία των γεγονότων στην άσκηση ΟΡΜΗ 1/19.

Το πρώτο σενάριο περιλαμβάνει την αντιμετώπιση ασύμμετρης απειλής από τα αγήματα ασφάλειας του πλοίου αλλά και τα λοιπά όπλα που διαθέτει έκαστο πλοίο όπως τα δύο πυροβόλα των 30mm OTOBREDA των ΤΠΚ τ. ΡΟΥΣΣΕΝ. Οι μικρές σιλούετες των πλοίων της ΔΤΣ αρχίζουν να αποπλέουν γρήγορα με πορεία προς τον κόλπο Μεγάρων. Το πλοίο που έχει τον τακτικό έλεγχο της άσκησης είναι η πυραυλάκατος ΜΠΛΕΣΣΑΣ που επιβαίνει και ο Διοικητής της 2ης Μοίρας ΤΠΚ της ΔΤΣ. Από τα μεγάφωνα του πλοίου ακούγεται η φράση «γυμνάσιο ασύμμετρης απειλής». Την εχθρική απειλή απεικονίζει ένα φουσκωτό RΗIBτου ΤΠΚ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΣ που φέρει έστορα με πολυβόλο. Όπως μας αναφέρει ο πλοίαρχος Καρλατήρας η προσθήκη πολυβόλων με έστορα στα RΗIB των ΤΠΚ έγινε το αμέσως προηγούμενο διάστημα και συμβάλει στην εγγύς άμυνα των πλοίων .

Εν πλω. Βρισκόμαστε στο κόλπο της Ελευσίνας. Το κύριο πυροβόλο των Super Vita είναι το 76/62mm Super Rapido της OTO Melara (Mk.75 στην αμερικανική ορολογία), το οποίο εντάχθηκε σε υπηρεσία για πρώτη φορά το 1988. Είναι ελαφρύ πυροβόλο, υψηλής ταχυβολίας, ιδανικό για προσβολή στόχων αέρος (βλήματα, αεροσκάφη και ελικόπτερα), εδάφους και επιφανείας. Μέχρι τις αρχές της τρέχουσας δεκαετίας είχαν κατασκευαστεί πάνω από 1.000 για 51 ναυτικά. Σχεδιαστικά, αποτελεί βελτίωση του παλαιότερου 76/62mm Compact. Ο πύργος του είναι πλήρως αυτόματος. Αποτελείται από τρία μέρη: τον κορμό, ο οποίος βρίσκεται κάτω από το κατάστρωμα, τον πύργο πάνω στο κατάστρωμα και ένα κιτίο, το οποίο περιέχει τον σερβομηχανισμό ελέγχου του πυροβόλου. Το σύστημα αναχορηγίας πυρομαχικών λειτουργεί υδραυλικά και βρίσκεται στο τμήμα του πύργου. Όμως είναι ανεξάρτητο του πύργου, με αποτέλεσμα η εναλλαγή τύπων πυρομαχικών να γίνεται εύκολα, διευρύνοντας έτσι τον φάκελο εμπλοκής του πυροβόλου. Η αναχορηγία των βλημάτων επιτυγχάνεται με ταχύτατες διαδικασίες και απαιτεί την δέσμευση 2-3 ατόμων. Ο ρυθμός βολής μπορεί να επιλεγεί μεταξύ βολής κατά βολής (ένα βλήμα τη φορά) ή βολής κατά ρυπάς (έως 120 βλήματα το λεπτό, αν και στις δοκιμές πέτυχε ρυθμό βολής 139 βλημάτων το λεπτό). Το βάρος του πύργου είναι 7.620 κιλά (χωρίς πυρομαχικά) ενώ τα όρια ανύψωσης είναι από -15ο έως +85ο με μέγιστη δυνατή ανύψωση 35ο το δευτερόλεπτο. Το πυροβόλο διαθέτει 80 βλήματα έτοιμα προς βολή. Το πυροβόλο έχει πιστοποιηθεί και μπορεί να εκτοξεύσει πυρομαχικά διαφόρων τύπων, όπως υψηλής εκρηκτικότητας, θραυσμάτων, διατρητικά θώρακα, φωτιστικά κα εκπαιδευτικά. Ομοίως, τα πυρομαχικά μπορούν να δεχθούν διαφορετικούς πυροσωλήνες, ανάλογα με τη χρήση τους (πυροδότησης σημείου, επιβράδυνσης, προσέγγισης κ.α.). Η απόκλιση βολής του πυροβόλου είναι της τάξεως των 0,017ο στα 1.000 μέτρα. Το μέγιστο βεληνεκές εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως η γωνία προσβολής και ο τύπος του πυρομαχικού. Σύμφωνα με την κατασκευάστρια εταιρία, το πυροβόλο επιτυγχάνει βεληνεκές της τάξεως των 18,4 km με πυρομαχικά υψηλής εκρηκτικότητας και από γωνία προσβολής 45ο ή 8 km με γωνία προσβολής 85ο, 16 km με πυρομαχικά τύπου Sapom και από γωνία προσβολής 45ο, 20 km με τη χρήση πυρομαχικών Sapom-ER (επαυξημένου βεληνεκούς) και από γωνία προσβολής 45ο ή 30 km με τη χρήση του κατευθυνόμενου πυρομαχικού DART. Επίσης, τουλάχιστον σε θεωρητικό επίπεδο, το πυροβόλο μπορεί να αντιμετωπίσει επιθέσεις κορεσμού από τέσσερα, το μέγιστο, υποηχητικά βλήματα, με την προϋπόθεση ότι η προσβολή και αναχαίτιση του πρώτου βλήματος θα επιτευχθεί στα 5,5-6 km. Τέλος, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι ο μέσος χρόνος μεταξύ βλαβών του πυροβόλου είναι της τάξεως των 1.900+ ωρών ενώ ο μέσος χρόνος αποκατάστασης της βλάβης είναι μικρότερος των 30 λεπτών.

