Σύμφωνα με την ενημέρωση του Αντιναυάρχου Mathias Winter στο Αμερικανικό Κογκρέσο, ο ρυθμός παραγωγής των F-35 Lightning II θα επηρεαστεί μεν, αλλά δεν θα επιφέρει μακροχρόνιες αρνητικές συνέπειες στην πρόοδο του προγράμματος F-35 Lightning II, σε περίπτωση αποπομπής της Τουρκία από το πρόγραμμα, εάν και εφόσον παραλάβει τελικά τους ρωσικούς S-400.

Συγκεκριμένα, ο Αντιναύαρχος Winter δήλωσε: «Η αξιολόγηση της αποπομπής της Τουρκίας έδειξε ότι θα επηρεαστεί η παραγωγή 50-75 αεροσκαφών για μια περίοδο 1-2 ετών». Σε πιο δραματικό τόμο η αμυντική ιστοσελίδα «Breaking Defense», επικαλούμενοι ανώτατα στελέχη εντός του προγράμματος αναφέρει ότι «εάν η Τουρκία φύγει από το πρόγραμμα θα υπάρχει άμεσος αντίκτυπος στο ρυθμό παραγωγής νέων αεροσκαφών και θα υπάρξει επιβάρυνση στην ήδη βεβαρυμμένη αλυσίδα υποστήριξης».

Η Τουρκία παράγει το 6-7% του αεροσκάφους, μεταξύ των οποίων τμήματα του συστήματος προσγείωσης, των οθονών του cockpit και των κινητήρων. Από τη στιγμή της αποπομπής της Τουρκίας, θα μεσολαβήσουν 45-90 ημέρες μέχρι να εξαντληθεί το προβλεπόμενο διατηρημένο απόθεμα ασφαλείας και να σημειωθούν οι πρώτες ελλείψεις. Υπενθυμίζουμε ότι σύμφωνα με δηλώσεις της κατασκευάστριας εταιρίας Lockheed Martin, η συμμετοχή της Τουρκίας στο πρόγραμμα F-35 θα της επιφέρει, διαχρονικά, $ 12 δισεκατομμύρια.

Σύμφωνα με τον Αντιναύαρχο Winter η απώλεια των συστημάτων που παράγει η Τουρκία για το F-35 Lightning II θα γίνει αισθητή όχι μόνο διότι θα διαταράξει τη γραμμή παραγωγής, αλλά διότι οι 3.000 περίπου εταιρίες-προμηθευτές που συμμετέχουν στο πρόγραμμα F-35 αγωνίζονται να ικανοποιήσουν τόσο την αυξημένη ζήτηση παραγωγής νέων αεροσκαφών, όσο και την αυξημένη ζήτηση για ανταλλακτικά, αποτέλεσμα του όλο και μεγαλύτερου αριθμού F-35 που εντάσσονται σε υπηρεσία.

Το ζήτημα της τεχνικής υποστήριξης των F-35 Lightning II είναι ένα θέμα το οποίο απασχολεί έντονα της Αμερικανική Αεροπορία, όχι μόνο ως θέμα που αφορά άμεσα της επιχειρησιακή διαθεσιμότητα του αεροσκάφους, αλλά και ως θέμα που επηρεάζει και επιβαρύνει το κόστος ανά ώρα πτήσης του F-35. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον Greg Ulmer, Αντιπρόεδρο της Lockheed Martin και Γενικό Διευθυντή του Προγράμματος F-35, θα χρειαστούν 15-20 χρόνια προκειμένου το κόστος ανά ώρα πτήσης του F-35 Lightning II, το οποίο σήμερα είναι $ 35.000, να πέσει στο επίπεδο του κόστους ανά ώρα πτήσης των μαχητικών 4ης γενιάς και του F-16. Σύμφωνα με τον Greg Ulmer στόχος είναι η μείωση του κόστους ανά ώρα πτήσης του F-35 στα $ 25.000 το 2025 και στα $ 20-25.000 το 2035-2040.

Μια από της πρωτοβουλίες της Lockheed Martin, για τη μείωση του κόστους ανά ώρα πτήσης είναι η μείωση του αριθμού των μηχανικών και τεχνικών που χρειάζονται σήμερα για τη συντήρηση και υποστήριξη κάθε αεροσκάφους. Μια άλλη πρωτοβουλία είναι η βελτίωση των διαγνωστικών εργαλείων έτσι ώστε να μειωθεί ο αριθμών των ψευδών ενδείξεων βλάβης, καθώς και η επάρκεια ανταλλακτικών, έτσι ώστε να μειωθεί ο χρόνος αδρανοποίησης, δηλαδή καθήλωσης στο έδαφος, ενός αεροσκάφους.

Ωστόσο, σύμφωνα με την Αντιπρόεδρο της Lockheed Martin και Γενική Διευθύντρια των Υπηρεσιών Εκπαίδευσης και Υποστήριξης, Amy Gowder, οι ΗΠΑ έχουν καθυστερήσει στη διαδικασία προμήθειας επαρκούς ποσότητας ανταλλακτικών, λόγω της αδυναμίας έγκυρης έγκρισης της χρηματοδότησης. Οι καθυστερήσεις αυτές είναι εμφανείς καθώς όλο και περισσότερα μαχητικά εντάσσονται σε υπηρεσία χρόνο με το χρόνο, κάτι που επιβαρύνει την εφοδιαστική αλυσίδα, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα. Εάν σ’ αυτή την πραγματικότητα προστεθεί και η αποπομπή της Τουρκίας από το πρόγραμμα, είναι σαφές ότι θα επιβαρυνθεί τόσο η παραγωγή όσο και η υποστήριξη των F-35, αλλά, σύμφωνα με τον Αντιναύαρχο Winter, δε διαχειρίσημο επίπεδο (μόλις 50-75 αεροσκάφη) και για μικρό χρονικό διάστημα (1-2 χρόνια).

Σε κάθε περίπτωση, εφόσον αποβληθεί η Τουρκία από το πρόγραμμα του F-35, θα πρέπει, άμεσα να βρεθεί στην Ευρώπη το μέρος που θα φιλοξενήσει το εργοστάσιο γενικής επιθεώρησης και επισκευής των κινητήρων του F-35, που σήμερα εδρεύει στο Εσκισεχίρ. Άλλωστε, όπως διαβεβαίωσε ο Εκπρόσωπος Τύπου του αμερικανικού Πενταγώνου, Charles Summers, «άλλες πηγές τροφοδοσίας για τα τουρκικής προέλευσης συστήματα του F-35 ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη».