Συνεχίζεται η οργανωμένη και μεθοδευμένη προσπάθεια για την απομείωση της εθνικής αεροπορικής ισχύος
Σύμφωνα με διασταυρωμένες και αποκλειστικές πληροφορίες του γράφοντος κλιμάκιο στελεχών της Lockheed Martin θα καταφτάσει και θα συναντηθεί με επιτελείς της ΓΕΑ και ειδικότερα του Δ Κλάδου ώστε να παρουσιαστεί η πρόταση της Lockheed Martin ώστε να εξεταστεί η τελευταία εξέλιξη που θέλει την Αμερικανική αεροδιαστημική εταιρεία να αγοράζει τα ελληνικά F-16 Block 30, να τα εκσυγχρονίζει και ακολούθως να τα μεταπουλά σε τρίτες χώρες.
Τη στιγμή που η ηγεσία της ΠΑ συναινεί σε ένα εθνικό έγκλημα όπως αυτό της πώλησης αξιόμαχων αεροσκαφών ικανά να εκσυγχρονιστούν από τα απάρτια που θα προκύψουν από τον εκσυγχρονισμό των αεροσκαφών που ανήκουν στα Peace Xenia III και Peace Xenia IV, εγείρεται σοβαρό ερώτημα πως γίνεται η Lockheed Martin που είναι κοινώς γνωστό πως δεν επιθυμεί τον εκσυγχρονισμό των Block 30 προφασιζόμενη το κόστος να θέλει τώρα η ίδια να αγοράσει τα ελληνικά Block 30. Περιμένουμε να μάθουμε τη τιμή αγοράς των ελληνικών αεροσκαφών και να σας την παρουσιάσουμε.
Η ίδια η Αμερικανική Αεροπορία έχει εφαρμόσει πρόγραμμα εκσυγχρονισμού σε παλαιότερα Block ενώ το ίδιο ακριβώς έχει κάνει και η Αεροπορίας της Ταϊβάν (εκσυγχρονίζει 145 F-16A/B Block 20).
Είναι αδιανόητο και εγείρει σοβαρά ερωτηματικά σκοπιμότητας γιατί η ηγεσία της ΠΑ και ο νυν Α/ΓΕΕΘΑ επιδιώκουν να πουλήσουν σε εξευτελιστικές τιμές αξιόμαχα αεροσκάφη τη στιγμή που στον ορίζοντα δεν διαφαίνεται νέο μαχητικό αεροσκάφος. Η πλέον ικανοποιητική λύση από πλευράς κόστους οφέλους είναι ο εκσυγχρονισμός των Block 30 (που έχουν μεγάλα περιθώρια αντοχής λόγω δομικών αναβαθμίσεων) είναι να εκσυγχρονιστούν με τα υλικά των αεροσκαφών F-16 Block 52+ και -16 Block 52+ Adv.
Πιστεύουμε όμως ότι -υπό την προοπτική της απόσυρσης των εκσυγχρονισμένων F-4E P.I. 2000 μέσα στην επόμενη πενταετία και υπό την πραγματικότητα ότι δεν έχει ακόμη παρθεί καμία απόφαση σχετική με το μέλλον του Mirage 2000 στο ελληνικό οπλοστάσιο- πολύ απλά δεν υπάρχει η πολυτέλεια του να διαγραφούν από την δύναμη της ΠΑ άλλα 30+ μαχητικά. Θεωρούμε απόλυτα αναγκαίο επομένως το να παραμείνουν σε υπηρεσία τα αεροπλάνα αυτά, επιβαρυνόμενοι το κόστος μίας αναβάθμισης τους. Το οποίο έχει εκτιμηθεί σε 400 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ, δεδομένου ότι τα απάρτια (συστήματα και υποσυστήματα) του εν λόγω προγράμματος θα προκύψουν από τα F-16 Block 52+ Advanced.
Με δεδομένο όμως ότι τα Block 30 στερούνται της ικανότητας μεταφοράς προηγμένων όπλων κρούσης, ο οπλισμός τους περιορίζεται στην άφεση συμβατικών βομβών ελεύθερης πτώσης των 500, 1000 και 2000lbs, με αποτέλεσμα οι δυνατότητες τους να μην μπορούν να καλύψουν απαιτήσεις νυχτερινής κρούσης ή κρούσης υψηλής ακρίβειας. Συνεπώς περιορίζονται σε ημερήσια κρούση εναντίον τακτικών στόχων περιοχής πεδίου μάχης και εγκαταστάσεων υποδομής. Επιπλέον παντελής είναι η έλλειψη ειδικών όπλων όπως βλήματα AGM-65G ή βλημάτων αντι-ραντάρ AGM-88B. Σημειωτέον τα Block 30 υπέστησαν τροποποιήσεις, ώστε να είναι ικανά για τη μεταφορά βλημάτων AIM-120Β AMRAAM, με επεμβάσεις στο ραντάρ AN/APG-68 (V) 5 το οποίο εκπέμπει στη ζώνη X και διαθέτει 22 διαφορετικές λειτουργίες σε διαμόρφωση αέρος-αέρος και αέρος-εδάφους. Βεβαίως οι επιδόσεις του είναι (μοιραία λόγω ηλικίας) σαφώς υποδεέστερες των νεότερων εκδόσεων (V) 7 και (V) 9 – στα Block 50 και Block 52+ αντίστοιχα – με ότι αυτό συνεπάγεται στην ικανότητα να εμπλακούν σε εναέρια μάχη – ιδιαίτερα εναντίον πολλαπλών απειλών.. Παράλληλα υλοποιήθηκε το πρόγραμμα δομικής αναβάθμισης Falcon Up και στη συνέχεια τα Block 30 υποβλήθηκαν σε ένα άλλο πρόγραμμα αυτό της εγκατάστασης του συστήματος αυτοπροστασίας ASPIS.
Αν και η παραλαβή των αεροσκαφών ξεκίνησε το 1989, τα F-16 πετούσαν αποστολές αναχαίτισης μέχρι και το 1999, χωρίς την παρουσία δέκτη προειδοποίησης σημάτων ραντάρ RWR. Σήμερα παρά τις παραπάνω βελτιώσεις η συμβολή τους στον αεροπορικό αγώνα περιορίζεται από πλήρη έλλειψη αναβάθμισης με νεότερους αισθητήρες και όπλα που θα τους επέτρεπαν να αντιμετωπίσουν με αξιώσεις την αναβαθμισμένη τουρκική απειλή.
Άποψη του γράφοντος είναι ότι η άφεση των Block 30 στην οριστική απαξίωση θεωρείται πολυτέλεια από τη στιγμή που απλώς δεν υπάρχει κανένα ορατό σενάριο αντικατάστασης από νέο τύπο.
Συνεπώς η πιο ρεαλιστική λύση θα ήταν η αναβάθμιση τους με απάρτια των Block 52+ που θα αφαιρεθούν (δηλαδή ραντάρ ΑΝ/APG-68 (V) 7 και υπολογιστές GAC, επιτυγχάνοντας τουλάχιστον μια εντελώς οριακή αναβάθμιση ικανότητας. Η προσθήκη τερματικού ζεύξης δεδομένων Link 16 επίσης κρίνεται απολύτως απαραίτητη σε συνδυασμό με ένα ελαφριάς μορφής πρόγραμμα εκσυγχρονισμού στα πρότυπα του CCIP Lite (νέος υπολογιστής αποστολής, έγχρωμες οθόνες CMFD, αρτηρία δεδομένων, πιστοποίηση JDAM/JSOW και κάσκα JHMCS).
Αποκτώντας τις παραπάνω ικανότητες η ΠΑ διασφαλίζει την ύπαρξη ενός ικανού από τεχνολογικής πλευράς αεροσκάφους ικανό να καλύψει επιχειρησιακό έργο τόσο στον καθημερινό ακήρυχτο πόλεμο του Αιγαίο όσο και σε περίοδο επιχειρήσεων.
Οροφές αεροσκαφών κάτω από 200 μαχητικά απλά δεν μπορούν να υπάρξουν. Και αριθμός 200 μαχητικά με διαθεσιμότητες του 75%. Όχι τις σημερινές.
Να σημειωθεί ότι η πρόταση για τη πώληση των ελληνικών 12 F-16 Block 30 στη Κροατία ήταν της τάξης των 170 εκατομμυρίων ευρώ.
Εκκρεμεί ακόμα η λύση μεταξύ του νέου ραντάρ ηλεκτρονικής σάρωσης και του συστήματος αυτοπροστασίας.