Το τοπίο στη βιομηχανική περιοχή του κόλπου Ελευσίνας τώρα που χαράζει είναι εντυπωσιακό. Ακολουθούμε σε σχηματισμό τα υπόλοιπα πλοία με κατεύθυνση τον κόλπο των Μεγάρων. Έχουμε φτάσει εγγύς της νήσου Ρεβυθούσας αφού πρώτα έχουμε διαπλεύσει τη θαλάσσια περιοχή εγγύς της Νέας Πέραμου, αντικρίζοντας τη Σχολή Πυροβολικού εκεί όπου ο γράφων ονομάστηκε έφεδρος αξιωματικός του Πυροβολικού και το Κέντρο Εκπαίδευσης Ειδικών Δυνάμεων. Οι βιομηχανικές εγκαταστάσεις της Ρεβυθούσας εκεί όπου βρίσκεται ο τερματικός σταθμός υγροποιημένου φυσικού αερίου δεσπόζουν στον κόλπο των Μεγάρων. Ακολουθούν βολές φορητού οπλισμού ετοιμότητας από τα οπλοπολυβόλα BAR σε ασφαλή κατεύθυνση εντός της θάλασσας. Το προσωπικό των πλοίων φορά τις ειδικές anti flash κουκούλες και γάντια που προστατεύουν από τη θερμική ακτινοβολία σε περίπτωση πυρκαιάς/έκρηξης. Σειρά έχουν τα γυμνάσια ελέγχου βλαβών Ε/Β. Ηλεκτρική πυρκαγιά έχει ξεσπάσει σε διαμέρισμα του πλοίου. Επεμβαίνει η πρώτη ομάδα με πυροσβεστήρες ενώ απομονώνονται τα υπόλοιπα διαμερίσματα του πλοίου. Η δεύτερη ομάδα ανταποκρίνεται άμεσα φέροντας ειδικές αναπνευστικές συσκευές ενώ αναπτύσσει κατάλληλα τις μάνικες του πλοίου. Η τρίτη ομάδα με ειδικές αντιπυρικές στολές και αναπνευστικές συσκευές ετοιμάζεται και κατευθύνεται στο συμβάν. Η πυρκαγιά ηλεκτρικής φύσεως τίθεται άμεσα υπό έλεγχο.

Εμείς κατευθυνόμαστε στο Κέντρο Πληροφοριών Μάχης (ΚΠΜ) του πλοίου. Τα επόμενα γυμνάσια αφορούν συνεργασία με τη Π.Α εστιαζόμενα στον ηλεκτρονικό πόλεμο και στις επικοινωνίες. Το ΚΠΜ του ΤΠΚ ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΔΗΣ είναι πραγματικά εντυπωσιακό. Στις κονσόλες του πλοίου συγκεντρώνονται όλες οι πληροφορίες από τα ηλεκτρονικά συστήματα του πλοίου ή μέσω ζεύξης δεδομένων από άλλες πηγές όπως η Π.Α και άλλα πλοία του Π.Ν. Κατ’ αυτόν τον τρόπο διαμορφώνεται η εικόνα της τακτικής κατάστασης. Πολύ σημαντική η παρουσία της ζεύξης δεδομένων Link 11. Το πλοίο φέρει το σύστημα διαχείρισης μάχης TACTICOS. Επίσης, μέσω δορυφορικών συστημάτων που φέρει το πλοίο έχει διαρκή εικόνα της τακτικής κατάστασης όλων των φιλίων και μη, στόχων που πλέουν σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο. Παράλληλα, το ΚΠΜ του ΤΠΚ ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΔΗΣ έχει επαφή με το MAMBO. Πρόκειται για το 2ο Κέντρο Ελέγχου Περιοχής στην Πάρνηθα. Σε συνδυασμό με τα ιπτάμενα ραντάρ της Π.Α και τα ραντάρ των έτερων κλάδων των Ε.Δ, ‘’βλέπουν’’ 24 ώρες το 24ωρο, 365 μέρες τον χρόνο ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών, μέσω της διασύνδεσης που πλέον υφίσταται, ότι πετάει εντός, και όχι μόνο, του FIR Αθηνών.

Περνώντας τον κόλπο των Μεγάρων. Η είσοδος των “ΡΟΥΣΣΕΝ” έχει απογειώσει τις δυνατότητες της Διοίκησης Ταχέων Σκαφών αφού πρόκειται για ΤΠΚ με επιδόσεις φρεγάτας με εξαίρεση τον ανθυποβρυχιακό πόλεμο. Ήδη οι υφιστάμενες 5 ΤΠΚ κλάσης “ΡΟΥΣΣΕΝ” έχουν αποδώσει άριστα έχοντας αποδειχθεί μια εξαιρετική σχεδίαση και ναυπήγηση για το Π.Ν. Τα πλοία μεταφέρουν διπλάσιο αριθμό βλημάτων επιφανείας σε σχέση με τις COMBATTANTE ενώ δύναται να προσβάλουν στόχους σε διπλάσιες αποστάσεις με ασφάλεια για τις ΤΠΚ. Παράλληλα, διαθέτουν μια εξαιρετική αντιαεροπορική άμυνα από απειλές αέρος απόρροια του εκτοξευτή RAM και των 21 βλημάτων RIM 116 που δύναται να προσβάλουν πολλαπλούς στόχους σε αποστάσεις εώς και 9 χλμ (5,6 ναυτικών μιλίων).

Η συσκευή ESM του ΤΠΚ ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΔΗΣ ελέγχεται μέσων προκαθορισμένων γυμνασίων ως προς την ορθή λειτουργία της . Το πλοίο φέρει το σύστημα DR 3000 . Οι συσκευές ESM ενός πλοίου είναι αυτές που παρέχουν έγκαιρη προειδοποίηση στο ΚΠΜ εάν το πλοίο έχει στοχοποιηθεί από εχθρικό Ρ/Ε, ή εγκλωβιστεί από εχθρικό κατευθυνόμενο βλήμα που ίπταται εναντίον του.

Ανάλογα την τακτική κατάσταση εάν το πλοίο δεν θέλει να ‘’εκπέμψει’’ ηλεκτρομαγνητικό ίχνος  μέσω των ραντάρ του μπορεί να λαμβάνει ζωτικές πληροφορίες για τις εκπεμπόμενες ακτινοβολίες/φορείς εντός της περιοχής επιχειρήσεων μέσω των συσκευών ESM, όντας παθητικοί αισθητήρες, προκειμένου να μην αποκαλύψει τη θέση του. Στο γυμνάσιο ελέγχου συστημάτων ESM τα πλοία χωρίζονται σε ζεύγη και εκτελούν την διαδικασία εναλλάξ.

Το σύστημα μάχης TACTICOS προέρχεται από την εταιρεία Thales Nederland (πρώην Signaal) και παρέχει αυτόματη εκτίμηση κινδύνου, καθώς και χρήση/διαχείρηση των αισθητήρων και του οπλισμού του πλοίου για τον εγκλωβισμό/προσβολή στόχων επιφανείας, αέρος και στόχων επί της ξηράς. Το σύστημα ελέγχει το σύνολο του εξοπλισμού (Κ/Β Exocet, πυροβόλα των 76mm και 30mm, συστήματα RAM και DR 3000), ενώ το σύστημα ελέγχου πυρός ονομάζεται Sting EO και προέρχεται επίσης από την εταιρεία Thales Nederland. Οι αισθητήρες του σκάφους περιλαμβάνουν το ραντάρ Thales MW08 3D το ηλεκτροοπτικό σύστημα παρακολούθησης Thales Nederland Mirador, το Scout Mk II και το ραντάρ πλοήγησης Marine Bridgemaster-E της Northrop Grumman (πρώην Litton). Οι επικοινωνίες βασίζονται στο σύστημα Data Link 11, model MDM 2002 της εταιρείας Rockwell Collins, η εταιρεία Intercom Systems A/S παρέχει το σύστημα επικοινωνιών ICS 2000, ενώ η Aeromaritime παρέχει το σύστημα αναγνώρισης φίλων/εχθρών IFF Mk 12.

Το ΠΝ είναι σε θέση ανά πάσα στιγμή διασπείρει δυνάμεις σε καίριες θέσεις εξασφαλίζοντας την απαραίτητη τακτική εικόνα. Στόχος είναι να εντοπιστούν όσο το δυνατόν νωρίτερα οι εχθρικές μονάδες επιφανείας και να γίνει η σύνθεση της εικόνας τακτικής κατάστασης επιφανείας (SURPIC) ώστε να υπάρχει σαφής εικόνα της θέσης και του μεγέθους του αντιπάλου.Ο σχεδιασμός του ΠΝ περιλαμβάνει κατάλληλα μέτρα ώστε ο αντίπαλος να βρεθεί άμεσα στοχοποιημένος και κατά συνέπεια άμεσα ευάλωτος σε πυρά, εξασφαλίζοντας καίριο τακτικό πλεονέκτημα σε περίοδο κρίσης ή πολεμικής αναμέτρησης. Με δεδομένο το ιστορικό προηγούμενο της κρίσης των Ιμίων το 1996 (όπου ο τουρκικός στόλος είχε εγκλωβιστεί στους ναυστάθμους του ενώ το ΠΝ βρισκόταν σε καίριες θέσεις μάχης), είναι σαφές ότι και σε ενδεχόμενη μελλοντική σύρραξη το Τουρκικό Ναυτικό θα πρέπει να «πολεμήσει» για να βγει στο Αιγαίο.

Στις ασκήσεις τ.ΟΡΜΗ εκτελείται πληθώρα γυμνασίων ειδικής καταστάσεως όπως η πυρκαγιά, η διαρροή, η βλάβη πηδαλίου, τροφοδοτήσεις ανάγκης και λοιπά γυμνάσια ελέγχου βλαβών που αφορούν το προωστήριο σκεύος και όχι μόνο . Από το ΚΠΜ ανεβαίνουμε για να μεταβούμε στη γέφυρα του πλοίου ώστε να παρακολουθήσουμε σενάριο ρυμούλκησης του ΤΠΚ ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΔΗΣ από το ΤΠΚ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΣ και σενάριο μεταφοράς ταχυδρομείου.  Σε αυτά τα σενάρια εξετάζεται η ικανότητα ασφαλούς χειρισμού και μεταφοράς αγομένων των πλοίων καθώς και οι δεξιότητες κατεύθυνσης του πλοίου από το προσωπικό της γέφυρας. Η ρυμούλκηση ενός ΤΠΚ από ένα άλλο είναι ένα απαιτητικό εγχείρημα λαμβανομένου υπόψιν και των πιθανών δυσμενών επικρατουσών καιρικών συνθηκών. Ενδεικτικά αναφέρουμε πως ένα ΤΠΚ μπορεί να έχει τεθεί εκτός μάχης ή να έχει υποστεί βλάβη πηδαλίου ή ακόμα και ολική απώλεια προωστήριου σκεύους. Στο σενάριο ταχυδρομείου τα δύο πλοία μετά την άρχική προσέγγιση διατηρούν σταθερή πορεία και ταχύτητα, αφού πρώτα γίνει έλεγχος πυξίδων ώστε να μην υπάρχουν τυχόν αποκλίσεις.

Οι κονσόλες ελέγχου του προωστηρίου σκεύους στη γέφυρα του πλοίου. Η σχεδίαση του σκάφους έχει βασιστεί στα προγενέστερα πλοία κλάσης “Barzan” του Κατάρ (με μήκος 56 μέτρα) και “Qahir Al Amwaj” του Ομάν (με μήκος 83 μέτρα), τα οποία παραγγέλθηκαν το 1992 και 1996 αντίστοιχα. Ο σκελετός του σκάφους είναι κατασκευασμένος από χάλυβα ενώ η υπέρ-κατασκευή είναι κατασκευασμένη από κράμα αλουμινίου. Οι διαστάσεις των Super Vita είναι (μήκος x πλάτος x βύθισμα) 61,9 μέτρα x 9,5 μέτρα x 2,6 μέτρα και έχουν εκτόπισμα 580 τόνους με πλήρη φόρτο ή 541 τόνους κενά. Κάθε σκάφος φέρει τέσσερις πετρελαιοκινητήρες τύπου 16V595-TE90 της MTU συνολικής ιπποδύναμης 4 x 4.320 kW, δηλαδή 17.280 kW ή 23.802 ίπποι (1 ίππος = 0,746 kW), οι οποίοι συνοδεύονται από σύστημα μετάδοσης της κίνησης τύπου BW1556666/1557S της ZF, τρεις γεννήτριες συνολικής ισχύος 3 x 250 kW και τέσσερις προπέλες. Τα Super Vita επιτυγχάνουν μέγιστη συνεχόμενη ταχύτητα της τάξεως των 34 κόμβων/ώρα (63 km/h). Στη μέγιστη ταχύτητα, η εμβέλειά τους ανέρχεται στα 750 ναυτικά μίλια (1.389 km), με ταχύτητα πλεύσης 30 κόμβους/ώρα (56 km/h) η μέγιστη εμβέλεια αυξάνει στα 1.000 ναυτικά μίλια (1.852 km) ενώ με ταχύτητα πλεύσης 18 κόμβους/ώρα (33 km/h) η μέγιστη εμβέλεια είναι της τάξεως των 2.250 ναυτικών μιλίων (4.167 km). Για κάθε ένα από τα Super Vita απαιτείται πλήρωμα 45 ατόμων.

