Οι εξελίξεις αφορούν στο πρόγραμμα υιοθέτησης υπό-πολυβόλου από τον Αμερικανικό Στρατό, αντικατάστασης των πολυβόλων M-240 των 7,62 χιλιοστών και M2 Browning των 12,7 χιλιοστών, επίσης από τον Αμερικανικό Στρατό, και την ένταξη σε υπηρεσία των νέων τυφεκίων ελεύθερου σκοπευτή Mk.13 Mod.7 από τους Αμερικανούς Πεζοναύτες.

Συγκεκριμένα, ενδιαφέρον εξέφρασε ο Αμερικανικός Στρατός για τον εφοδιασμό, τουλάχιστον ορισμένων μονάδων του, με υπό-πολυβόλο διαμετρήματος 9 χιλιοστών. Για το λόγο αυτό έχει εκδοθεί αίτημα RfI (Request for Information). Φυσικά το υπό-πολυβόλο δεν είναι άγνωστο ως όπλο στις Αμερικανικές Ένοπλες Δυνάμεις, αλλά δεν χρησιμοποιείται από το Πεζικό, παρά από τις Ειδικές Δυνάμεις.

Τα υπό-πολυβόλα χρησιμοποιούνται σε μάχη εκ του σύνεγγυς (CQC : Close Quarters Combat), εντός οικίας για παράδειγμα. Πάντως, σε περίπτωση υιοθέτησης όπλου της κατηγορίας υπό-πολυβόλου, δεν πρόκειται να εφοδιαστεί ολόκληρος ο Αμερικανικός Στρατός, παρά μόνο κάποιες μονάδες.

Εκτός από την υιοθέτηση (ή όχι) υπό-πολυβόλου, ο Αμερικανικός Στρατός εξετάζει σοβαρά και το ενδεχόμενο απόσυρσης, τουλάχιστον μέρους, των πολυβόλων M-240 των 7,62 χιλιοστών και των πολυβόλων M2 Browning των 12,7 χιλιοστών και αντικατάσταση και των δύο από το νέο πολυβόλο LwMMG (Light-weight Medium Machine Gun) διαμετρήματος .338 Norma Magnum της General Dynamics.

Ήδη 5.000 LwMMG έχουν παραληφθεί από το 2017 και η χρήση του, στο πεδίο της μάχης, έχει αφήσει εξαιρετικές εντυπώσεις, κυρίων για την ισχύ πυρός σε αποστάσεις μέχρι τα 1.000 μέτρα, αλλά και για το μικρό του βάρος, ιδιαίτερα σε σχέση με το M2 Browning.

Πρόθεση του Αμερικανικού Στρατού είναι η προμήθεια τουλάχιστον άλλων 15.000 LwMMG μέχρι το 2022, ίσως και νωρίτερα. Σύμφωνα με τα συμπεράσματα από τη χρήση του, το LwMMG έχει την ίδια οπισθοδρόμηση με το M-240, αλλά η ισχύς του προσεγγίζει αυτή του Μ2 Browning, με μικρότερο όμως βάρος.

Το βάρος μάχης του M-240L είναι 10,1 κιλά, ενώ αυτό του M2 Browning είναι 58 κιλά (με τον τρίποδα και τα άλλα παρελκόμενα) ή 38 κιλά το όπλο επί ελαφρού οχήματος. Το βάρος του LwMMG είναι 10,8 κιλά, ενώ η βολίδα .338 Norma Magnum μπορεί να διατρήσει τα νεότερης τεχνολογίας αλεξίσφαιρα και επιτυγχάνει μεγαλύτερο βεληνεκές σε σχέση με το M-240 (το μέγιστο βεληνεκές του LwMMG είναι πάνω από 2.000 μέτρα, ενώ το δραστικό ανέρχεται στα 1.000 μέτρα).

Τέλος, οι Αμερικανοί Πεζοναύτες αναμένεται, εντός του 2018, να αρχίσουν να παραλαμβάνουν και να θέτουν σε υπηρεσία (το 2019) το νέο τυφέκιο ελεύθερου σκοπευτή Mk.13 Mod.7 προς αντικατάσταση του M-40A6 των 7,62 χιλιοστών, το οποίο βρίσκεται σε υπηρεσία από το 1966 (στις αρχικές εκδόσεις, η έκδοση M-40A6 εντάχθηκε σε υπηρεσία το 2014).

Σε σχέση με το M-40A6 το Mk.13 Mod.7 επιτυγχάνει μεγαλύτερο βεληνεκές και φονικότητα. Το Mk.13 χρησιμοποιεί φυσίγγια .300 Winchester Magnum (Win Mag) και επιτυγχάνει μέγιστο βεληνεκές μεγαλύτερου των 1.000 μέτρων.

Η ανάγκη αντικατάστασης των M-40 προϋπήρχε, αλλά ήταν χαμηλής προτεραιότητας. Ωστόσο η αδυναμία του όπλου να ανταποκριθεί στα απαιτούμενα βεληνεκή στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, επέσπευσαν τη διαδικασία αντικατάστασης του.

Παράλληλα με τη διαδικασία ένταξης σε υπηρεσία των Mk.13 οι Αμερικανοί Πεζοναύτες θα παραλάβουν και τις νέες διόπτρες Nightforce ATACR. Το πρώτο συμβόλαιο για τα Mk.13 αφορά στην προμήθεια 356 τυφεκίων έναντι του ποσού των $ 4,3 εκατομμυρίων.