Μια ευχάριστη έκπληξη, για την Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία, επεφύλαξε η φετινή διεθνής έκθεση «IDEX 2019», η οποία πραγματοποιήθηκε στο Abu Dhabi των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων (ΗΑΕ), από τις 17 έως τις 22 Φεβρουαρίου. Η ευχάριστη έκπληξη ήταν η δεύτερη συνεχόμενη συμμετοχή της EODH και η παρουσίαση του καινοτόμου συστήματος αυτοπροστασίας ASPIS (Advanced Shielding Platform Integrated System).
H EODH εξειδικεύεται στην παροχή ολοκληρωμένων συστημάτων και πακέτων προστασίας για τεθωρακισμένα οχήματα όλων των κατηγοριών καθώς επίσης και προηγμένες τεχνολογικά λύσεις για κάθε είδους θαλάσσια, εναέρια και χερσαία πλατφόρμα. Μάλιστα γνωρίζουμε ότι η εταιρία έχει καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις και εμπεριστατωμένες τεχνικές αναλύσεις στη Διεύθυνση Πεζικού και τη Διεύθυνση Τεθωρακισμένων για λύσεις βελτίωσης της προστασίας των τεθωρακισμένων οχημάτων και των αρμάτων μάχης του Ελληνικού Στρατός, καθώς και για τη μετατροπή αρμάτων μάχης σε βαρέα τεθωρακισμένα οχήματα. Δυστυχώς, οι προτάσεις αυτές, αν και αξιόλογες, δεν προχώρησαν. Οι ολοκληρωμένες λύσεις προστασίας της εταιρίας παρουσιάζονται στις παρακάτω φωτογραφίες:
Τεθωρακισμένο όχημα M-113 με ενισχυμένη θωράκιση και τηλεχειριζόμενο πύργο μάχης
Τεθωρακισμένο όχημα E-9 Cascavel εκσυγχρονισμένο με νέο Σύστημα Ελέγχου Πυρός και βελτιωμένο επίπεδο προστασίας.
Στην έκθεση «IDEX 2019» η EODH παρουσίασε το σύστημα ASPIS μέσα από ένα σύνθετο ομοίωμα σύγχρονου τεθωρακισμένου οχήματος, σε τομή. Το ASPIS ενδείκνυται για την προστασία ελαφρών και μεσαίου βάρους τεθωρακισμένων οχημάτων, τροχοφόρων και ερπυστριοφόρων, καθώς και αρμάτων μάχης. Συνδυάζει παθητικά και ενεργητικά συστήματα προστασίας μαζί με αισθητήρες έγκαιρης προειδοποίησης αναλώσιμα αντίμετρα και συστήματα ηλεκτρονικών αντιμέτρων (ECM : Electronic Counter Measures) κάτω από ενιαίο αυτοματοποιημένο έλεγχο.
Στο ομοίωμα παρουσιάστηκε η διάταξη των σύγχρονων πολυστρωματικών ενεργών και παθητικών θωρακίσεων, που προορίζονται για την προστασία των οχημάτων και περιλαμβάνουν: Σύνθετη αντιβαλλιστική προστασία έναντι κορυφαίων απειλών χημικής και κινητικής ενέργειας, ενισχυμένη πλευρική προστασία έναντι απειλών από αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς (IED : Improvised Explosive Devices) και σύγχρονη αντιναρκική προστασία έναντι εκρήξεων ναρκών και παγίδων με την χρήση τεχνολογίας αποσυζευγμένου δαπέδου.
Το πλήρες πακέτο περιλαμβάνει και σύστημα διαχείρισης ίχνους ειδικής σχεδίασης που με τη χρήση κατάλληλων υλικών και επιστρώσεων καταστέλλει δραστικά το οπτικό και θερμικό ίχνος καθώς και την επιστροφή σήματος (Radar Cross Section) σε συστήματα Radar.
Επίσης παρουσιάστηκαν τα νέας γενιάς καθίσματα τεθωρακισμένων οχημάτων με πρωτοποριακό μηχανισμό στήριξης που απορροφά το σοκ από τις εκρήξεις ναρκών και εκρηκτικών μηχανισμών. Σε περίπτωση προσβολής, περιορίζουν δραστικά τις δυνάμεις που αναπτύσσονται στο σώμα του καθήμενου επιβάτη και τις πιθανότητες σοβαρού τραυματισμού στην σπονδυλική στήλη και τον αυχένα.
Τέλος, παρουσιάστηκαν και διάφανες (transparent) θωρακίσεις νέας γενιάς με δυνατότητα αντιμετώπισης πολλαπλών προσβολών και μεγάλη αντοχή στην αποσάρθρωση (Delamination), αντιθραυσματικές επενδύσεις οι οποίες σταματούν ή περιορίζουν δραστικά την διασπορά των θραυσμάτων στο εσωτερικό του οχήματος σε περίπτωση διάτρησης και κεραμικά υλικά υψηλής πυκνότητας και αντοχής.
Η παρουσία της EODH αποτελεί μια θετική ένδειξη ότι υπάρχει ακόμα ελπίδα για την Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία, της ιδιωτικής όμως πρωτοβουλίας, γιατί οι κρατικές εταιρίες χαροπαλεύουν, χωρίς μέλλον και προοπτική, με αποκλειστική ευθύνη όλων των πολιτικών ηγεσιών της χώρας που εσκεμμένα απαξιώνουν τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, στον κρίσιμο τομέα της εθνικής άμυνας, ενώ θα έπρεπε να είναι εθνική προτεραιότητα.
Από το 1974 και μετά η Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία υποφέρει από έλλειψη σταθερού θεσμικού πλαισίου και μακροπρόθεσμης στρατηγικής, σε αντίθεση με την Τουρκία, η οποία από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 μέχρι σήμερα, έχει καταφέρει τεράστια άλματα προόδου, ενώ βρίσκεται σε σταθερή τροχιά ανάπτυξης. Γιατί; Διότι οι Τούρκοι έθεσαν σκοπό να καταστούν αυτάρκεις αμυντικά και υπηρετούν τον σκοπό αυτό πιστά και χωρίς παρεκκλίσεις, ανεξάρτητα ποιος κυβερνά τη χώρα ή ηγείται των Ενόπλων Δυνάμεων. Το αποτέλεσμα; Σήμερα η Τουρκία καλύπτει, μέσω εγχώριας παραγωγής, το 65% των αναγκών της.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η απεξάρτηση της Τουρκίας στον κρίσιμο τομέα της πυραυλικής τεχνολογίας. Η ανάπτυξη της τουρκικής πυραυλικής τεχνολογίας πήρε χρόνο, πάνω από 20 χρόνια, αλλά πλέον η Τουρκία αφενός μπορεί να εντάξει σε υπηρεσία την ποσότητα που επιθυμεί, χωρίς να χρειάζεται την έγκριση του εκάστοτε προμηθευτή, ενώ, ίσως το σημαντικότερο, έχει την τεχνολογία και την τεχνογνωσία να αναπτύξει ελεύθερα και κατά βούληση νέες εκδόσεις με καλύτερες επιδόσεις και επιχειρησιακά χαρακτηριστικά. Και όλα αυτά, τη στιγμή που το ελληνικό οπλοστάσιο τελεί υπό την «έγκριση» και τις καλές προθέσεις του εκάστοτε προμηθευτή, μιας και δεν έχουμε επενδύσει στην εθνική αμυντική βιομηχανία και εισάγουμε τεχνολογία και οπλικά συστήματα από το εξωτερικό.
Η αρχή έγινε το 1996 όταν η Τουρκία και η Κίνα υπέγραψαν δύο συμφωνίες συνεργασίας, συνολικού ύψους $ 550 εκατομμυρίων, για την κατασκευή, στην Τουρκία, με κινεζική βοήθεια, 108 βλημάτων J-600T Yildirim (τουρκική έκδοση του κινεζικού τακτικού βλήματος εδάφους-εδάφους Β-611), με κόστος $ 300 εκατομμύρια, και 54 ρουκετοβόλων TR-300 Kasigra (τουρκική έκδοση του κινεζικού ρουκετοβόλου WS-1), με κόστος $ 250 εκατομμύρια. Απαράβατος όρος και των δύο προγραμμάτων η μεταφορά τεχνολογίας και τεχνογνωσίας από την Κίνα στην Τουρκία. Σήμερα, η Τουρκία σχεδιάζει, αναπτύσσει και παράγει κατευθυνόμενες βόμβες, ρουκέτες διαφόρων διαμετρημάτων, αντιαρματικά βλήματα, βλήματα cruise, τακτικά βλήματα εδάφους-εδάφους, βλήματα κατά πλοίων, αντιαεροπορικά βλήματα και βλήματα αερομαχίας.
Αντίστοιχο παράδειγμα υπάρχει και στον τομέα των ελικοπτέρων, επιθετικών και μεταφορικών. Τα προγράμματα ελικοπτέρων που «τρέχουν» αυτή τη στιγμή στην Τουρκία δείχνουν προς μια και μόνη κατεύθυνση, ότι δηλαδή η Άγκυρα έχει δρομολογήσει την πλήρη απεξάρτηση της από το εξωτερικό στον τομέα των ελικοπτέρων. Σε κάθε περίπτωση η πρόοδος της Τουρκικής Αμυντικής Βιομηχανίας είναι απειλή για την Ελλάδα και την εθνικής μας άμυνα και θα πρέπει να λειτουργήσει ως «ξυπνητήρι» για την πολιτική ηγεσία της χώρας και να την κάνει να κατανοήσει την αξία της εγχώριας αμυντικής τεχνολογίας και βιομηχανίας.