Μετά το πέρας των δύο παραπάνω σεναρίων σειρά έχει η δοκιμή του προωστηρίου σκεύους στη μέγιστη ταχύτητα. Οι ΤΠΚ SUPER VITA φέρουν 4 πετρελαιοκινητήρες ΜΤU 16V 595 TE90 των 23.500 ίππων. Ταυτοχρόνως σε άλλο σημείο του Κόλπου των Μεγάρων έχει εκτελεστεί αγκίστρωση ΤΠΚ που παίρνει μέρος στην άσκηση ΟΡΜΗ 1/19. Η αγκίστρωση μιας ΤΠΚ αποτελεί τη πεμπτουσία της ΔΤΣ καθώς τα πληρώματα θα πρέπει να είναι σε θέση να εκτελούν αυτή τη σύνθετη διαδικασία ημέρα και νύχτα ακόμα και άσχημο καιρό σε σημεία ιδιαίτερα δυσπρόσιτα.

Οι σχηματισμοί των πλοίων είναι ένα άλλο πολύ ενδιαφέρον αντικείμενο που εξετάζεται στην άσκηση ΟΡΜΗ 1/19 καθώς και σε κάθε αντίστοιχη άσκηση. Για παράδειγμα όπως μας εξηγούν οι αξιωματικοί της ΔΤΣ όταν τα υπάρχει απειλή Α/Α τα πλοία λαμβάνουν τέτοιες θέσεις στο σχηματισμό δημιουργώντας μια πολυεπίπεδη και πολυστρωματική Α/Α άμυνα σημείου.

Όπως μας εξηγεί ο Πλοίαρχος Καρλατήρας η είσοδος των SUPER VITA στο Πολεμικό Ναυτικό έχει επιφέρει μεγάλες αλλαγές στον ναυτικό αγώνα. Πρώτα απ’ όλα τα πλοία δύναται να εκτελέσουν όλο το φάσμα των ναυτικών επιχειρήσεων εκτός του ανθυποβρυχιακού πολέμου. Τα πλοία επιχειρούν από κοινού με φρεγάτες και λοιπά πλοία στην ανοιχτή θάλασσα, καθώς λόγω του ότι φέρουν το σύστημα RAM, προσφέρουν μια αξιόπιστη άμυνα απέναντι σε εχθρικά κατευθυνόμενα βλήματα. Να τονιστεί ότι τα Κ/Β RAM δεν απαιτούν συνεχή καθοδήγηση προς τον στόχο. Αρχικώς μέσω του τακτικού συστήματος δέχονται τις απαραίτητες πληροφορίες για την επικείμενη απειλή και ακολούθως βάλονται διαθέτοντας ερευνητή RF καθώς και IR ώστε αυτόνομα να κινηθούν προς την απειλή.  Διαθέτουν επομένως  μια εξαιρετική αντιβληματική/αντιαεροπορική άμυνα από απειλές αέρος απόρροια του εκτοξευτή RAM και των 21 βλημάτων RIM 116 που δύναται να προσβάλουν πολλαπλούς στόχους σε αποστάσεις έως και 9 χλμ (5,6 ναυτικών μιλίων).

Στα ηλεκτρονικά συστήματα του σκάφους περιλαμβάνονται το τρισδιάστατο ραντάρ έρευνας αέρος-επιφανείας τύπου MW-08, το οποίο λειτουργεί στη ζώνη συχνοτήτων G (από τα 4 GHz έως τα 6 GHz στο ηλεκτρομαγνητικό φάσμα), το σύστημα ελέγχου πυρός τύπου Sting BS, το ηλεκτροπτικό σύστημα ανίχνευσης στόχων τύπου Mirador, το ραντάρ έρευνας επιφανείας συνεχούς κύματος και χαμηλής πιθανότητας υποκλοπής τύπου Scout Mk.II, το ραντάρ έρευνας ναυτιλίας τύπου BridgeMaster-Ε, δύο οπτικά σκοπευτικά κατάδειξης στόχου τύπου TDS (Target Designation Sight), το ηλεκτρονικό σύστημα υποστήριξης (Electronic Support Measures = ESM) τύπου DR-3000 SLW της Thales, σύστημα αυτοπροστασίας, το οποίο αποτελείται από τον εκτοξευτή αναλώσιμων ανθυποβρυχιακών ρουκετών Mk.36 SRBOC (Super Rapid Bloom Off-board Countermeasures) των 130mm και το αυτόματο σύστημα εκτόξευσης αντιμέτρων ALEX (Automatic Launching of Expendables) και το σύστημα αναγνώρισης φίλου ή εχθρού (Identification Friend or Foe/Selective Identification Feature = IFF/SIF). Ωστόσο, ο νους του σκάφους είναι το τακτικό σύστημα Tacticos της Thales NL (πρώην Signaal), το οποίο εκτελεί όλες τις απαιτούμενες στρατιωτικές εφαρμογές (έρευνα, υποστήριξη διοίκησης κ.α.), ενώ είναι διασυνδεμένο με όλα τα διαθέσιμα οπλικά συστήματα, το σύστημα ESM και το σύστημα αυτοπροστασίας του σκάφους. Όλες οι διαθέσιμες πληροφορίες προβάλλονται σε τέσσερις κονσόλες πολλαπλών λειτουργιών τύπου Mk.3 MOC (Multi-Operation Consoles). Οι επικοινωνίες του σκάφους εξασφαλίζονται από ένα σύστημα ζεύξης δεδομένων Link-11 (τύπος MDM-2002 της Raytheon Collins), ένα σύστημα δορυφορικών επικοινωνιών και το ολοκληρωμένο σύστημα επικοινωνιών ICS-2000. Ο εξοπλισμός μάχης των σκαφών αποτελείται από ένα πυροβόλο των 76/62mm τύπου Super Rapido της ΟΤΟ Melara, δύο πυροβόλα των 30mm της OTO Melara, ένα πυραυλικό σύστημα εγγύς αντιαεροπορικής-αντιπυραυλικής προστασίας (Close-In Weapon System = CIWS) τύπου RAM (Rolling Airframe Missile) με 21 βλήματα έτοιμα προς εκτόξευση και δύο δίδυμους εκτοξευτές βλημάτων επιφανείας-επιφανείας τύπου MM-40 Block.II Exocet τοποθετημένους σε διάταξη “X”.

Άξιο αναφοράς είναι το κατευθυνόμενο βλήμα επιφανείας-επιφανείας Exocet Block II και Block III. Η νεότερη έκδοση αυξάνει τη μέγιστη απόσταση βολής από 72km σε 180km, ενώ περιλαμβάνει την ικανότητα μεταβολής πορείας σε ενδιάμεσα σημεία της διαδρομής (waypoints). Πρόκειται για τετραδιάστατα σημεία – γεωγραφικό μήκος και πλάτος, υψόμετρο, χρόνος- επιτρέποντας την παράκαμψη νησιών ή εξάρσεων της ακτογραμμής, για την αιφνιδιαστική προσβολή στόχων, καθώς και για τον κορεσμό των αμυντικών συστημάτων με ταυτόχρονη άφιξη πολλαπλών βλημάτων. Παρέχεται επίσης ικανότητα βολής σε γεωγραφικές συντεταγμένες με καθοδήγηση GPS, για προσβολή ελλιμενισμένων πλοίων και επάκτιων στόχων. Ήδη οι υφιστάμενες 5 ΤΠΚ κλάσης “ΡΟΥΣΣΕΝ” έχουν αποδώσει άριστα έχοντας αποδειχθεί μια εξαιρετική επιλογή για το Π.Ν. Τα 5 ΤΠΚ κλάσης “ΡΟΥΣΣΕΝ” μεταφέρουν μεικτό αριθμό βλημάτων Exocet MM40 block 2 και 3. Τα πλοία μεταφέρουν διπλάσιο αριθμό βλημάτων επιφανείας σε σχέση με τις COMBATTANTE ενώ δύναται να προσβάλουν στόχους σε μεγαλύτερες αποστάσεις σε σχέση με το παρελθόν, παρέχοντας επιπλέον ασφάλεια για τις ΤΠΚ.

Κατά τη παρούσα φάση μας προσεγγίζει η ΤΠΚ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΣ ώστε να λάβουν χώρα διαδικασίες ρυμούλκησης. Υπενθυμίζουμε ότι η σύμβαση για τη ναυπήγηση των τριών σκαφών υπογράφηκε στις 7 Ιανουαρίου του 1999, με συνολικό κόστος € 440,2 εκ, ενώ η option για τα δύο σκάφη ενεργοποιήθηκε στις 22 Αυγούστου 2003, με συνολικό κόστος € 268,2 εκ. Στις 25 Σεπτεμβρίου 2008 υπογράφηκε σύμβαση ύψους 299.000.000 ευρώ μεταξύ της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικών Επενδύσεων και Εξοπλισμών (ΓΔΑΕΕ) και των Ναυπηγικών και Βιομηχανικών Επιχειρήσεων Ελευσίνας (ΝΒΕΕ) για την προμήθεια δύο ακόμη Ταχέων Περιπολικών Κατευθυνόμενων βλημάτων (ΤΠΚ) τύπου Super Vita κλάσης ΡΟΥΣΣΕΝ. Πρόκειται για το έκτο και έβδομο σκάφος.

Για την έκτη και έβδομη ΤΠΚ SUPER VITA είμαστε σε αναμονή εξελίξεων. Τα νέα χρονοδιαγράμματα περιλαμβάνουν την παράδοση της έκτης εντός του 2020 και της επόμενης εντός του 2021. Σε κάθε περίπτωση το Π.Ν πρέπει το ταχύτερο δυνατόν να παραλάβει τα δύο πλοία.

Όπως μας τονίζει ο Πλοίαρχος Καρλατήρας οι VOSPER με αυτά τα βλήματα μπορούν να εμπλέκουν στόχους από μεγάλες αποστάσεις και είναι κατάλληλες για ανοιχτά πελάγη προσβάλοντας στόχους στην Ανατολική Μεσόγειο πραγματοποιώντας συνδυασμένες και ταυτόχρονες επιθέσεις κορεσμού. Πως όμως μια ΤΠΚ μπορεί να βάλει τόσο μακριά; Η απάντηση είναι μέσω πληροφοριών κάνοντας χρήση συνεργατικής εμπλοκής με άλλα μέσα όπως πλοία, υποβρύχια, παρατηρητήρια, ΑΦΝΣ, UAVs, AΣΕΠΕ.  Εδώ αξίζει να αναφέρουμε  ότι τα έξι τουρκικά CN-235-100M που στα πλαίσια επιχειρήσεων ΝΑΤΟ στην Ανατολική Μεσόγειο πραγματοποιούν συγκεκαλυμμένες επιχειρήσεις ηλεκτρονικής καταγραφής και αποτύπωσης των ελληνικών δυνάμεων. Τα ΑΦΝΣ είναι εφοδιασμένα με το σύστημα AMASCOS.

