Το άρθρο είναι το δεύτερο της σειράς άρθρων μας σχετικά με τα σύγχρονα βλήματα κατά πλοίων. Στο πρώτο μας άρθρο αναφερθήκαμε στο σουηδικό RBS-15 και στη νεότερη του έκδοση Mk.4. Το δεύτερο μας άρθρο πραγματεύεται το NSM (Naval Strike Missile), που σχεδιάστηκε και αναπτύχθηκε από την νορβηγική Kongsberg, ως αντικαταστάτης των γνωστών, και στο Πολεμικό Ναυτικό (ΠΝ), βλημάτων κατά πλοίων Penguin, επίσης της Kongsberg (τα Penguin επιτυγχάνουν μικρότερο μέγιστο βεληνεκές, σε σχέση με τους NSM, και εντάχθηκαν για πρώτη φορά σε υπηρεσία το 1972). Το συμβόλαιο ανάπτυξης του NSM υπογράφηκε το 1996, ενώ η πρώτη δοκιμή του έγινε τον Ιούνιο του 2004. Η τελευταία δοκιμή, πριν δηλαδή από την έναρξη της παραγωγής, έγινε τον Ιούλιο του 2006, οπότε και πιστοποιήθηκε η καλή λειτουργία του βλήματος.

Το συμβόλαιο παραγωγής του NSM, αξίας $ 474 εκατομμυρίων, υπογράφηκε τον Ιούνιο του 2007. Μέχρι σήμερα το βλήμα έχει επιλεγεί από τη Νορβηγία, τις ΗΠΑ, την Πολωνία, τη Μαλαισία και τη Γερμανία. Μια έκδοση του NSM είναι και το JSM (Joint Strike Missile), εκτόξευσης από αέρος, στην ανάπτυξη του οποίου συμμετέχει και η Raytheon. Το JSM, που προορίζεται για τον εξοπλισμό των F-35 Lightning II, αλλά έχει πιστοποιηθεί και στα F-16, έχει τη δυνατότητα προσβολής στόχων στη θάλασσα και την ξηρά, ενώ θα φέρει και σύστημα ζεύξης δεδομένων Link-16, δυνατότητα που η Kongsberg προγραμματίζει να προσθέσει και στα NSM. Η προσθήκη Link-16 θα επιτρέψει στον ελεγκτή του, από το αεροσκάφος και/ή το πλοίο, να διαβιβάζει στο εν πτήση βλήμα νέα δεδομένα για το στόχο, αυξάνοντας έτσι τις πιθανότητες ευστοχίας με το πρώτο πλήγμα.

Επιπλέον, τα βλήματα JSM θα ενσωματώνουν ισχυρότερη πολεμική κεφαλή, ενώ θα διαφέρουν και εξωτερικά, δεδομένου ότι οι JSM θα πρέπει να χωρούν στις εσωτερικές θέσεις ανάρτησης οπλισμού των F-35, κάτι που σημαίνει αλλαγές στη σχεδίαση για εργονομικούς λόγους και αύξηση του μήκους (σύμφωνα με τα ισχύοντα κάθε F-35 θα μπορεί να μεταφέρει δύο JSM εσωτερικά και επιπλέον βλήματα εξωτερικά). Επίσης, τα JSM θα έχουν αυξημένο μέγιστο βεληνεκές, πάντα σε σχέση και συγκριτικά με τους NSM, στα 185-280 χιλιόμετρα με χαρακτηριστικά πτήσης του αεροσκάφους-φορέα Low-Low-Low ή άνω των 550 χιλιομέτρων με χαρακτηριστικά πτήσης του αεροσκάφους-φορέα Hi-Hi-Low. Εκτός από τις ΗΠΑ, το βλήμα JSM έχουν επιλέξει η Ιαπωνία και η Νορβηγία, αμφότερες χρήστες του F-35A Lightning II.

Ο NSM είναι ένα βλήμα το οποίο ενσωματώνει χαρακτηριστικά μείωσης του ίχνους ραντάρ (Stealth) στη σχεδίαση του, αλλά και στην κατασκευή του η οποία βασίζεται στη χρήση συνθετικών υλικών. Το βάρος του, κατά την εκτόξευση, είναι 407 κιλά, το μήκος του 3,96 μέτρα, ενώ η μέγιστη εμβέλεια του είναι της τάξεως των 185 χιλιομέτρων. Ενσωματώνει ισχυρή πολεμική κεφαλή βάρους 125 κιλών, υψηλής εκρηκτικότητας/θραυσμάτων κράματος τιτανίου. Η πυροδότηση της επιτυγχάνεται με τη χρήση προγραμματιζόμενου πυροκροτητή τεχνολογίας Void-Sensing, ο οποίος επιτρέπει την πυροδότηση της πολεμικής κεφαλής είτε κατά την επαφή με το πλοίο, είτε μετά τη διάτρηση, βαθιά εντός του πλοίου προς μεγιστοποίηση των οφελών της έκρηξης.