Το βλήμα MM-40 Block.II Exocet είναι εξέλιξη του προγενέστερου MM-38 Exocet, το οποίο είχε μέγιστο βεληνεκές 38 km και αναπτύχθηκε για τον εξοπλισμό πλοίων επιφανείας αλλά και ως όπλο παράκτιας άμυνας. Η ανάπτυξη του βλήματος ξεκίνησε το 1968 από τη Γαλλία ενώ το 1971 στο πρόγραμμα προσχώρησε και η Μεγάλη Βρετανία. Σήμερα αποτελεί πνευματικό και εμπορικό δικαίωμα της κοινοπραξίας MBDA. Τα πρώτα βλήματα εντάχθηκαν σε υπηρεσία το 1972 για να ακολουθήσει, το 1977, η ανάπτυξη της έκδοσης αέρος-επιφανείας ΑΜ-39 Exocet, έκδοση την οποία διαθέτει η Ελλάδα στην διαμόρφωση Block.II. Στην δεκαετία του ’80 ακολούθησε η ανάπτυξη των εκδόσεων SM-39 Block.II Exocet, για χρήση από τα υποβρύχια, και MM-40 Block.II Exocet (επιφανείας-επιφανείας) με αυξημένο βεληνεκές. Το βλήμα έχει σταυροειδή κύρια πτερύγια και ουραία πτερύγια για τον έλεγχο της πτήσης. Ενσωματώνει κινητήρα στερεού καυσίμου και χρησιμοποιεί σύστημα αδρανειακής καθοδήγησης (Inertial Navigation System = INS) κατά την ενδιάμεση πτήση, υψομετρικό ραντάρ για πτήση στο επίπεδο της θαλάσσης και έναν ερευνητή ραντάρ για την τερματική καθοδήγηση. Το μήκος του βλήματος ΜΜ-40 Block.I Exocet είναι 5,2 μέτρα, το βάρος 735 κιλά, εκ των οποίων τα 165 κιλά είναι η πολεμική κεφαλή και το εκπέτασμα των πτερυγίων είναι ένα μέτρο. Η μέγιστη ταχύτητα του βλήματος δεν ξεπερνά τα 980 km/h και το μέγιστο βεληνεκές τα 70km. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η μέγιστη διάρκεια πτήσης προς το στόχο είναι τα τρία λεπτά στο μέγιστο βεληνεκές. Η έκδοση ΜM-40 Block.ΙΙ Exocet είναι μακρύτερη και βαρύτερη από την προηγούμενη έκδοση και έχει μήκος 5,64 μέτρα και βάρος 825 κιλά. Παρόλα αυτά επιτυγχάνει μέγιστο βεληνεκές 70 km, καθώς ενσωματώνει ισχυρότερο κινητήρα, έτσι ώστε να αντισταθμιστεί η αύξηση του βάρους. Σήμερα, η έκδοσης MM-40 Block.ΙΙΙ Exocet, η οποία ενσωματώνει προωθητή στερεού καυσίμου και κινητήρα turbojet, συνδυασμός ο οποίος αυξάνει το μέγιστο βεληνεκές του βλήματος στα 180 km. Ενσωματώνει επίσης νέα πολεμική κεφαλή θραυσμάτων, βελτιωμένο ερευνητή ραντάρ και σύστημα καθοδήγησης συνδυασμού INS κα GPS (Global Positioning System), με δυνατότητα προγραμματισμού “πολλαπλών εναλλακτικών διαδρομών”. Επίσης, η νέα έκδοση του βλήματος έχει τη δυνατότητα προσβολής στόχων εδάφους.

Οι Τούρκοι αντιλαμβανόμενοι την υπέρ αξία των ελληνικών ΤΠΚ που δρουν στο αρχιπελαγικό περιβάλλον του Αιγαίου αξιοποιώντας το πλεονέκτημα της γεωγραφίας έχουν δώσει μεγάλη βαρύτητα στα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, στα δορυφορικά προγράμματα και τέλος στο πρόγραμμα UZUN UFUK («Μακρινός Ορίζων»). Πρόκειται για το «Ολοκληρωμένο Σύστημα Ναυτικής Επιτηρήσεως» (IMSS). Το πρόγραμμα βασίζεται στη συλλογή, επεξεργασία και ανάλυση πληροφοριών από πολλαπλούς αισθητήρες όπως δίκτυο ραντάρ Βραχέων Κυμάτων Επιφανείας (HFSWR), ΑΦΝΣ, UAV, επάκτια ραντάρ και συστήματα ESM.

Το αντίπαλο δέος της ΔΤΣ είναι τα τουρκικά ΤΠΚ. Εξ αυτών τα εννέα KILIÇ εκ των οποίων τα τρία πρώτα είναι KILIÇ-I και τα έξι επόμενα τα KILIÇ-IΙ. Φέρουν οκτώ βλήματα Harpoon ενώ σύμφωνα με τις υφιστάμενες αξιολογήσεις και παρακολουθήσεις από το Π.Ν ούτε αυτά ούτε και οι Milgem εμφανίζουν τόσο χαμηλό ίχνος ραδιοτομής όσο θέλουν να παρουσιάζουν οι τούρκοι. Ο υπόλοιπος στόλος ταχέων σκαφών του τουρκικού ναυτικού συμπληρώνεται από δύο YILDIZ και οκτώ DOĞAN. Μεγάλο βήμα προόδου στους τομείς της παράκτιας άμυνας και των ανθυποβρυχιακών επιχειρήσεων έκανε το Τουρκικό ναυτικό με την απόκτηση των δέκα έξι σκαφών TUZLA ικανά να προστατεύουν ναυστάθμους και στρατηγικά περάσματα κυρίως από φίλιες αποστολές ανορθόδοξου πολέμου.

Συνεχίζουμε την κουβέντα μας με τον πλοίαρχο Καρλατήρα καθότι ήδη έχουμε πάρει πορεία προς τον λιμένα της Αμφιάλης. Ο διοικητής της ΔΤΣ μας αναλύει το πως η γεωγραφία του Αιγαίου είναι με το μέρος μας και συνδέει τα ταχέα σκάφη ως το ιδανικό όπλο για το Αιγαίο. Τα ΤΠΚ είναι αυτά που έχουν λόγω ταχύτητας τη δυνατότητα άμεσης ανάπτυξης στο Αιγαίο ενώ η συνεισφορά τους είναι καθοριστική για τη δημιουργία, σύνθεση, διατήρηση και διανομή διευκρινισμένης εικόνας επιφανείας και αέρος στο ενοποιημένο πεδίο επιχειρήσεων.

Η ιδιαιτερότητα αυτή προκύπτει από την άμεση γειτνίαση πολλών ελληνικών νήσων με τα μικρασιατικά παράλια, γεγονός που προσφέρει συνθήκες άμεσου ελέγχου κινήσεων ναυτικών μονάδων του Τουρκικού Ναυτικού όταν επιχειρούν έξοδο στο Αιγαίο, όσο και δυνατότητες αιφνιδιαστικών πληγμάτων . Πρακτικά το Τουρκικό Ναυτικό έχει να αντιμετωπίσει με το «καλημέρα» σε περίπτωση πολεμικής ανάπτυξης στο Αιγαίο, ένα εξαιρετικά εχθρικό και «αβέβαιο» περιβάλλον που αναμένεται ότι θα κρύβει πλήθος απροσδιόριστων απειλών από την επιφάνεια και το βυθό που είναι πάρα πολύ δύσκολο να επισημανθούν εγκαίρως.Επιπλέον δεν υπάρχει ο κατάλληλος χώρος και οι αποστάσεις για λήψη αμυντικών μέτρων με αποτέλεσμα οποιαδήποτε ανάπτυξη να εμπεριέχει εξ αρχής υψηλό ρίσκο. Θεωρείται φυσικά επίσης βέβαιο ότι για τους παραπάνω λόγους το Τουρκικό Ναυτικό θα έχει πλήρη κάλυψη της Τουρκικής Αεροπορίας, προκειμένου να έχει αυξημένες πιθανότητες τοπικής αεροπορικής υπεροχής με δυνατότητα επιθετικών ενεργειών απέναντι σε εχθρικές μονάδες (του ΠΝ). Αντίθετα η γεωγραφία του Αν. Αιγαίου συνιστά ένα τακτικό πλεονέκτημα για την Τουρκία από πλευράς αποστάσεων των κύριων ελληνικών νήσων και βραχονησίδων από τα μικρασιατικά παράλια σε ενδεχόμενες αποβατικές και αεραποβατικές ενέργειες, διευκολύνοντας σημαντικά την κατάληψη τους. Αυτό είναι και το κύριο αμυντικό πρόβλημα των Ε.Δ που έχουν προσανατολιστεί στην αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων με κατάλληλο δόγμα και τακτικές.
Το ΚΠΜ των πλοίων SUPER VITA. Το ερώτημα σχετικά με τα Super Vita είναι εάν και με ποιο τρόπο τα σκάφη αυτά κάνουν την διαφορά στο Αιγαίο. Διότι πυροβόλα και βλήματα επιφανείας-επιφανείας, εφάμιλλα των ελληνικών, διαθέτουν και τα τουρκικά ΤΠΚ. Επίσης και τα τουρκικά ΤΠΚ παρουσιάζουν παρόμοιες επιδόσεις με τα ελληνικά. Άρα που διαφέρουν τα Super Vita; Η απάντηση είναι στο σύστημα CIWS. Στο σημείο δηλαδή που τα Super Vita υπερτερούν απ’ όλα τα τουρκικά ΤΠΚ, τα οποία βασίζονται σε συμβατικά συστήματα αντιαεροπορικής άμυνας αντί των πυραυλικών συστημάτων RAM που εξοπλίζουν τα Super Vita. Με άλλα λόγια, τα Super Vita μπορούν να εκτοξεύσουν τουλάχιστον ίδιο όγκο πυρός με τα τουρκικά ΤΠΚ, αλλά μπορούν να αμυνθούν πολύ πιο αποτελεσματικά απ’ ότι τα τουρκικά ΤΠΚ, τα οποία στηρίζουν την αντιαεροπορική τους άμυνα σε αντιαεροπορικά πυροβόλα των 40mm ή 35mm, μονά ή δίδυμα και σε πυροβόλα 76/62mm Super Rapido. Στα πλεονεκτήματα του RAM συγκαταλέγεται η εμβέλεια των 10 km, η οποία ξεπερνά την εμβέλεια του Phalanx κατά 5,3 φορές και αυτή του βλήματος RIM-7 Sea Sparrow. Η μεγάλη εμβέλεια επιτρέπει στο RAM την ταυτόχρονη αντιμετώπιση πολλαπλών απειλών (δηλαδή επιθέσεις κορεσμού). Επιπλέον το RAM δεν έχει νεκρούς τομείς, καθώς ενσωματώνουν τεχνική “shoot around the corner” (δηλαδή την τεχνική ελιγμού του βλήματος για την αποφυγή της υπερκατασκευής και του ιστού του μητρικού σκάφους). Με άλλα λόγια, μπορεί να αναχαιτίσει επερχόμενο βλήμα σε ολόκληρο το τόξο των 360ο. Σε κάθε περίπτωση, η ενσωμάτωση των RAM στα ελληνικά ΤΠΚ, παρά τα όποια μειονεκτήματα που μπορεί να παρουσιάζει, σημαίνει ότι τουλάχιστον πέντε ελληνικά ΤΠΚ έχουν μεγαλύτερο βαθμό επιβιωσιμότητας από οποιοδήποτε τουρκικό ΤΠΚ στο απαιτητικό και κλειστό επιχειρησιακό περιβάλλον του Αιγαίου.

Συζητώντας με τον Πλοίαρχο Καρλατήρα και τους λοιπούς αξιωματικούς στο καρέ του πλοίου μας δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στα πυροβόλα και στις φερόμενες τορπίλες των ΤΠΚ κατά στόχων επιφανείας. Όπλα που αποτελούν θανάσιμες απειλές για το περιβάλλον του Αιγαίου. Δεδομένου πως οι αποστάσεις εμπλοκής μπορεί να εξελιχθούν σε μικρές η τορπίλη SST-4 παραμένει ένα πολύ αποτελεσματικό όπλο ειδικά σε περιβάλλον στενών και συστάδων νησίδων. Το πυροβόλο παραμένει μια σταθερή αξία ως επιλογή εμπλοκής εχθρικών στόχων ειδικά σε κλειστά περιβάλλοντα όπως του Αιγαίου ενώ συν τις άλλοις κάποια στιγμή τα κατευθυνόμενα βλήματα τελειώνουν. Καθόλη τη διάρκεια της άσκησης αλλά και της συνομιλίας μας με τον Πλοίαρχο Καρλατήρα διέκριναμε επαγγελματισμό, γνώση, αυτοπεποίθηση και σιγουριά, χαρακτηριστικά που μας δημιουργούν αίσθημα ικανοποίησης και εμπιστοσύνης προς τη ΔΤΣ και γενικότερα το Πολεμικό Ναυτικό. Στην αποστροφή του λόγου του ο Διοικητής μας επισημαίνει, «κουβαλάμε στους ώμους μας ναυτική παράδοση 3500 χιλιάδων ετών, είναι βαρύ το φορτίο, το σηκώνουμε όμως περήφανα, με πλήρη επίγνωση της βαρύτητας για την ασφάλεια και την εδαφική ακεραιότητα της Πατρίδας. Με τη γνώση αυτού του παρελθόντος υπηρετούμε αόκνα το παρόν και σχεδιάζουμε το μέλλον»

Η αντιμετώπιση του συνδυασμού ΤΠΚ και υποβρυχίων αποτελεί από τους δυσκολότερους στις ναυτικές επιχειρήσεις καθώς πρόκειται για μονάδες που διακρίνονται για την χαμηλή παρατηρησιμότητας σε συνδυασμό με δυνατότητα εκδήλωσης αιφνιδιαστικής επίθεσης από μη αναμενόμενη κατεύθυνση με τορπίλες η βλήματα επιφάνειας – επιφάνειας (SSM). Ειδικότερα όσον αφορά τις ΤΠΚ (όπως και τα υποβρύχια) ο τρόπος δράσης τους βασίζεται στον αιφνιδιασμό τον οποίο επιτυγχάνουν με αποτελεσματική απόκρυψη προτού εκδηλώσουν την επίθεση εναντίον ενός κύριου στόχου των αντίπαλων ναυτικών μονάδων. Ο συγκεκριμένος τρόπος δράσης καθίσταται ιδιαίτερα αποτελεσματικός από τη στιγμή που υπάρχουν διαθέσιμα πλήθος από νησιά και βραχονησίδες με κολπίσκους και όρμους τους οποίους τα πληρώματα της Διοίκησης Ταχέων Σκαφών γνωρίζουν άριστα, προκειμένου να τα εκμεταλλεύονται αναλόγως της τακτικής κατάστασης. Από την άλλη πλευρά οι ΤΠΚ είναι μονάδες μικρού εκτοπίσματος και ως εκ τούτου δεν διαθέτουν την αυτονομία και τις ενδιαιτήσεις των μεγαλύτερων κλάσεων, ώστε να μπορούν να υποστηρίξουν επί μακρόν αναπτύξεις σε περιοχές ενδιαφέροντος.

Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές είναι η 23η επετειος από τα τραγικά γεγονότα των Ιμίων. Επιλέξαμε να δημοσιεύσουμε σήμερα αυτό το άρθρο και να το αφιερώσουμε στους τρεις ήρωες εκείνης της νύχτας καθώς και σε όλο το προσωπικό του Π.Ν που δίνει ψυχή και σώμα καθημερινά για την εξασφάλιση της ακεραιότητας του Αρχιπελάγους και του συνόλου των Ελληνικών Θαλασσών. Το Αιγαίο αποτελεί τον ζωτικό χώρο του ελληνισμού. Και πρέπει να διαφυλαχθεί σαν κόρη οφθαλμού. Πλέον πεδίο δράσης αποτελεί και η Ανατολική Μεσόγειος. Απαιτούνται θυσίες. Κυρίως οικονομικές. Το Π.Ν βρίσκεται αντιμέτωπο με πολλαπλές προκλήσεις ως προς την ανανέωση των μονάδων επιφανείας του. Επιπλέον χρονικά περιθώρια δεν υφίστανται. Η Εθνική Άμυνα είναι υπόθεση όλων των Ελλήνων.

Ο γράφων θέλει να ευχαριστήσει τον Α/ΓΕΝ Αντιναύαρχο Νικόλαο Τσούνη ΠΝ, τον Αρχηγό Στόλου Αντιναύαρχο Ιωάννη Παυλόπουλο ΠΝ,  τον Διοικητή της ΔΤΣ Πλοίαρχο Σταύρο Καρλατήρα ΠΝ, τον Επιστολέα της ΔΤΣ Αντιπλοίαρχο Γεώργιο Γκότση ΠΝ, τον Διοικητή 2ης Μοίρας Πυραυλακάτων Αντιπλοίαρχο Νίκο Λαζάκη ΠΝ, τον Διευθυντή Επιχειρήσεων της ΔΤΣ Αντιπλοίαρχο Ιωάννη Σιγανό ΠΝ, τον Πλωτάρχη Αθανάσιο Οικονομίδη ΠΝ Κυβερνήτη του ΤΠΚ ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΔΗΣ, τον Πλωτάρχη Αριστείδη Τσελεπή ΠΝ Αξιωματικό Γραφείου Ελέγχου Μαχητικής Ικανότητας, τον Ύπαρχο του ΤΠΚ ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΔΗΣ Ιωάννη Τσιμπουξή ΠΝ και τέλος όλο το προσωπικό του πλοίου για την άριστη φιλοξενία. Εξαιρετικές ευχαριστίες στον Πλοίαρχο Μιχαήλ Λαμπίρη που πάντα μας εξυπηρετεί σε όλα μας τα αιτήματα για επισκέψεις και παρακολούθηση εν πλω δραστηριοτήτων του Στόλου.

Ο Διοικητής της ΔΤΣ Πλοίαρχος Π.Ν Σταύρος Καρλατήρας

Επιστρέφοντας στην Αμφιάλη. Στα αριστερά ο διοικητής της ΔΤΣ Πλοίαρχος Σταύρος Καρλατήρας και στα δεξιά ο κυβερνήτης της ΤΠΚ ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΔΗΣ Πλωτάρχης Αθανάσιος Οικονομίδης.
Παράτολμη αγκίστρωση ΤΠΚ κάπου στο Αιγαίο. Η γεωγραφία στο Αιγαίο ευνοεί την Ελλάδα ενώ στην Ανατολική Μεσόγειο την Τουρκία.
Η ανάπτυξη ναυτικών μονάδων είναι μια δυναμική διαδικασία περισσότερο ίσως απ ότι φαντάζονται οι περισσότεροι. Ο Ναυτικός Πόλεμος είναι από τη φύση του δυναμικός και προϋποθέτει ευελιξία στο σχεδιασμό και εκτέλεση επιχειρήσεων. Ενδιαφέρουσα είναι η άποψη ανώτατου στελέχους του ΠΝ που παρομοιάζει τις ναυτικές επιχειρήσεις με το σκεπτικό των πιλότων αναχαίτισης της ΠΑ που εκ των προτέρων δε γνωρίζουν πως θα εξελιχθούν οι παράμετροι κατά τη διάρκεια μιας αποστολής αναχαίτισης – αεροπορικής υπεροχής, σε αντίθεση με τους χειριστές μαχητικών κρούσης που επικεντρώνονται εναντίον συγκεκριμένου στόχου. Ο Στόλος αναπτύσσεται σε ομάδες μάχης επιφανείας με τους αντίστοιχους τακτικούς Διοικητές (πρακτικά τον Διοικητή της Διοίκησης Φρεγατών και τους Διοικητές των Μοιρών Φρεγατών, με την ευθύνη συντονισμού των πολεμικών πλοίων στα οποία περιλαμβάνονται φρεγάτες, πυραυλάκατοι, πετρελαιοφόρα καθώς και αποβατικά πλοία. 
Αν υπάρχει ένα δίδαγμα από την Κρίση των Ιμίων, αυτό είναι ότι ακόμα και αν παρασχεθούν οι καλύτερες συνθήκες για νίκη, το πρόβλημα έγκειται στην αποφασιστικότητα της ηγεσίας (πολιτικής) να το αξιοποιήσει σε δεδομένο χρόνο και χώρο.

Δεσμευόμαστε ως ιστοσελίδα να συνεχίζουμε να παρουσιάζουμε όλες τις δράσεις των Ενόπλων Δυνάμεων κρατώντας ένα σοβαρό και υπεύθυνο επίπεδο ενημέρωσης και διαλόγου και ανανεώνουμε το ραντεβού μας για την επόμενη άσκηση του Π.Ν.