Το βλήμα έχει την ικανότητα πλεύσης πολύ κοντά στο επίπεδο της θάλασσας (Sea Skimming), αλλά και της ξηράς, ενώ μπορεί να παρακάμψει μάζα εδάφους (για παράδειγμα ένα νησί). Στην τερματική φάση μπορεί να εκτελέσει βίαιους ελιγμούς έτσι ώστε να δυσκολέψει την αντιμετώπιση του από τα συστήματα εγγύς υποστήριξης (CIWS : Close-In Weapon System) και τα συστήματα αυτοπροστασίας των πλοίων (αναλώσιμα, πυροτεχνικά αντίμετρα). Επίσης είναι ανθεκτικό και δεν επηρεάζεται από τα ηλεκτρονικά αντίμετρα. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια δοκιμών, τις οποίες πραγματοποίησε το Πολεμικό Ναυτικό της Νορβηγίας το 2016, ο NSM απέδειξε την ικανότητα του να προσβάλει και στόχους στην ξηρά, διευρύνοντας έτσι τον επιχειρησιακό φάκελο του βλήματος.

Ίσως το σημαντικότερο πλεονέκτημα του NSM είναι το γεγονός ότι χρησιμοποιεί παθητικό αισθητήρα θερμικής απεικόνισης, σε συνδυασμό με αδρανειακό σύστημα πλοήγησης (INS : Inertial Navigation System), σύστημα παγκόσμιου προσδιορισμού θέσης (GPS : Global Positioning System), σύστημα αναφοράς ανάγλυφου και βάση δεδομένων για την αναγνώριση των στόχων. Συγκεκριμένα, ενσωματώνει σύστημα μνήμης με προφίλ πλοίων, το οποίο χρησιμοποιεί κατά τη φάση της αναγνώρισης του στόχου. Μια άλλη, εξίσου σημαντική καινοτόμα ικανότητα που ενσωματώνει ο NSM είναι αυτή της επιλογής του σημείου προσβολής. Δηλαδή, το βλήμα μπορεί να προγραμματιστεί για να προσβάλει ένα συγκεκριμένο σημείου του πλοίου, για παράδειγμα τη γέφυρα ή άλλο, ανάλογα με την κρίση του χρήστη.

Κατά τη διάρκεια της εκτόξευσης το βλήμα κινείτε με τη χρήση ενός προωθητή στερεού καυσίμου, ο οποίος απορρίπτεται μόλις εξαντλήσει το καύσιμο του, μειώνοντας το βάρος του βλήματος. Στη συνέχεια το βλήμα κινείται προς το στόχο, με υψηλή υποηχητική ταχύτητα, με τη χρήση στροβιλοκινητήρα (Turbojet) τύπου TRI-40, μέγιστης ισχύος 2,5-3,3 kN και ικανότητα χρήσης των καυσίμων JP8 ή JP10. Στην έκδοση παράκτιας άμυνας, μια πυροβολαρχία NSM αποτελείτε από έξι (4) τετραπλούς αυτοκινούμενους εκτοξευτές (το μέγιστο, με τυπική διαμόρφωση τους τρείς τετραπλούς εκτοξευτές), ένα (1) κέντρο διοίκησης πυροβολαρχίας, τρία (3) κέντρα διοίκησης μάχης, ένα (1) κέντρο επικοινωνιών, ένα (1) ραντάρ επιτήρησης θαλάσσης, ένα (1) όχημα ανεφοδιασμού και ένα (1) όχημα τεχνικής υποστήριξης.

Να σημειωθεί ότι ο NSM έχει επιλεγεί, από το 2018, ως το κύριο βλήμα κατά πλοίων των LCS (Littoral Combat Ship), ενώ αποτελεί και επιλογή για τον εξοπλισμό των νέων, υπό ναυπήγηση φρεγατών FFG(X) του Αμερικανικού Ναυτικού. Να σημειωθεί επίσης, σε μια πολύ ενδιαφέρουσα εξέλιξη και για το ΠΝ, το οποίο πιθανότατα θα αποκτήσει ελικόπτερα MH-60R SeaHawk, ότι τον Μάιο του 2019, στο πλαίσιο διεξαγωγής του συνεδρίου «Sea Air Space Exposition», η Kongsberg και η Raytheon παρουσίασαν ένα MH-60R SeaHawk εφοδιασμένο με δύο (2) βλήματα NSM, κατόπιν απαίτησης της Ινδίας, η οποία θα αποκτήσει 24 MH-60R SeaHawk. Αλλά και οι Αμερικανοί Πεζοναύτες έχουν εκφράσει ενδιαφέρον για τον NSM, στο πλαίσιο της υλοποίησης του προγράμματος JLTV ROGUE Fires (Remotely Operated Ground Unit Expeditionary).

Το πρόγραμμα JLTV ROGUE Fires, το οποίο εντάσσεται στο ευρύτερο πρόγραμμα GBASM (Ground-Based Anti-Ship Missile), συνδυάζει το τακτικό όχημα JLTV (Joint Light Tactical Vehicle), σε μια μη-επανδρωμένη έκδοση και το NSM. Το σχετικό πρόγραμμα ξεκίνησε τον περασμένο Μάιο, με στόχο την αύξηση της ικανότητας προσβολής ναυτικών και χερσαίων στόχων, σε επιχειρήσεις θαλάσσιου ελέγχου και άρνησης θαλάσσιας πρόσβασης, στο πλαίσιο του υπό ανάπτυξη δόγματος EABO (Expeditionary Advanced Base Operations). Το δόγμα EABO βασίζεται στην ιδέα μιας ταχείας, μικρής χρονικής διάρκειας, αλλά τεράστια ισχύος πυρός ενέργεια σε πεδία μάχης με πολλά νησιά, ιδιαίτερα στον Ειρηνικό, εκεί που ενδεχομένως οι Αμερικανοί Πεζοναύτες να κληθούν να επιχειρήσουν ταυτόχρονα.

Σύμφωνα με το δόγμα EABO μικρές δυνάμεις Πεζοναυτών θα εισέρχονται στο πεδίο μάχης, από αέρος ή με μικρά ταχύπλοα, θα καταλαμβάνουν τον αντικειμενικό σκοπό (ένα μικρό νησί, για παράδειγμα) και εκεί θα δημιουργούν μια προωθημένη βάση, η οποία όμως θα έχει προσωρινό χαρακτήρα και αποστολή. Από τη βάση αυτή θα επιχειρούν τα πυραυλικά μέσα πυροβολικού μεγάλης εμβέλειας κατά της εχθρικής ενδοχώρας και εναντίων εχθρικών πλοίων (κατευθυνόμενες ρουκέτες και πύραυλοι). Σημαντική παράμετρος του δόγματος ΕΑΒΟ είναι η ανάγκη αναδίπλωσης των Πεζοναυτών, από τη μια στην άλλη προωθημένη βάση κάθε 48-72 ώρες, αφενός για λόγους ασφαλείας της φίλιας δύναμης, αφετέρου για την εναλλαγή και προσβολή των εχθρικών δυνάμεων από διαφορετικές θέσεις.

Τέλος, μια εξίσου ενδιαφέρουσα εξέλιξη αφορά στην πρόθεση της Kongsberg να αναπτύξει μια έκδοση του NSM εκτόξευσης από υποβρύχια, μέχρι το 2026, κατόπιν σχετικής απαίτησης του Πολεμικού Ναυτικού της Νορβηγίας. Η απαίτηση είναι συνάρτησης του προγράμματος ναυπήγησης τεσσάρων (4) νέων υποβρυχίων τύπου T-212CD (Common Design), για την αντικατάσταση των έξι (6) εν υπηρεσία υποβρύχιων κλάσης «Ula». Η έκδοση T-212CD αναπτύσσεται στο πλαίσιο συνεργασίας της Γερμανίας και της Νορβηγίας με συνολική απαίτηση για έξι (6) υποβρύχια, εκ των οποίων τέσσερα (4) για τη Νορβηγία και δύο (2) για τη Γερμανία. Σύμφωνα με τον ισχύοντα προγραμματισμό τα νορβηγικά T-212CD θα ενταχθούν σε υπηρεσία το 2025-2028 με ρυθμό ένα (1) υποβρύχια ετησίως.

Το πρώτο μας άρθρο, σχετικά με τους RBS-15 Mk.4, μπορείτε να διαβάσετε παρακάτω: